Sprawa T‑616/19 REV
Katjes Fassin GmbH & Co. KG
przeciwko
Urzędowi Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej
Postanowienie Sądu (druga izba) z dnia 13 września 2021 r.
Postępowanie – Skarga o wznowienie postępowania – Znak towarowy Unii Europejskiej – Postępowanie w sprawie sprzeciwu – Skarga na decyzję EUIPO o częściowej odmowie rejestracji znaku towarowego – Wycofanie sprzeciwu przed doręczeniem postanowienia oddalającego skargę – Okoliczność faktyczna nieznana ani stronie wnoszącej o wznowienie postępowania, ani Sądowi – Wznowienie postępowania zakończonego postanowieniem – Umorzenie postępowania
1. Postępowanie sądowe – Wznowienie postępowania – Przesłanki dopuszczalności skargi – Nowa okoliczność faktyczna – Pojęcie – Okoliczność faktyczna mogąca mieć decydujące znaczenie dla rozstrzygnięcia sprawy, nieznana ani stronie wnoszącej o wznowienie postępowania, ani Sądowi – Wycofanie sprzeciwu przed doręczeniem postanowienia oddalającego skargę – Włączenie
[rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady 2017/1001, art. 8 ust. 1 lit. b); statut Trybunału Sprawiedliwości, art. 44; regulamin postępowania przed Sądem, art. 169]
(zob. pkt 22, 25, 26)
2. Znak towarowy Unii Europejskiej – Postępowanie odwoławcze – Odwołanie wniesione od odrzucenia zgłoszenia znaku towarowego na skutek sprzeciwu – Wycofanie sprzeciwu – Skarga, która stała się bezprzedmiotowa – Umorzenie postępowania
[rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady 2017/1001, art. 8 ust. 1 lit. b), art. 46, 72; regulamin postępowania przed Sądem, art. 130 § 2]
(zob. pkt 28–32)
Streszczenie
W dniu 18 stycznia 2017 r. skarżąca, Katjes Fassin GmbH & Co. KG, dokonała w Urzędzie Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO) zgłoszenia słownego znaku towarowego WONDERLAND. Haribo The Netherlands Belgium BV wniosło sprzeciw oparty na swoim wcześniejszym słownym znaku towarowym Beneluksu WONDERMIX Decyzją z dnia 8 lipca 2019 r. Czwarta Izba Odwoławcza EUIPO częściowo uchyliła decyzję Wydziału Sprzeciwów uwzględniającą sprzeciw w całości i stwierdziła istnienie prawdopodobieństwa wprowadzenia w błąd w odniesieniu do części towarów objętych zgłoszeniem.
Skarga wniesiona na tę decyzję przez Katjes Fassin została oddalona przez Sąd postanowieniem z dnia 10 lipca 2020 r.(1).. Dowiedziawszy się, że wnosząca sprzeciw wycofała sprzeciw wobec rejestracji znaku towarowego WONDERLAND przed wydaniem przez Sąd postanowienia, Katjes Fassin wniosła skargę o wznowienie postępowania, w której wystąpiła do Sądu o podjęcie postępowania w sprawie i zmianę wydanego przez niego postanowienia.
W pierwszym orzeczeniu(2) Sąd uznał skargę o wznowienie postępowania za dopuszczalną. W drugim orzeczeniu(3) Sąd uwzględnił skargę o wznowienie postępowania i orzekł, że skarga o stwierdzenie nieważności stała się bezprzedmiotowa i że w związku z tym należy umorzyć postępowanie.
Ocena Sądu
W pierwszym orzeczeniu Sąd rozstrzygnął w przedmiocie dopuszczalności skargi o wznowienie postepowania. Tytułem wstępu przypomniał on, że skargę o wznowienie postępowania można wnieść do Sądu jedynie w związku z ujawnieniem okoliczności faktycznej mogącej mieć decydujące znaczenie dla rozstrzygnięcia sprawy, nieznanej w chwili ogłoszenia wyroku lub doręczenia postanowienia ani Sądowi, ani stronie wnoszącej o wznowienie postępowania(4). Ponadto Sąd podkreślił, iż wznowienie postępowania stanowi nadzwyczajny środek zaskarżenia umożliwiający wzruszenie powagi rzeczy osądzonej przysługującej prawomocnemu orzeczeniu sądowemu ze względu na ustalenia faktyczne, na których oparł się sąd.
Po tych wyjaśnieniach Sąd zbadał w pierwszej kolejności, czy skarga o wznowienie postępowania spełnia przesłanki dopuszczalności. W tym względzie zauważył on, że chociaż wnosząca sprzeciw poinformowała EUIPO o wycofaniu sprzeciwu, EUIPO nie przekazał tych informacji Katjes Fassin. W konsekwencji, ponieważ skarżąca nie została poinformowana o skutecznym cofnięciu sprzeciwu przed doręczeniem postanowienia z dnia 10 lipca 2020 r., nie była ona w stanie wiedzieć o tej okoliczności faktycznej w dniu wspomnianego doręczenia. Sąd podkreślił również, że wydając wspomniane postanowienie, on także nie dysponował informacjami o wycofaniu sprzeciwu, które nie zostały mu przekazane ani przez EUIPO, ani przez wnoszącą sprzeciw.
Ponadto Sąd stwierdził, że wycofanie sprzeciwu stanowi okoliczność faktyczną mogącą mieć decydujące znaczenie dla rozstrzygnięcia sprawy. Jeżeli bowiem sprzeciw zostaje wycofany w toku postępowania przed sądem Unii, którego przedmiotem jest decyzja w przedmiocie odwołania wniesionego do EUIPO od decyzji w sprawie sprzeciwu, podstawa postępowania odpada i staje się ono bezprzedmiotowe. Sąd wyjaśnił, że gdyby wiedział o wycofaniu sprzeciwu przed wydaniem postanowienia z dnia 10 lipca 2020 r., nie można wykluczyć, że nie wydałby tego postanowienia.
W drugiej kolejności Sąd wypowiedział się w przedmiocie interesu prawnego Katjes Fassin. Podniósł on, że w niniejszej sprawie istnienie wspomnianego interesu nie może zostać wykluczone pomimo odpadnięcia przedmiotu skargi o stwierdzenie nieważności wskutek wycofania sprzeciwu. Przypomniawszy szczególny przedmiot wznowienia postępowania, a mianowicie wzruszenie powagi rzeczy osądzonej orzeczenia sądowego, Sąd stwierdził, że wzruszenie powagi rzeczy osądzonej postanowienia z dnia 10 lipca 2020 r., które zawiera niekorzystne dla skarżącej ustalenia faktyczne i prawne, przysparza jej korzyści uzasadniającej jej interes prawny. Ponadto Sąd zauważył, że zmiana wspomnianego postanowienia mogłaby przynieść skarżącej również korzyść w zakresie podziału kosztów, którymi została obciążona.
Sąd stwierdził, że spełnione są przesłanki dopuszczalności skargi o wznowienie postępowania i że Katjes Fassin ma interes w żądaniu wznowienia postępowania zakończonego wydaniem postanowienia z dnia 10 lipca 2020 r.
W drugim orzeczeniu Sąd wypowiedział się co do istoty sprawy. Stwierdził on, że w chwili doręczenia postanowienia z dnia 10 lipca 2020 r. podstawa postępowania w sprawie sprzeciwu ustała i że decyzję będącą przedmiotem skargi o stwierdzenie nieważności w postępowaniu głównym należy uznać za niebyłą. W konsekwencji, gdyby Sąd został powiadomiony w odpowiednim czasie o wycofaniu sprzeciwu, nie wydałby postanowienia z dnia 10 lipca 2020 r.
W rezultacie Sąd uwzględnił skargę o wznowienie postępowania i orzekł, że w następstwie wycofania sprzeciwu skarga o stwierdzenie nieważności stała się bezprzedmiotowa i że w związku z tym należy umorzyć postępowanie oraz że każda ze stron pokrywa własne koszty poniesione w postępowaniu o stwierdzenie nieważności.