Language of document :

Ανακοίνωση στην ΕΕ

 

Προσφυγή της Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων κατά του Ηνωμένου Βασιλείου Μεγάλης Βρετανίας και Βόρειας Ιρλανδίας που ασκήθηκε στις 9 Ιανουαρίου 2004

(Υπόθεση C-6/04)

Η Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, εκπροσωπούμενη από τους L. Flynn και M. van Beek, με τόπο επιδόσεων στο Λουξεμβούργο, άσκησε στις 9 Ιανουαρίου 2004 ενώπιον του Δικαστηρίου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων προσφυγή κατά του Ηνωμένου Βασιλείου Μεγάλης Βρετανίας και Βόρειας Ιρλανδίας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

-    να διαπιστώσει ότι το Ηνωμένο Βασίλειο Μεγάλης Βρετανίας και Βόρειας Ιρλανδίας, παραλείποντας να μεταφέρει ορθά στο εθνικό δίκαιο την οδηγία 92/43/ΕΟΚ 1 του Συμβουλίου, για τη διατήρηση των φυσικών οικοτόπων, καθώς και της άγριας πανίδας και χλωρίδας, παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από την εν λόγω οδηγία, και

-    να καταδικάσει το Ηνωμένο Βασίλειο στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Άρθρο 6, παράγραφος 2

Ναι μεν το Ηνωμένο Βασίλειο θέσπισε διατάξεις περί μεταφοράς στην εθνική έννομη τάξη της διατάξεως αυτής όσον αφορά τον έλεγχο δυνητικών ενοχλήσεων, αλλά δεν προβλέφθηκαν διατάξεις για όλα τα τμήματα του Ηνωμένου Βασιλείου που να παρέχουν τη δυνατότητα στην αρμόδια αρχή να λάβει μέτρα προς αποτροπή της υποβαθμίσεως μιας περιοχής. Η Επιτροπή θεωρεί, επομένως, ότι το Ηνωμένο Βασίλειο παρέλειψε να μεταφέρει πλήρως στο εθνικό του δίκαιο το άρθρο 6, παράγραφος 2, της οδηγίας προκειμένου περί της προστασίας κάποιου καθορισμένου τόπου από υποβάθμιση οφειλόμενη σε παραμέληση ή σε παράλειψη αναλήψεως δράσεως παρά σε ενέργεια που μπορεί να συνιστά ενόχληση.

Άρθρο 6, παράγραφοι 3 και 4

Το άρθρο 6, παράγραφος 3, της οδηγίας αφορά σχέδια τα οποία μπορούν να έχουν σημαντικές συνέπειες για έναν τόπο, για τα οποία εισάγεται ένα σύστημα ελέγχου σε δύο στάδια. Τέτοια σχέδια πρέπει να εξετάζονται όσον αφορά την πρόκληση βλάβης σε βάρος της ακεραιότητας του τόπου, κατόπιν διαβουλεύσεως με το ενδιαφερόμενο κοινό. Το άρθρο 6, παράγραφος 4, προβλέπει, στην περίπτωση αυτή, τη λήψη αντισταθμιστικών μέτρων υπό ορισμένες περιστάσεις. Η Επιτροπή θεωρεί ότι η νομοθεσία του Ηνωμένου Βασιλείου δεν μεταφέρει ορθά στο εθνικό δίκαιο τις ως άνω διατάξεις όσον αφορά τρια σημεία. Η εθνική νομοθεσία είναι απρόσφορη όσον αφορά τα σχέδια αποξηράνσεως, τα σχέδια περί της χρήσεως της γης και, όσον αφορά το Γιβραλτάρ, την αναθεώρηση υφισταμένων δικαιωμάτων οικοδομήσεως.

Άρθρα 11 και 14, παράγραφος 2

Το άρθρο 11 της οδηγίας επιβάλλει στα κράτη μέλη την υποχρέωση να εποπτεύουν την κατάσταση της διατηρήσεως των οικοτόπων προτεραιότητας και των ειδών προτεραιότητας. Το Ηνωμένο Βασίλειο δεν μετέφερε στο εθνικό του δίκαιο την υποχρέωση αυτή. Μέχρις ότου μεταφερθεί στην εσωτερική έννομη τάξη η εν λόγω διάταξη και ανατεθεί η σχετική αποστολή στις αρμόδιες αρχές, η Επιτροπή δεν είναι σε θέση να διαγνώσει αν υφίσταται ή όχι μια τέτοια εποπτεία. Το ίδιο ζήτημα ανακύπτει όσον αφορά το άρθρο 14, παράγραφος 2, της οδηγίας, που επιβάλλει ότι, όταν τα εν λόγω μέτρα κρίνονται αναγκαία, αυτά πρέπει να συνεπάγονται τη συνέχιση της εποπτείας που προβλέπεται στο άρθρο 11 της οδηγίας.

Άρθρο 12, παράγραφος 1, σημείο δ΄

Η νομοθεσία περί μεταφοράς της οδηγίας στο εθνικό δίκαιο της Μεγάλης Βρετανίας και της Βόρειας Ιρλανδίας δεν προβλέπει την υποχρέωση να λαμβάνονται τα αναγκαία μέτρα προς θέσπιση ενός συστήματος αυστηρής προστασίας που να απαγορεύει τη βλάβη ή καταστροφή τόπων αναπαραγωγής ή αναπαύσεως, όπως ορίζει το άρθρο 12, παράγραφος 1, σημείο δ΄, της οδηγίας.

Περαιτέρω, όσον αφορά το Γιβραλτάρ, οι αρμοδιότητες που προβλέπει η ρύθμιση ΝΡΟ 1991 είναι απρόσφορες για την προστασία που απαιτεί το άρθρο 12, παράγραφος 1, της οδηγίας.

Άρθρο 12, παράγραφος 4

Το άρθρο 12, παράγραφος 4, επιτάσσει την παρακολούθηση των τυχαίων συλλήψεων ή θανατώσεων ζώων. Τα μέτρα που έλαβε το Ηνωμένο Βασίλειο περί μεταφοράς της οδηγίας δεν περιλαμβάνουν διατάξεις που να επιβάλλουν τη δημιουργία ενός τέτοιου συστήματος παρακολουθήσεως. Ελλείψει περαιτέρω πληροφοριών, η Επιτροπή δεν είναι σε θέση να εξακριβώσει αν υφίσταται ένα τέτοιο σύστημα παρακολουθήσεως.

Το άρθρο 13, παράγραφος 1

Το άρθρο 13, παράγραφος 1, της οδηγίας επιβάλλει την απαγόρευση της κατοχής, μεταφοράς, εμπορίας ή ανταλλαγής και προσφοράς για εμπορικούς σκοπούς δειγμάτων φυτικών ειδών, που έχουν συλλεγεί από το φυσικό περιβάλλον, εκτός εκείνων που έχουν συλλεγεί νομίμως πριν αρχίσει να παράγει αποτελέσματα η οδηγία. Και πάλι, η Επιτροπή θεωρεί ότι τα εθνικά μέτρα περί μεταφοράς στο εθνικό δίκαιο της απαγορεύσεως αυτής δεν συνάδουν με τον χρονικό περιορισμό της εξαιρέσεως αυτής.

Άρθρο 15

Το άρθρο 15 της οδηγίας, το οποίο επιβάλλει τη θέσπιση μιας γενικής απαγορεύσεως της συλλήψεως και θανατώσεως ζώων χωρίς διάκριση, μεταφέρθηκε στο εθνικό δίκαιο με τον regulation 41 του C(NH)R 1994, τον regulation 36(2) του C(NH)R(NI) 1995 και το άρθρο 17V(2) του NPO 1991. Οι διατάξεις αυτές καθιστούν αξιόποινη πράξη τη χρησιμοποίηση με οποιοδήποτε τρόπο των μέσων συλλήψεως και θανατώσεως που απαριθμούνται στο παράρτημα VI, σημεία α) και β). Η Επιτροπή θεωρεί ότι ο εν λόγω τρόπος μεταφοράς στο εθνικό δίκαιο δεν εισάγει μια γενική απαγόρευση όπως επιτάσσει το άρθρο 15.

Το άρθρο 16

Το άρθρο 16 της οδηγίας επιτρέπει παρεκκλίσεις από τις απαγορεύσεις των άρθρων 12, 13, 14, 15, στοιχεία α΄και β΄, της οδηγίας σε ορισμένες περιπτώσεις. Τέτοιες παρεκκλίσεις εξαρτώνται από δύο προκαταρκτικές προϋποθέσεις που τίθενται στην αρχή της παραγράφου 1 του άρθρου 16, ήτοι ότι δεν υπάρχει άλλη αποτελεσματική λύση και ότι η παρέκκλιση δεν παραβλάπτει τη διατήρηση, σε ικανοποιητική κατάσταση διατήρησης, των πληθυσμών των συγκεκριμένων ειδών στην περιοχή της φυσικής τους κατανομής. Η Επιτροπή θεωρεί ότι τα εθνικά μέτρα σχετικά με τις εν λόγω παρεκκλίσεις δεν ανταποκρίνονται δεόντως προς τις ως άνω προκαταρκτικές προϋποθέσεις.

Η εφαρμογή της οδηγίας πέρα από τα χωρικά ύδατα

Η Επιτροπή φρονεί ότι η οδηγία έχει εφαρμογή πέρα από τα χωρικά ύδατα. Ειδικότερα, το Ηνωμένο Βασίλειο παρέλειψε να συμμορφωθεί με την υποχρέωση προσδιορισμού ειδικών περιοχών διατηρήσεως δυνάμει του άρθρου 4 της οδηγίας και να φροντίσει για την προστασία των ειδών σύμφωνα με το άρθρο 12 αυτής, καθόσον η μεταφέρουσα στην εσωτερική έννομη τάξη νομοθεσία δεν έχει εφαρμογή εκτός των χωρικών υδάτων του Ηνωμένου Βασιλείου.

____________

1 - Της 21ης Μαΐου 1992 (ΕΕ 1992, L 206, σ. 7).