Language of document :

Προσφυγή της 28ης Μαΐου 2018 – Gas Natural κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-328/18)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Gas Natural SDG, SA (Μαδρίτη, Ισπανία) (εκπρόσωποι: F. González Díaz και V. Romero Algarra, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

να κρίνει παραδεκτούς και βάσιμους τους προβαλλόμενους λόγους ακυρώσεως·

να ακυρώσει, βάσει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ, την απόφαση της Επιτροπής της 27ης Νοεμβρίου 2017, στην υπόθεση SA.47912 (2017/NN), με την οποία κινείται η προβλεπόμενη στο άρθρο 108, παράγραφος 2, ΣΛΕΕ επίσημη διαδικασία έρευνας σε σχέση με το περιβαλλοντικό κίνητρο που χορήγησε το Βασίλειο της Ισπανίας στις μονάδες ηλεκτροπαραγωγής με καύση άνθρακα·

να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Η προσβαλλόμενη με την παρούσα προσφυγή απόφαση κινεί την προβλεπόμενη στο άρθρο 108, παράγραφος 2, ΣΛΕΕ επίσημη διαδικασία έρευνας σε σχέση με περιβαλλοντικό κίνητρο το οποίο χορήγησε το Βασίλειο της Ισπανίας στις μονάδες ηλεκτροπαραγωγής με καύση άνθρακα.

Κατά την προσφεύγουσα, από την προσβαλλόμενη απόφαση συνάγεται ότι η Επιτροπή διατηρεί αμφιβολίες ως προς το αν οι οριακές τιμές εκπομπής που επιβάλλονται σε εγκαταστάσεις αποδέκτριες του περιβαλλοντικού κινήτρου στοχεύουν απλώς στην εφαρμογή των επιπέδων προστασίας που απαιτεί η νομοθεσία της Ένωσης και, ιδίως, η οδηγία 2001/80/ΕΚ, η οποία τύγχανε εφαρμογής στις μονάδες ηλεκτροπαραγωγής με καύση άνθρακα. Σε μια τέτοια περίπτωση, το περιβαλλοντικό κίνητρο δεν περιέχει κανένα στοιχείο κινήτρου. Επιπλέον, το περιβαλλοντικό κίνητρο αντιβαίνει στην αρχή του δικαίου της Ένωσης σε θέματα κρατικών ενισχύσεων κατά την οποία τα κράτη μέλη δεν μπορούν να παρέχουν δημόσιες ενισχύσεις σε επιχειρήσεις με σκοπό την τήρηση, από τις επιχειρήσεις, των υποχρεωτικών κανόνων της Ένωσης.

Προς στήριξη της προσφυγής της, η προσφεύγουσα προβάλλει δύο λόγους.

Ο πρώτος λόγος αντλείται από παράβαση της υποχρεώσεως αιτιολογίας όσον αφορά τον επιλεκτικό χαρακτήρα του μέτρου.

Συναφώς, η προσφεύγουσα διατείνεται ότι η Επιτροπή δεν παρέχει κανένα στοιχείο το οποίο να επεξηγεί κατά τρόπο σαφή και μη διφορούμενο τους λόγους για τους οποίους εκτιμά ότι το μέτρο έχει επιλεκτικό χαρακτήρα, κατά την έννοια του άρθρου 107, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ. Ειδικότερα, η Επιτροπή δεν επεξηγεί αν οι μονάδες ηλεκτροπαραγωγής με καύση άνθρακα ευρίσκονται σε πραγματική και νομική κατάσταση συγκρίσιμη με εκείνη των λοιπών μονάδων ηλεκτροπαραγωγής και αν, σε μια τέτοια περίπτωση, το επίμαχο κίνητρο μπορεί να συνιστά ευνοϊκή μεταχείριση «ορισμένων επιχειρήσεων ή ορισμένων κλάδων παραγωγής», κατά την έννοια του άρθρου 107, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ, σε σχέση με άλλες επιχειρήσεις ευρισκόμενες σε συγκρίσιμη πραγματική και νομική κατάσταση, λαμβανομένου υπόψη του επιδιωκόμενου με το επίμαχο μέτρο σκοπού.

Ο δεύτερος λόγος, ο οποίος προβάλλεται επικουρικώς, αντλείται από παράβαση του άρθρου 107, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ, όσον αφορά την επιλεκτικότητα του μέτρου.

Συναφώς, η προσφεύγουσα διατείνεται ότι η αμοιβή που χορηγείται στις μονάδες ηλεκτροπαραγωγής με καύση άνθρακα για να συνεχίσουν να στηρίζουν τις επενδύσεις επ’ ουδενί μπορεί να έχει επιλεκτικό χαρακτήρα, δεδομένου ότι η εν λόγω αμοιβή περιορίζεται στη δημιουργία ίσων όρων ανταγωνισμού για όλες τις σημαντικές επενδύσεις μετά το 1998, ανεξαρτήτως τεχνολογίας ή/και του κατά πόσον πρόκειται για αεριοστροβίλους συνδυασμένου κύκλου ή μονάδες ηλεκτροπαραγωγής με καύση άνθρακα, ενώ, αντιθέτως, το ύψος της αμοιβής εξαρτάται από το μέγεθος της μονάδας.

Εν πάση περιπτώσει, ακόμη και αν ήθελε υποτεθεί ότι τα συμπεράσματα της Επιτροπής στην προσβαλλόμενη απόφαση είναι ορθά, κάτι που δεν ισχύει, η προσφεύγουσα διαπιστώνει ότι, λαμβανομένων υπόψη των οικονομικών περιστάσεων και της νομικής καταστάσεώς τους, οι μονάδες ηλεκτροπαραγωγής με καύση άνθρακα δεν ευρίσκονται σε πραγματική και νομική κατάσταση συγκρίσιμη με εκείνη των μονάδων που χρησιμοποιούν άλλες μορφές ενέργειας. Συγκεκριμένα, οι μονάδες ηλεκτροπαραγωγής με καύση άνθρακα είναι οι μόνες συσταθείσες προ του 1998 μονάδες οι οποίες υποχρεώθηκαν να προβούν σε πολύ σημαντικές επενδύσεις προκειμένου να συνεχίσουν να λειτουργούν και, χωρίς την επίμαχη αμοιβή, θα οδηγούνταν σε κλείσιμο, θέτοντας σε κίνδυνο την ασφάλεια του εφοδιασμού του ισπανικού συστήματος ηλεκτρικής ενέργειας.

____________