Beroep ingesteld op 28 mei 2018 – Gas Natural/Commissie

(Zaak T-328/18)

Procestaal: Spaans

Partijen

Verzoekende partij: Gas Natural SDG, SA (Madrid, Spanje) (vertegenwoordigers: F. González Díaz en V. Romero Algarra, advocaten)

Verwerende partij: Europese Commissie

Conclusies

Ontvankelijk- en gegrondverklaring van de in het verzoekschrift aangevoerde middelen tot nietigverklaring.

Nietigverklaring krachtens artikel 263 VWEU van het besluit van de Commissie van 27 november 2017 in zaak SA.47912 (2017/NN), waarbij de formele onderzoeksprocedure van artikel 108, lid 2, VWEU wordt ingeleid ten aanzien van de milieustimuleringsmaatregel die het Koninkrijk Spanje heeft getroffen ten behoeve van de thermische centrales op steenkool.

Verwijzing van de Commissie in de kosten.

Middelen en voornaamste argumenten

Bij het bestreden besluit wordt de formele onderzoeksprocedure van artikel 108, lid 2, VWEU ingeleid met betrekking tot de milieustimuleringsmaatregel die het Koninkrijk Spanje heeft getroffen ten behoeve van de thermische centrales op steenkool.

Volgens verzoekster volgt uit het bestreden besluit dat de Commissie betwijfelt of de emissiegrenswaarden die zijn opgelegd aan de centrales waarvoor de milieustimuleringsmaatregel is bedoeld, enkel beogen de beschermingsniveaus toe te passen die worden vereist door de Unieregeling, met name door richtlijn 2001/80/EG, die van toepassing was op de thermische centrales op steenkool. Als dat het geval zou zijn, zou er van de betrokken maatregel geen enkel stimulerend effect uitgaan. Voorts zou de milieustimuleringsmaatregel in strijd zijn met het Unierechtelijke beginsel op het gebied van staatssteun volgens hetwelk de lidstaten ondernemingen geen overheidssteun kunnen verlenen om die ondernemingen in staat te stellen te voldoen aan dwingende Unierechtelijke normen.

Ter ondersteuning van haar beroep voert verzoekster twee middelen aan:

Schending van de motiveringsplicht met betrekking tot het selectieve karakter van de maatregel.

Verzoekster stelt dat de Commissie geen informatie verstrekt waaruit duidelijk en ondubbelzinnig kan worden opgemaakt waarom de onderzochte maatregel selectief is in de zin van artikel 107, lid 1, VWEU. In het bijzonder legt de Commissie niet uit of de thermische centrales op steenkool zich in een situatie bevinden die feitelijk en rechtens vergelijkbaar is met die van de overige thermische centrales en of, in voorkomend geval, de betrokken stimuleringsmaatregel „bepaalde ondernemingen of bepaalde producties” in de zin van artikel 107, lid 1, VWEU kan begunstigen ten opzichte van andere ondernemingen die zich in een feitelijk en rechtens vergelijkbare situatie bevinden, gelet op het doel van de maatregel in kwestie.

Subsidiair, schending van artikel 107, lid 1, VWEU, wat het selectieve karakter van de maatregel betreft.

Verzoekster stelt dat de vergoeding die ter verdere ondersteuning van investeringen is toegekend aan de thermische centrales op steenkool in geen enkel opzicht een selectieve maatregel kan uitmaken, aangezien die vergoeding er enkel op is gericht alle belangrijke investeringen van na 1998 op dezelfde voet te stellen, los van de gebruikte technologie en/of ongeacht of de betrokken centrales warmtekrachtcentrales dan wel steenkoolcentrales zijn, zij het dat de hoogte van de vergoeding varieert volgens het belang van de centrale.

Hoe dan ook, en zelfs als de vaststellingen van de Commissie in het bestreden besluit juist zijn – quod non –, volgens verzoekster verkeerden de steenkoolcentrales, gelet op hun economische omstandigheden en hun juridische positie, niet in een situatie die rechtens en feitelijk vergelijkbaar was met die van de centrales die op een ander soort energie werken. De steenkoolcentrales waren immers de enige van vóór 1998 die zich genoopt zagen zware investeringen te doen om operationeel te blijven en die, zonder de betrokken vergoeding, tot sluiting gedoemd zouden zijn geweest, wat de zekerheid van voorziening van het Spaanse elektriciteitsstelsel in gevaar zou hebben gebracht.

____________