Sprawa C‑429/12
Siegfried Pohl
przeciwko
ÖBB Infrastruktur AG
(wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Oberlandesgericht Innsbruck)
Odesłanie prejudycjalne – Równość traktowania w zakresie zatrudnienia i pracy – Artykuł 21 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej – Artykuł 45 TFUE – Dyrektywa 2000/78/WE – Odmienne traktowanie ze względu na wiek – Określenie daty odniesienia do celów awansu w ramach widełek płacowych – Termin przedawnienia – Zasada skuteczności
Streszczenie – wyrok Trybunału (druga izba) z dnia 16 stycznia 2014 r.
Prawo Unii Europejskiej – Bezpośrednia skuteczność – Krajowe przepisy proceduralne – Przesłanki stosowania – Poszanowanie zasad równoważności i skuteczności – Niezgodność z prawem Unii wyłączenia uwzględniania niektórych okresów zatrudnienia – Stwierdzenie w wyrokach w sprawie C‑195/98 i C‑88/08 – Termin przedawnienia biegnący od dnia zawarcia porozumienia zbiorowego – Dopuszczalność
Prawo Unii, a w szczególności zasada skuteczności, nie stoi na przeszkodzie przepisowi krajowemu, który do prawa pracownika o ponowną ocenę okresów zatrudnienia, jakie należy uwzględnić w celu ustalenia daty odniesienia do celów awansu w ramach widełek płacowych, stosuje trzydziestoletni termin przedawnienia, rozpoczynający bieg w dniu zawarcia porozumienia zbiorowego, na podstawie którego ustalono tę datę odniesienia, lub w dniu błędnego zaszeregowania.
W istocie do wewnętrznego porządku prawnego każdego państwa członkowskiego należy uregulowanie takiej zasady proceduralnej, z zastrzeżeniem, po pierwsze, że zasada ta nie jest mniej korzystna od zasad odnoszących się do podobnych środków prawnych dotyczących wyłącznie prawa krajowego (zasada równoważności), i po drugie, że nie powoduje ona w praktyce, iż korzystanie z uprawnień wynikających z prawa Unii jest niemożliwe lub nadmiernie utrudnione (zasada skuteczności).
W tym względzie taki termin przedawnienia nie może być uznany za sprzeczny z zasadą równoważności, bowiem znajduje on zastosowanie niezależnie od tego, czy przywołane naruszenie prawa dotyczy prawa Unii czy prawa krajowego.
Co się tyczy zasady skuteczności, ustalenie rozsądnych terminów do wniesienia skargi pod rygorem przedawnienia w interesie pewności prawa jest zgodne z prawem Unii, o ile terminy takie nie mogą uniemożliwiać w praktyce lub nadmiernie utrudniać wykonywania uprawnień gwarantowanych w porządku prawnym Unii.
Co się tyczy tego, czy daty ogłoszenia odpowiednio wyroku z dnia 30 listopada 2000 r. w sprawie C‑159/98 Österreichischer Gewerkschaftsbund i wyroku z dnia 18 czerwca 2009 r. w sprawie C‑88/08 Hütter mają znaczenie dla rozpoczęcia biegu terminu przedawnienia określonego w prawie krajowym, należy przypomnieć, że wyrok wydany w trybie prejudycjalnym ma nie konstytutywny, a czysto deklaratoryjny charakter. Ponadto rozpoczęcie biegu terminu przedawnienia w sprawie w postępowaniu głównym stanowi zagadnienia prawa krajowego. W związku z powyższym odpowiednie daty ogłoszenia tych wyroków nie mają wpływu na rozpoczęcie biegu tego terminu i są pozbawione znaczenia w kwestii oceny przestrzegania w postępowaniu głównym zasady skuteczności.
(por. pkt 23, 27–32, 37; sentencja)