Skarga wniesiona w dniu 19 listopada 2012 r. - Front Polisario przeciwko Radzie

(Sprawa T-512/13)

Język postępowania: francuski

Strony

Strona skarżąca: Front populaire pour la libération de la saguia-el-hamra et du rio de oro (Ludowy Front Wyzwolenia Saguía el Hamra i Rio de Oro) (Front Polisario) (Al-Ujun) (przedstawiciel: adwokat C.E. Hafiz)

Strona pozwana: Rada Unii Europejskiej

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

stwierdzenie nieważności zaskarżonego aktu a zatem wszystkich aktów wykonawczych.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi pięć zarzutów przeciwko i) decyzji Rady 2012/497/UE z dnia 8 marca 2012 r. w sprawie zawarcia Porozumienia w formie wymiany listów między Unią Europejską a Królestwem Marokańskim dotyczącego wzajemnych środków liberalizacyjnych w odniesieniu do produktów rolnych, przetworzonych produktów rolnych oraz ryb i produktów rybołówstwa, a także zastąpienia protokołów 1, 2 i 3 oraz załączników do nich, jak również zmian do Układu eurośródziemnomorskiego ustanawiającego stowarzyszenie między Wspólnotami Europejskimi i ich państwami członkowskimi, z jednej strony, a Królestwem Marokańskim, z drugiej strony (Dz.U. L 241, s. 2) oraz ii) rozporządzeniu wykonawczemu Komisji (UE) nr 812/2012 z dnia 12 września 2012 r. zmieniającemu rozporządzenie Rady (WE) nr 747/2001 w odniesieniu do unijnych kontyngentów taryfowych na niektóre produkty rolne i przetworzone produkty rolne pochodzące z Maroka (Dz.U. L 247, s. 7).

Strona skarżąca uważa, że, jako przedstawiciela ludności saharyjskiej, akty te dotyczą jej bezpośrednio i indywidualnie.

Zarzut pierwszy oparty z jednej strony na naruszeniu obowiązku uzasadnienia, podczas gdy uzasadnienie było szczególnie konieczne ze względu na sytuację prawną a z drugiej strony, na naruszeniu prawa do bycia wysłuchanym, ponieważ nie skonsultowano się z Frontem Polisario.

Zarzut drugi oparty z jednej strony na naruszeniu praw podstawowych chronionych w art. 67 TFUE, art. 6 TUE i zasad ustanowionych w orzecznictwie, poprzez nieprzestrzeganie prawa do samostanowienia ludności saharyjskiej i poprzez promowanie polityki przyłączania prowadzonej przez Królestwo Marokańskie, będące okupantem zdaniem strony skarżącej. Strona skarżąca podnosi ponadto naruszenie zasady spójności przewidzianej w art. 7 TFUE z uwagi na nieprzestrzeganie zasady suwerenności oraz naruszenie wartości, na których opiera się Unia Europejska i zasad regulujących jej działania zewnętrzne niezgodne z art. 2 TUE, art. 3 ust. 5 TUE, art. 21 TUE i art. 205 TFUE.

Zarzut trzeci oparty na naruszeniu umów międzynarodowych zawartych przez Unię Europejską a w szczególności układu o stowarzyszeniu pomiędzy Unią Europejską a Królestwem Marokańskim oraz Konwencji Narodów Zjednoczonych o prawie morza.

Zarzut czwarty oparty na naruszeniu szeregu norm prawa międzynarodowego, włącznie z prawem do samostanowienia, zasadą względnej skuteczności traktatów i podstawowymi przepisami międzynarodowego prawa humanitarnego.

Zarzut piąty oparty na niezgodności z prawem zaskarżonych aktów, ponieważ bezprawność zachowania Unii Europejskiej zgodnie z prawem międzynarodowym prowadzi do niezgodności z prawem tych aktów.

____________