Sprawy połączone C‑261/08 i C‑348/08

María Julia Zurita García

i

Aurelio Choque Cabrera

przeciwko

Delegado del Gobierno en la Región de Murcia

(wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Tribunal Superior de Justicia de Murcia)

Wizy, azyl, imigracja – Środki dotyczące przekraczania granic zewnętrznych – Artykuł 62 pkt 1 WE i art. 62 pkt 2 lit. a) WE – Konwencja wykonawcza do układu z Schengen – Artykuły 6b i 23 – Rozporządzenie (WE) nr 562/2006 – Artykuły 5, 11 i 13 – Domniemanie dotyczące czasu trwania pobytu – Obywatele państw trzecich przebywający nielegalnie na terytorium państwa członkowskiego – Uregulowanie krajowe w zależności od okoliczności pozwalające na nałożenie kary grzywny albo wydalenie

Streszczenie wyroku

Wizy, azyl, imigracja – Przekraczanie granic zewnętrznych państw członkowskich – Wspólne zasady dotyczące norm i procedur kontroli – Konwencja wykonawcza do układu z Schengen – Wspólnotowy kodeks w sprawie przepływu osób przez granice – Osoba przebywająca nielegalnie na terytorium państwa członkowskiego – Obowiązek państwa członkowskiego do wydania decyzji o wydaleniu – Brak

(Konwencja wykonawcza do układu z Schengen, zmieniona rozporządzeniem nr 2133/2004, art. 6b, 23; rozporządzenie nr 562/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady, art. 11)

Wykładni art. 6b i 23 konwencji wykonawczej do układu z Schengen, zmienionej rozporządzeniem nr 2133/2004 w sprawie obowiązku właściwych władz państw członkowskich w zakresie systematycznego stemplowania dokumentów podróży obywateli państw trzecich przy przekraczaniu przez nich zewnętrznych granic państw członkowskich oraz zmieniającym w związku z tym przepisy konwencji wykonawczej do układu z Schengen i wspólny podręcznik, oraz art. 11 rozporządzenia nr 562/2006 ustanawiającego wspólnotowy kodeks zasad regulujących przepływ osób przez granice (kodeks graniczny Schengen) należy dokonywać w ten sposób, że w przypadku gdy obywatel państwa trzeciego przebywa nielegalnie na terytorium państwa członkowskiego, ponieważ nie spełnia lub przestał spełniać warunki dotyczące czasu trwania pobytu w tym państwie, to państwo członkowskie nie jest zobowiązane do wydania decyzji o wydaleniu takiego obywatela.

(por. pkt 66; sentencja)