Sprawa T‑466/08
Lancôme parfums et beauté & Cie
przeciwko
Urzędowi Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) (OHIM)
Wspólnotowy znak towarowy – Postępowanie w sprawie sprzeciwu – Zgłoszenie słownego wspólnotowego znaku towarowego ACNO FOCUS – Wcześniejszy słowny krajowy znak towarowy FOCUS – Względna podstawa odmowy rejestracji – Prawdopodobieństwo wprowadzenia w błąd – Artykuł 8 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 40/94 [obecnie art. 8 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 207/2009] – Rzeczywiste używanie wcześniejszego znaku towarowego – Artykuł 43 ust. 2 i 3 rozporządzenia nr 40/94 (obecnie art. 42 ust. 2 i 3 rozporządzenia nr 207/2009)
Streszczenie wyroku
1. Wspólnotowy znak towarowy – Uwagi osób trzecich i sprzeciw – Rozpatrywanie sprzeciwu – Dowód używania wcześniejszego znaku towarowego – Rozpoczęcie biegu pięcioletniego terminu – Data rejestracji wcześniejszego znaku towarowego
(rozporządzenie Rady nr 40/94, art. 43 ust. 2, 3; dyrektywa Rady 89/104)
2. Wspólnotowy znak towarowy – Definicja i uzyskanie wspólnotowego znaku towarowego – Względne podstawy odmowy rejestracji – Sprzeciw właściciela wcześniejszego identycznego lub podobnego znaku towarowego zarejestrowanego dla identycznych lub podobnych towarów lub usług – Prawdopodobieństwo wprowadzenia w błąd w odniesieniu do wcześniejszego znaku towarowego
(rozporządzenie Rady nr 40/94, art. 8 ust. 1 lit. b))
1. Z art. 43 ust. 2 rozporządzenia nr 40/94 w sprawie wspólnotowego znaku towarowego wynika, że właściciel wcześniejszego wspólnotowego znaku towarowego, który wniósł sprzeciw, jest zobowiązany dowieść używania tego znaku jedynie pod warunkiem, że w momencie publikacji zgłoszenia wspólnotowego znaku towarowego wcześniejszy znak towarowy był zarejestrowany od co najmniej pięciu lat.
Zgodnie z art. 43 ust. 3 rozporządzenia nr 40/94 „[u]stęp 2 stosuje się do wcześniejszych krajowych znaków towarowych określonych w art. 8 ust. 2 lit. a), zastępując używanie [we Wspólnocie używaniem w państwie członkowskim, w którym wcześniejszy krajowy znak towarowy jest chroniony]”.
Chociaż z łącznej lektury ustępów 2 i 3 artykułu 43 rozporządzenia nr 40/94 wynika, że rejestracja wcześniejszego krajowego znaku towarowego stanowi moment rozpoczęcia pięcioletniego okresu rejestracji, to należy stwierdzić, że rozporządzenie nr 40/94 nie pozwala na określenie daty, w której wcześniejsze krajowe znaki towarowe są uznawane za zarejestrowane w każdym z państw członkowskich.
O ile krajowe prawo znaków towarowych zostało zharmonizowane przez pierwszą dyrektywę 89/104 o znakach towarowych, wspomniana dyrektywa nie harmonizuje procesowych aspektów rejestracji znaków towarowych, a w związku z tym to do państwa członkowskiego, dla którego dokonano zgłoszenia, należy określenie momentu zakończenia procedury rejestracji, stosownie do jego własnych przepisów proceduralnych.
Stąd też wobec braku właściwego przepisu w rozporządzeniu nr 40/94 lub dyrektywie 89/104 należy, celem ustalenia daty rejestracji wcześniejszego krajowego znaku towarowego, odwołać się do prawa krajowego danego państwa członkowskiego.
(por. pkt 27, 28, 30-32)
2. Istnieje w odczuciu odbiorców niemieckich prawdopodobieństwo wprowadzenia w błąd w przypadku oznaczenia słownego ACNO FOCUS, o którego rejestrację jako wspólnotowego znaku towarowego wniesiono dla „produktów kosmetycznych i kosmetyków kolorowych” należących do klasy 3 w rozumieniu porozumienia nicejskiego i słownego znaku towarowego FOCUS, zarejestrowanego wcześniej w Niemczech dla towarów i usług należących, między innymi, do tej samej klasy.
W istocie między kolidującymi ze sobą oznaczeniami występuje pewne podobieństwo pod względem wizualnym, fonetycznym i koncepcyjnym. Ponadto rozpatrywane towary są identyczne. W tych okolicznościach, w szczególności mając na uwadze fakt, że właściwy krąg odbiorców zachowuje w pamięci jedynie niedokładny obraz danych znaków towarowych, w związku z czym wspólny im element „focus” stwarza pewne podobieństwo między nimi, a także zważywszy na współzależność poszczególnych czynników, które trzeba wziąć pod uwagę, należy dojść do wniosku, że w przypadku tych dwóch kolidujących ze sobą oznaczeń istnieje prawdopodobieństwo wprowadzenia w błąd.
(por. pkt 46, 49, 69, 70)