Ανακοίνωση στην ΕΕ
Προσφυγή της Peroxid-Chemie GmbH & Co. KG κατά της Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, που ασκήθηκε στις 16 Μαρτίου 2004
(Υπόθεση Τ-104/04)
Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική
Η Peroxid-Chemie GmbH & Co. KG, Pullach (Γερμανία), άσκησε προσφυγή, στις 16 Μαρτίου 2004, κατά της Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων ενώπιον του Πρωτοδικείου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων.
Η προσφεύγουσα εκπροσωπείται από τους M. Karl και C. Steinle, Rechtsanwälte.
Η προσφεύγουσα ζητεί από το Πρωτοδικείο:
να ακυρώσει το άρθρο 2, στοιχεία α΄, γ΄ και δ΄, της αποφάσεως της Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων της 10ης Δεκεμβρίου 2003 (όπως διορθώθηκε στις 7 Ιανουαρίου 2004) επί της υποθέσεως COMP/E-2/37.857 - Οργανικά υπεροξείδια·
επικουρικώς: να μειώσει το ύψος του προστίμου, το οποίο επιβλήθηκε στην προσφεύγουσα με το άρθρο 2, στοιχεία γ΄ και δ΄, της αποφάσεως·
να προσδιορίσει τα πρόστιμα που επιβλήθηκαν στις Akzo Nobel Polymer Chemicals B.V., Akzo Nobel N.V., Akzo Nobel Chemicals International B.V., ως ευθυνόμενες εις ολόκληρον επιχειρήσεις, στο ύψος των 120,75 εκατομμυρίων ευρώ·
να καταδικάσει την Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων στα δικαστικά έξοδα.
Προβαλλόμενοι με την προσφυγή λόγοι και κύρια επιχειρήματα:
Με την προσβαλλομένη απόφαση, η Επιτροπή διαπίστωσε ότι η προσφεύγουσα και πέντε ακόμη επιχειρήσεις (μεταξύ των οποίων και η Akzo) ή ενώσεις επιχειρήσεων παρέβησαν το άρθρο 81, παράγραφος 1, ΕΚ, καθόσον συμμετέσχαν σε σειρά συμφωνιών και εναρμονισμένων πρακτικών εντός της αγοράς των οργανικών υπεροξειδίων. Στην προσφεύγουσα επιβλήθηκαν δύο πρόστιμα. Στην Akzo δεν επιβλήθηκε πρόστιμο.
Η προσφεύγουσα, με την προσφυγή της, πλήττει όχι την απόφαση ως σύνολο, αλλά αποκλειστικώς τα πρόστιμα που της επιβλήθηκαν με αυτή. Η προσφεύγουσα θεωρεί ότι η Επιτροπή δεν μπορούσε να της επιβάλει δύο πρόστιμα λόγω της συμπράξεως της προσφεύγουσας στην παράβαση των διατάξεων περί ανταγωνισμού εντός της αγοράς των οργανικών υπεροξειδίων. Η Επιτροπή παρέβη είτε τις διατάξεις περί παραγραφής είτε την απαγόρευση της διπλής ποινής. Σε περίπτωση που τα δύο πρόστιμα επιβλήθηκαν στην προσφεύγουσα ένεκα δύο διαφορετικών παραβάσεων, η πρώτη από αυτές τις παραβάσεις της προσφεύγουσας (διαπραχθείσα από το 1971 έως τα τέλη Αυγούστου 1992) έχει ήδη παραγραφεί. Αντιθέτως, σε περίπτωση που αμφότερα τα πρόστιμα επιβλήθηκαν ένεκα μιας και της αυτής κατ' εξακολούθηση παραβάσεως της προσφεύγουσας, πρόκειται για διπλή ποινή η οποία απαγορεύεται.
Η προσφεύγουσα διατείνεται περαιτέρω ότι η Επιτροπή δεν έλαβε υπόψη το ανώτατο όριο του άρθρου 15, παράγραφος 2, του κανονισμού 17, καθόσον τα επιβληθέντα στην προσφεύγουσα πρόστιμα υπερβαίνουν εμφανώς το 10% του συνολικού κύκλου εργασιών της κατά την τελευταία χρήση πριν από την έκδοση της αποφάσεως. Πέραν αυτού, η Επιτροπή δεν θεώρησε την προσφεύγουσα ως υπότροπο, ως εκ τούτου δε, δεν εδικαιούτο να προσαυξήσει κατά 50% το βασικό ποσό των επιβληθέντων στην προσφεύγουσα προστίμων. Κατ' αυτόν τον τρόπο, η Επιτροπή προσέβαλε το τεκμήριο αθωότητας και τα δικαιώματα άμυνας της προσφεύγουσας.
Τέλος, η προσφεύγουσα ισχυρίζεται ότι η Επιτροπή παραβίασε τη θεμελιώδη αρχή της ίσης μεταχειρίσεως και την ανακοίνωση του 1996 περί επιεικείας προς τους μεταμεληθέντες, καθόσον δεν επέβαλε πρόστιμο στην Akzo, μολονότι η επιχείρηση αυτή αποδεδειγμένως διαδραμάτισε αποφασιστικό ρόλο στη διάπραξη της παραβάσεως. Κατ' αυτόν τον τρόπο, η Επιτροπή παρέσχε προς τον κύριο ανταγωνιστή της προσφεύγουσας αδικαιολόγητο οικονομικό πλεονέκτημα αποτιμώμενο σε τριψήφιο αριθμό εκατομμυρίων, πράγμα που αφορά την προσφεύγουσα άμεσα και ατομικά.
...
____________