Sprawa T‑107/04

Aluminium Silicon Mill Products GmbH

przeciwko

Radzie Unii Europejskiej

Skarga o stwierdzenie nieważności – Dumping – Przywóz krzemu pochodzącego z Rosji – Szkoda – Związek przyczynowy

Streszczenie wyroku

1.      Postępowanie – Podnoszenie nowych zarzutów w toku postępowania

(regulamin Sądu, art. 44 § 1 lit  c) i art. 48 § 2)

2.      Wspólna polityka handlowa – Ochrona przed praktykami dumpingowymi – Szkoda

(rozporządzenia Rady: nr 384/96, art. 3 ust. 5 i nr 2229/2003)

3.      Wspólna polityka handlowa – Ochrona przed praktykami dumpingowymi – Szkoda

(rozporządzenia Rady: nr 384/96, art. 3 ust. 3, 6 i 7 i nr 2229/2003)

1.      Z art. 44 § 1 lit. c) w związku z art. 48 § 2 regulaminu Sądu wynika, iż skarga musi wskazywać przedmiot sporu oraz zwięzłe przedstawienie powołanych zarzutów oraz że nie można podnosić nowych zarzutów w toku postępowania, chyba że ich podstawą są okoliczności prawne i faktyczne ujawnione dopiero w toku postępowania. Jednakże zarzut, jak również argument stanowiący rozszerzenie zarzutu podniesionego wcześniej w skardze, bezpośrednio lub pośrednio, który pozostaje z nim w ścisłym związku, należy uznać za dopuszczalny.

(por. pkt 60, 61)

2.      Rada przekracza granice przysługującej jej znacznej swobody uznania w odniesieniu do stwierdzenia w ramach postępowania antydumpingowego istnienia znacznej szkody poniesionej przez przemysł wspólnotowy, jeśli dopuszcza się błędu w ustaleniach faktycznych co do zmian udziału przemysłu wspólnotowego podczas okresu uznanego za okres, w którym szkoda była najbardziej wyraźna, a w związku z tym opiera się na oczywiście błędnych podstawach, by stwierdzić występowanie wspomnianej szkody, która powinna zgodnie z art. 3 ust. 5 podstawowego rozporządzenia antydumpingowego nr 384/96 wynikać z oceny wagi zmian − zarówno pozytywnych, jak i negatywnych − czynników uznanych za istotne.

(por. pkt 43, 44, 66)

3.      Niezależnie od przysługującej jej znacznej swobody uznania w odniesieniu do stwierdzenia w ramach postępowania antydumpingowego występowania związku przyczynowego między przywozem po cenach dumpingowych a zarzucaną znaczną szkodą poniesioną przez przemysł wspólnotowy, Rada narusza podstawowe rozporządzenie antydumpingowe 384/96, a konkretnie jego art. 3 ust. 3, 6 i 7, jeśli dopuszcza się oczywistych błędów w ocenie, nie uwzględniając nieuchronnego wpływu w okresie objętym dochodzeniem – po pierwsze, zmniejszenia popytu na wielkość sprzedaży przemysłu wspólnotowego, po drugie, zwiększenia udziału tego przemysłu w rynku i wielkości jego sprzedaży na poziom stosowanych cen, i po trzecie, zmiany struktury sprzedaży – na wielkość obniżki średniej ceny sprzedaży przemysłu wspólnotowego, które to błędy skłaniają ją niewątpliwie do przypisania przywozowi objętemu dochodzeniem niekorzystnych dla przemysłu wspólnotowego skutków, których źródło jest od niego niezależne.

(por. pkt 71, 116)