Υπόθεση T-68/05

Aker Warnow Werft GmbH και Kvaerner ASA

κατά

Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

«Κρατικές ενισχύσεις – Nαυπηγικές εργασίες – Πρώην Λαοκρατική Δημοκρατία της Γερμανίας – Ενισχύσεις καταβληθείσες για την κάλυψη των ζημιών που συνδέονται με τις συμβάσεις ναυπηγικών εργασιών – Ενισχύσεις συνδεόμενες με την ανταγωνιστικότητα – Απουσία καταβολής υπερβάλλοντος ποσού»

Περίληψη της αποφάσεως

Ενισχύσεις χορηγούμενες από τα κράτη – Απαγόρευση – Παρεκκλίσεις – Eνισχύσεις στις ναυπηγικές εργασίες

(Οδηγία 90/684 του Συμβουλίου, άρθρο 4 § 1)

To άρθρο 4, παράγραφος 1, της οδηγίας 90/684, σχετικά με τις ενισχύσεις στις ναυπηγικές εργασίες, ορίζει ότι «οι ενισχύσεις στην παραγωγή προς υποστήριξη [των ναυπηγείων] είναι δυνατό να θεωρείται ότι δεν αντιβαίνουν προς την κοινή αγορά, εφόσον το συνολικό ποσό της ενίσχυσης που χορηγείται για μια σύμβαση [ναυπήγησης και μετατροπής πλοίων] δεν υπερβαίνει, σε ισοδύναμο επιδότησης, ένα κοινό ανώτατο όριο, το οποίο εκφράζεται ως ποσοστό της συμβατικής αξίας πριν από την ενίσχυση».

Έτσι, μια ενίσχυση που καταβλήθηκε για την κάλυψη των ζημιών που συνδέονται με τις συμβάσεις και μια ενίσχυση συνδεόμενη με την ανταγωνιστικότητα περιλαμβάνονται αμφότερες στην κατηγορία των λειτουργικών ενισχύσεων του άρθρου 4, παράγραφος 1, της οδηγίας 90/684.

Είναι πλημμελής λόγω πρόδηλης πλάνης εκτιμήσεως μια απόφαση της Επιτροπής που θεωρεί ότι μια ενίσχυση για την ανταγωνιστικότητα έπρεπε να καταχωρισθεί λογιστικώς μεταξύ των ενισχύσεων που είχαν χορηγηθεί στον δικαιούχο για την κάλυψη αποκλειστικά των ζημιών που συνδέονται με συμβάσεις ναυπηγικών εργασιών, όταν, με αρχική απόφαση, η Επιτροπή είχε διακρίνει τις εν λόγω ενισχύσεις, θεωρώντας ότι έπρεπε να χρησιμοποιηθούν κατά διαφορετικό τρόπο, ήτοι, αφενός, για την αντιστάθμιση της ελλιπούς ανταγωνιστικότητας του δικαιούχου και, αφετέρου, για την κάλυψη των ζημιών που συνδέονται με τις εν λόγω συμβάσεις.

(βλ. σκέψεις 2, 56, 59-60, 69)