Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Curtea de Apel Oradea (Ρουμανία) την 1η Απριλίου 2016 – Ruxandra-Paula Andriciuc κ.λπ. κατά Banca Românească SA
(Υπόθεση C-186/16)
Γλώσσα διαδικασίας: η ρουμανική
Αιτούν δικαστήριο
Curtea de Apel Oradea
Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης
Εφεσείοντες: Ruxandra-Paula Andriciuc κ.λπ.
Εφεσίβλητη: Banca Românească SA
Προδικαστικά ερωτήματα
Πρέπει το άρθρο 3, παράγραφος 1, της οδηγίας 93/131 να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι η απορρέουσα από τη σύμβαση σημαντική ανισορροπία μεταξύ των δικαιωμάτων και των υποχρεώσεων των συμβαλλομένων πρέπει να αξιολογείται αυστηρά με αναφορά στον χρόνο συνάψεως της συμβάσεως ή καλύπτει επίσης την κατάσταση εντός της οποίας, κατά τη διάρκεια συμβάσεως διαδοχικής εκτελέσεως, σημαντικές μεταβολές στη συναλλαγματική ισοτιμία έχουν καταστήσει τις υποχρεώσεις του καταναλωτή υπερβολικά επαχθείς συγκριτικά με τον χρόνο συνάψεως της συμβάσεως;
Πρέπει ο σαφής και κατανοητός τρόπος με τον οποίο διατυπώνεται συμβατική ρήτρα, κατά το άρθρο 4, παράγραφος 2, της οδηγίας 93/13, να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι η εν λόγω συμβατική ρήτρα πρέπει μόνο να αναφέρει τους λόγους της προσθήκης της στη σύμβαση και τον μηχανισμό λειτουργίας της ή πρέπει επίσης να αναφέρει όλες τις συνέπειες που μπορεί να έχει στην τιμή που καταβάλλεται από τον καταναλωτή, όπως τον συναλλαγματικό κίνδυνο, και, υπό το πρίσμα της οδηγίας 93/13/ΕΟΚ, δύναται να θεωρηθεί ότι η υποχρέωση της τράπεζας να πληροφορεί τον πελάτη κατά τον χρόνο χορηγήσεως της πιστώσεως αφορά αποκλειστικά τους όρους του δανείου, ήτοι τους τόκους, τις προμήθειες και τις εγγυήσεις που βαρύνουν τον δανειολήπτη, χωρίς να μπορεί να περιληφθεί σε αυτή την υποχρέωση η πιθανή ανατίμηση ή υποτίμηση ξένου νομίσματος;
Πρέπει το άρθρο 4, παράγραφος 2, της οδηγίας 93/13/ΕΟΚ, να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι οι εκφράσεις «κύριο αντικείμενο της σύμβασης» και «το ανάλογο ή μη μεταξύ της τιμής και της αμοιβής, αφενός, και των υπηρεσιών ή αγαθών που θα παρασχεθούν ως αντάλλαγμα, αφετέρου» καλύπτουν ρήτρα που περιλαμβάνεται σε σύμβαση πιστώσεως η οποία έχει συναφθεί σε ξένο νόμισμα μεταξύ επαγγελματία και καταναλωτή, χωρίς να έχει αποτελέσει αντικείμενο ατομικής διαπραγματεύσεως, και κατά την οποία η πίστωση πρέπει να εξοφληθεί στο ίδιο νόμισμα;
____________1 Οδηγία 93/13/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 5ης Απριλίου 1993, σχετικά με τις καταχρηστικές ρήτρες των συμβάσεων που συνάπτονται με καταναλωτές (ΕΕ 1993, L 95, σ. 29).