ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΓΕΝΙΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ (αναιρετικό τμήμα)

της 5ης Νοεμβρίου 2014

Υπόθεση T‑669/13 P

Ευρωπαϊκή Επιτροπή

κατά

Florence Thomé

«Αίτηση αναιρέσεως — Υπαλληλική υπόθεση — Υπάλληλοι της Ένωσης — Πρόσληψη — Προκήρυξη διαγωνισμού — Άρνηση προσλήψεως — Ύπαρξη διπλώματος σύμφωνου με την προκήρυξη του διαγωνισμού λόγω αναγνωρίσεως της ισοτιμίας του — Περιουσιακή ζημία και ηθική βλάβη»

Αντικείμενο:      Αίτηση αναιρέσεως κατά της αποφάσεως του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης (πρώτο τμήμα) της 7ης Οκτωβρίου 2013, Thomé κατά Επιτροπής (F‑97/12, Συλλογή Υπ.Υπ., EU:F:2013:142).

Απόφαση:      Η αίτηση αναιρέσεως απορρίπτεται. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή καταδικάζεται στα δικαστικά έξοδα.

Περίληψη

1.      Υπάλληλοι – Πρόσληψη – Διαγωνισμός – Διαγωνισμός βάσει τίτλων και εξετάσεων – Απαίτηση κατοχής πανεπιστημιακών πτυχίων – Έννοια του πανεπιστημιακού πτυχίου – Εκτίμηση κατά τη νομοθεσία του κράτους εντός του οποίου πραγματοποιήθηκαν οι σπουδές – Εξουσία εκτιμήσεως της εξεταστικής επιτροπής και της αρμόδιας για τους διορισμούς αρχής – Δικαστικός έλεγχος – Έκταση

(Κανονισμός Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων, παράρτημα III, άρθρο 5)

2.      Δίκαιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης – Αρχές – Δικαιώματα άμυνας – Αρχή της εκατέρωθεν ακροάσεως – Περιεχόμενο – Δικαίωμα επικλήσεώς της από τα θεσμικά όργανα της Ένωσης υπό την ιδιότητα του διαδίκου

3.      Αναίρεση – Λόγοι – Έλεγχος από το Γενικό Δικαστήριο της εκτιμήσεως κανόνων του εθνικού δικαίου περί των προϋποθέσεων νομιμότητας της προσβαλλόμενης πράξεως – Αποκλείεται, πλην της περιπτώσεως παραμορφώσεως του περιεχομένου των εν λόγω κανόνων

(Άρθρο 257 ΣΛΕΕ· Οργανισμός του Δικαστηρίου, παράρτημα I, άρθρο 11 § 1)

1.      Ελλείψει αντίθετης ρυθμίσεως περιλαμβανόμενης είτε σε κανονισμό ή οδηγία που εφαρμόζεται στους διαγωνισμούς προσλήψεως είτε στην προκήρυξη του διαγωνισμού, η προϋπόθεση κατοχής πανεπιστημιακού πτυχίου προκειμένου ο υποψήφιος να συμμετάσχει σε γενικό διαγωνισμό θα πρέπει απαραιτήτως να ερμηνευθεί σύμφωνα με την έννοια που δίδει στη φράση αυτή η νομοθεσία του κράτους μέλους στο έδαφος του οποίου ο υποψήφιος ολοκλήρωσε τις σπουδές τις οποίες επικαλείται.

Συναφώς, αποκλεισμός από τις εξετάσεις ο οποίος αποφασίζεται από εξεταστική επιτροπή διαγωνισμού για τον λόγο ότι πτυχίο που προσκομίζεται από υποψήφιο δεν ανταποκρίνεται στο επίπεδο που απαιτεί η προκήρυξη του διαγωνισμού δεν καλύπτεται από την εξουσία εκτιμήσεως που αναγνωρίζεται στην εν λόγω εξεταστική επιτροπή και πρέπει, κατά συνέπεια, να υπόκειται σε πλήρη δικαστικό έλεγχο.

Το ίδιο επίπεδο ελέγχου πρέπει να εφαρμόζεται όταν πρόκειται για εκτίμηση της αρμόδιας για τους διορισμούς αρχής σχετικά με την ύπαρξη πτυχίου ή με την επάρκειά του σε σχέση με τις απαιτήσεις της προκηρύξεως διαγωνισμού. Πράγματι, οι λόγοι που οδηγούν τον δικαστή της Ένωσης στην άσκηση πλήρους δικαστικού ελέγχου τέτοιου είδους εκτιμήσεων της εξεταστικής επιτροπής, δηλαδή η τήρηση της ίσης μεταχειρίσεως μεταξύ υποψηφίων καθώς και ο νομικός χαρακτήρας της αναλύσεως της καταλληλότητας του πτυχίου σε σχέση με τις απαιτήσεις της προκηρύξεως του διαγωνισμού, πρέπει να διέπουν τον έλεγχο της εν λόγω αρχής όταν αυτή αποφασίζει να υποκαταστήσει με τις δικές της εκτιμήσεις εκείνες της εξεταστικής επιτροπής του διαγωνισμού.

(βλ. σκέψεις 26, 27 και 42)

Παραπομπή:

ΓΔΕΕ: αποφάσεις της 11ης Φεβρουαρίου 1992, Παναγιωτοπούλου κατά Κοινοβουλίου, T‑16/90, EU:T:1992:11, σκέψη 39, και της 3ης Μαρτίου 1994, Cortes Jimenez κ.λπ. κατά Επιτροπής, T‑82/92, EU:T:1994:24, σκέψεις 33 και 34

2.      Η αρχή της εκατέρωθεν ακροάσεως εφαρμόζεται σε κάθε διαδικασία δυνάμενη να καταλήξει στην εκ μέρους θεσμικού ή άλλου οργάνου της Ένωσης έκδοση αποφάσεως η οποία θίγει σοβαρά τα συμφέροντα ενός προσώπου. Κατά κανόνα, συνεπάγεται το δικαίωμα των διαδίκων να μπορούν να λαμβάνουν θέση επί των πραγματικών περιστατικών και των εγγράφων επί των οποίων πρόκειται να στηριχθεί μια δικαστική απόφαση, καθώς και να συζητούν τα αποδεικτικά στοιχεία και τις υποβληθείσες ενώπιον του δικαστή παρατηρήσεις, καθώς και τους νομικούς ισχυρισμούς τους οποίους λαμβάνει υπόψη του αυτεπαγγέλτως ο δικαστής και επί των οποίων προτίθεται να στηρίξει την απόφασή του. Πράγματι, προς τήρηση των σχετικών με το δικαίωμα για δίκαιη δίκη επιταγών, πρέπει οι διάδικοι να μπορούν να συζητήσουν κατ’ αντιμωλίαν τόσο τα πραγματικά όσο και τα νομικά στοιχεία που έχουν αποφασιστική σημασία για την έκβαση της δίκης.

Τα κοινοτικά δικαιοδοτικά όργανα μεριμνούν ώστε να τηρείται ενώπιόν τους, αλλά και να τηρούν τα ίδια, την αρχή την εκατέρωθεν ακροάσεως. Η τήρηση της εν λόγω αρχής πρέπει να εξασφαλίζεται υπέρ όλων των διαδίκων σε δίκη ενώπιον του δικαστή της Ένωσης, ανεξαρτήτως της νομικής ιδιότητάς τους. Ως εκ τούτου, τα θεσμικά και λοιπά όργανα της Ένωσης μπορούν επίσης να επικαλεστούν την αρχή αυτή εφόσον είναι διάδικοι σε τέτοιου είδους δίκη.

(βλ. σκέψεις 31 και 32)

Παραπομπή:

ΔΕΕ: απόφαση της 17ης Δεκεμβρίου 2009, Επανεξέταση M κατά EMEA, C‑197/09 RX-II, EU:C:2009:804, σκέψεις 41 και 42

3.      Όσον αφορά τον έλεγχο που οφείλει να ασκεί το Γενικό Δικαστήριο επί εκτιμήσεων του πρωτοβάθμιου δικαστηρίου οι οποίες δεν αφορούν το δίκαιο της Ένωσης, αλλά την ερμηνεία και εφαρμογή του εθνικού δικαίου κράτους μέλους περί των προϋποθέσεων της νομιμότητας των αποφάσεων που αμφισβητούνται ενώπιόν του, τέτοιου είδους εκτιμήσεις δεν θα πρέπει να κρίνονται μη σύννομες παρά μόνο στην περίπτωση κατά την οποία στηρίζονται σε παραμόρφωση του περιεχομένου των σχετικών κανόνων εθνικού δικαίου ή οφείλονται σε πρόδηλη πλάνη ως προς την ερμηνεία ή την εφαρμογή τους.

Επιπροσθέτως, η παραμόρφωση πρέπει να προκύπτει προδήλως από τα στοιχεία της δικογραφίας, χωρίς να απαιτείται εκ νέου εκτίμηση των πραγματικών περιστατικών και των αποδεικτικών στοιχείων.

(βλ. σκέψεις 46 και 47)

Παραπομπή:

ΔΕΕ: απόφαση της 5ης Ιουλίου 2011, Edwin κατά ΓΕΕΑ, C‑263/09 P, EU:C:2011:452, σκέψεις 44 έως 53

ΓΔΕΕ: απόφαση της 18ης Ιουνίου 2013, Heath κατά ΕΚΤ, T‑645/11 P, EU:T:2013:326, σκέψη 101 και εκεί παρατιθέμενη νομολογία