Προσφυγή της 8ης Δεκεμβρίου 2022 – Canel Ferreiro κατά Συμβουλίου
(Υπόθεση T-766/22)
Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική
Διάδικοι
Προσφεύγουσα: Maria Canel Ferreiro (Overijse, Βέλγιο) (εκπρόσωπος: N. Maes, δικηγόρος)
Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης
Αιτήματα
Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:
να κάνει δεκτή την προσφυγή·
να την κηρύξει παραδεκτή και βάσιμη·
να ακυρώσει την απόφαση της αρμόδιας για τους διορισμούς αρχής του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης της 25ης Νοεμβρίου 2011 με την οποία επιβλήθηκε στην προσφεύγουσα η πειθαρχική ποινή της επίπληξης·
να ακυρώσει την απόφαση της αρμόδιας για τους διορισμούς αρχής του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης της 1ης Σεπτεμβρίου 2022 με την οποία απορρίφθηκε η διοικητική ένσταση αριθ. 2022_009 που η προσφεύγουσα υπέβαλε βάσει του άρθρου 90, παράγραφος 2, του ΚΥΚ·
να ακυρώσει τη διοικητική έρευνα EN-2101 και την έκθεση περί της έρευνας, της 28ης Μαΐου 2021, της Μονάδας Νομικών Συμβούλων της Διοίκησης της Γενικής Διεύθυνσης Οργανωτικής Ανάπτυξης και Υπηρεσιών – Διεύθυνσης Ανθρωπίνων Πόρων της Γενικής Γραμματείας του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης όσον αφορά την προσφεύγουσα·
να καταδικάσει το καθού στα δικαστικά έξοδα της προσφεύγουσας.
Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα
Προς στήριξη της προσφυγής της η προσφεύγουσα προβάλλει τέσσερις λόγους.
Ο πρώτος λόγος στηρίζεται στον παράνομο χαρακτήρα της διοικητικής έρευνας. Κατά την προσφεύγουσα, οι αρμόδιοι για τη διεξαγωγής της έρευνας υπερέβησαν το χρονικό και πραγματικό πλαίσιο της εντολής η οποία τους είχε δοθεί από την αρμόδια για τους διορισμούς αρχή.
Ο δεύτερος λόγος στηρίζεται στον παράνομο χαρακτήρα της αποφάσεως περί απορρίψεως της διοικητικής ενστάσεως. Η προσφεύγουσα υποστηρίζει, συναφώς, ότι δεν τηρήθηκε η αρχή της χρηστής διοικήσεως, η οποία κατοχυρώνεται στο άρθρο 41 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και ότι δεν είχε δικαίωμα αμερόληπτης μεταχειρίσεως της υποθέσεώς της.
Ο τρίτος λόγος στηρίζεται σε προσβολή των δικαιωμάτων άμυνας. Η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι δεν υφίσταται συγκεκριμένη κατηγορία όσον αφορά τα περιστατικά που έγιναν δεκτά σε βάρος της.
Ο τέταρτος λόγος στηρίζεται σε έλλειψη αποδείξεων. Κατά την προσφεύγουσα, οι παραβάσεις των άρθρων 12 και 21 του Κανονισμού Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν αποδεικνύονται επαρκώς κατά νόμον, οπότε δεν μπορούν να καταλογισθούν στην προσφεύγουσα για να δικαιολογήσουν το πειθαρχικό μέτρο της επίπληξης.
____________