Skarga wniesiona w dniu 20 lutego 2020 r. Junqueras i Vies / Parlament

(Sprawa T-100/20)

Język postępowania: hiszpański

Strony

Strona skarżąca: Oriol Junqueras i Vies (Sant Joan de Vilatorrada, Hiszpania) (przedstawiciel: adwokat : A. Van den Eynde Adroer)

Strona pozwana: Parlament Europejski

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o uznanie skargi na zakwestionowany akt wraz z załącznikami za złożoną w terminie, uznanie jej za dopuszczalną oraz – uwzględniając jej żądania – stwierdzenie nieważności zaskarżonego aktu przewodniczącego Parlamentu Europejskiego i obciążenie kosztami postępowania strony pozwanej.

Zarzuty i główne argumenty

Skarga skierowana jest przeciwko decyzji przewodniczącego Parlamentu Europejskiego z dnia 10 grudnia 2019 r. odmawiającej (z odesłaniem do jego decyzji z dnia 22 sierpnia 2019 r., zaskarżonej do Sądu – sprawa T-734/19, Junqueras i Vies/Parlament) członkini Parlamentu Europejskiego Dianie Ribie i Giner zbadania petycji o ochronę immunitetu złożonej w imieniu posła europejskiego Oriola Junquerasa i Viesa.

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi cztery zarzuty.

Zarzut pierwszy, dotyczący naruszenia art. 39 Karty Praw Podstawowych Unii Europejskiej (karty) i art. 3 ust. 1 Europejskiej Konwencji Praw Człowieka i Podstawowych Wolności oraz art. 20, 21 ust. 1 i 2 i art. 41 ust. 1 i 2 karty, jak również koniecznej wykładni zgodnej art. 7 i 9 regulaminu Parlamentu Europejskiego.

W tej kwestii skarżący podnosi, że wejście w życie karty jako prawa pierwotnego Unii (w niniejszej sprawie chodzi o ww. artykuły) przyznaje posłom europejskim prawa podmiotowe względem Parlamentu Europejskiego, które powinny przejawiać się w prawidłowej wykładni art. 7 i 9 regulaminu Parlamentu Europejskiego w ten sposób, że istnieje europejski status ochrony immunitetu posłów europejskich, równy i niedyskryminujący ze względu na przynależność państwową, a przynajmniej że istnieją prawa o charakterze proceduralnym zobowiązujące Parlament Europejski do zbadania petycji o ochronę immunitetu z gwarancjami chroniącymi te prawa.

Zarzut drugi, dotyczący braku poszanowania wyroku Trybunału Sprawiedliwości z dnia 19 grudnia 2019 r. (C-502/19, Junqueras i Vies) i prawa do ochrony immunitetu zgodnie z art. 39 karty i art. 9 Protokołu w sprawie przywilejów i immunitetów Unii, a także art. 7 i 9 regulaminu Parlamentu.

W tej kwestii skarżący podnosi, że w wymienionym wyroku Trybunał Sprawiedliwości uznał, że skarżący posiada status posła europejskiego oraz orzekł, że należało wystąpić do Parlamentu Europejskiego z wnioskiem o uchylenie immunitetu. Wobec uznania przez sam Parlament Europejski, że skarżący ma status europosła, w konkretnej sprawie doszło do pogwałcenia wyroku oraz praw O. Junquerasa i Viesa jako posła europejskiego poprzez odmowę zbadania petycji o ochronę immunitetu.

Zarzut trzeci, dotyczący naruszenia art. 7 i 9 regulaminu Parlamentu z uwagi na brak właściwości przewodniczącego Parlamentu do decydowania o przyjęciu lub odmowie przyjęcia petycji o ochronę immunitetu oraz naruszenie art. 7 i 9 regulaminu Parlamentu Europejskiego poprzez niezastosowanie procedury w nich przewidzianej.

W tej kwestii skarżący podnosi brak właściwości przewodniczącego do wydania decyzji o odmowie przyjęcia petycji o ochronę immunitetu oraz naruszenie art. 7 i 9 regulaminu Parlamentu Europejskiego poprzez niezastosowanie procedury w nich przewidzianej.

Zarzut czwarty, dotyczący naruszenia art. 39 karty, art. 9 in totum Protokołu w sprawie przywilejów i immunitetów Unii Europejskiej oraz art. 7 i 9 regulaminu Parlamentu Europejskiego.

W tej kwestii skarżący podnosi, że brak ochrony immunitetu O. Junquerasa oraz brak wymagania, by została w Parlamencie zbadana petycja o ochronę immunitetu narusza całość ochrony związanej z immunitetem przyznanej w art. 9 Protokołu w sprawie przywilejów i immunitetów Unii Europejskiej.

____________