Προσφυγή-αγωγή της 4ης Ιανουαρίου 2017 – Coedo Suárez κατά Συμβουλίου
(Υπόθεση T-4/17)
Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική
Διάδικοι
Προσφεύγων-ενάγων: Ángel Coedo Suárez (Βρυξέλλες, Βέλγιο) (εκπρόσωποι: S. Rodrigues και C. Bernard-Glanz, δικηγόροι)
Καθού-εναγόμενο: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης
Αιτήματα
Ο προσφεύγων-ενάγων (στο εξής: προσφεύγων) ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:
να κρίνει παραδεκτή την υπό κρίση προσφυγή-αγωγή·
να ακυρώσει την απόφαση του Γενικού Γραμματέα του Συμβουλίου, της 4ης Μαρτίου 2016, και, εφόσον κριθεί αναγκαίο, την απόφαση του Γενικού Γραμματέα του Συμβουλίου, της 27ης Σεπτεμβρίου 2016, με την οποία απορρίπτεται η διοικητική ένσταση·
να υποχρεώσει το καθού-εναγόμενο (στο εξής: καθού) να καταβάλει ποσό οριζόμενο κατά δίκαιη κρίση στις 5 000 ευρώ, ή οποιοδήποτε άλλο δίκαιο κατά την κρίση του Γενικού Δικαστηρίου ποσό, ως χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης, προσαυξημένο με τόκους υπερημερίας με το νόμιμο επιτόκιο από της ημερομηνίας εκδόσεως της σχετικής αποφάσεως·
να καταδικάσει το καθού στα δικαστικά έξοδα.
Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα
Προς στήριξη της προσφυγής-αγωγής του, ο προσφεύγων προβάλλει δύο λόγους ακυρώσεως.
Ο πρώτος λόγος ακυρώσεως αντλείται από παράβαση του άρθρου 78, πέμπτο εδάφιο, του Κανονισμού Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθόσον το Συμβούλιο εσφαλμένως χαρακτήρισε την επιστολή της 20ής Νοεμβρίου 2015 ως διοικητική ένσταση και την έκρινε, ως εκ τούτου, απαράδεκτη. Επιπλέον, η από 20 Νοεμβρίου 2015 αίτηση αναγνωρίσεως της επαγγελματικής αιτίας της αναπηρίας δεν μπορεί να κριθεί απαράδεκτη ούτε λόγω υπερβάσεως της εύλογης προθεσμίας.
Ο δεύτερος λόγος ακυρώσεως αντλείται από παραβίαση της αρχής της χρηστής διοικήσεως και παράβαση του καθήκοντος μέριμνας, καθόσον το Συμβούλιο, απορρίπτοντας την αίτηση αναγνωρίσεως της επαγγελματικής αιτίας της αναπηρίας του προσφεύγοντος για λόγους εσφαλμένους και αντίθετους προς τις απορρέουσες από τη νομολογία αρχές, επιμηκύνει τη διαδικασία και παραβιάζει, κατά τον τρόπο αυτόν, την αρχή της τηρήσεως εύλογης προθεσμίας και, γενικότερα, την αρχή της χρηστής διοικήσεως.
____________