ΔΙΑΤΑΞΗ ΤΟΥ ΓΕΝΙΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ (αναιρετικό τμήμα)

της 28ης Μαΐου 2013

Υπόθεση T‑130/13 P

Stephanie Honnefelder

κατά

Ευρωπαϊκής Επιτροπής

«Αίτηση αναιρέσεως — Υπαλληλική υπόθεση — Γενικός διαγωνισμός — Μη εγγραφή στον πίνακα επιτυχόντων — Προθεσμία ασκήσεως αναιρέσεως — Εκπρόθεσμο — Έλλειψη τυχαίου συμβάντος ή ανωτέρας βίας — Αίτηση αναιρέσεως προδήλως απαράδεκτη»

Αντικείμενο:      Αίτηση αναιρέσεως κατά της αποφάσεως του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης (δεύτερο τμήμα) της 13ης Δεκεμβρίου 2012, F‑42/11, Honnefelder κατά Επιτροπής.

Απόφαση:      Η αίτηση αναιρέσεως απορρίπτεται. Η Stephanie Honnefelder φέρει τα δικαστικά έξοδά της.

Περίληψη

1.      Αναίρεση — Προθεσμίες — Χαρακτήρας δημοσίας τάξεως — Αυτεπάγγελτη εξέταση από τον δικαστή της Ένωσης προσφυγής

(Οργανισμός του Δικαστηρίου, παράρτημα I, άρθρο 9, εδ. 1· Κανονισμός Διαδικασίας του Γενικού Δικαστηρίου, άρθρα 101 § 1, στοιχεία αʹ και βʹ, 102 § 2, και 144)

2.      Αναίρεση — Προθεσμίες — Προσφυγή ασκηθείσα με τηλεομοιοτυπία —Προθεσμία για την κατάθεση του υπογεγραμμένου πρωτοτύπου — Έναρξη — Ημερομηνία παραλαβής της τηλεομοιοτυπίας και όχι ημερομηνία εκπνοής της προθεσμίας ασκήσεως προσφυγής

(Οργανισμός του Δικαστηρίου, παράρτημα I, άρθρο 9, εδ. 1· Κανονισμός Διαδικασίας του Γενικού Δικαστηρίου, άρθρα 43 § 6, 101 § 1, στοιχεία αʹ και βʹ, 102 § 2, 138 § 1 και 144)

3.      Ένδικη διαδικασία — Προθεσμίες ασκήσεως προσφυγής — Εκπρόθεσμη άσκηση — Τυχαίο συμβάν ή ανωτέρα βία — Έννοια — Όρια

(Οργανισμός του Δικαστηρίου, άρθρο 45, εδ. 2)

1.      Βλ. το κείμενο της διατάξεως.

(βλ. σκέψεις 9 και 10)

Παραπομπή:

ΔΕΕ: απόφαση Coen, C‑246/95,EU:C:1997:33, σκέψη 21

ΓΔΕΕ: απόφαση Mutual Aid Administration Services κατά Επιτροπής, T‑121/96 και T‑151/96, EU:T:1997:132, σκέψεις 38 και 39, και διάταξη Aayhan κ.λπ. κατά Κοινοβουλίου, T‑283/09 P, EU:T:2009:397, σκέψη 14

2.      Το άρθρο 43, παράγραφος 6, του Κανονισμού Διαδικασίας του Γενικού Δικαστηρίου, που εφαρμόζεται επί των αναιρέσεων κατά των αποφάσεων του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης δυνάμει του άρθρου 138, παράγραφος 1, τελευταίο εδάφιο, του εν λόγω Κανονισμού Διαδικασίας, ορίζει ότι η ημερομηνία κατά την οποία αντίγραφο του υπογεγραμμένου πρωτοτύπου ενός διαδικαστικού εγγράφου περιέρχεται στη Γραμματεία του Γενικού Δικαστηρίου με τηλεομοιοτυπία λαμβάνεται υπόψη για τον έλεγχο της τηρήσεως των δικονομικών προθεσμιών υπό τον όρον ότι το υπογεγραμμένο πρωτότυπο του εγγράφου κατατίθεται στην εν λόγω Γραμματεία το αργότερο δέκα ημέρες μετά την παραλαβή της τηλεομοιοτυπίας.

Το επιχείρημα ότι η δεκαήμερη προθεσμία που προβλέπει το άρθρο 43, παράγραφος 6, του Κανονισμού Διαδικασίας αρχίζει από της λήξεως της προθεσμίας δύο μηνών και δέκα ημερών που προκύπτει από τα άρθρα 9, πρώτο εδάφιο, του παραρτήματος Ι του Οργανισμού του Δικαστηρίου, 101, παράγραφος 1, στοιχεία αʹκαι βʹ, του Κανονισμού Διαδικασίας του Γενικού Δικαστηρίου, τα οποία εφαρμόζονται στις αναιρέσεις κατά των αποφάσεων του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης δυνάμει του άρθρου 144 του εν λόγω Κανονισμού Διαδικασίας και 102, παράγραφος 2, του εν λόγω Κανονισμού Διαδικασίας, ασχέτως της ημερομηνίας παραλαβής της τηλεομοιοτυπίας, δεν μπορεί να γίνει δεκτό. Ειδικότερα, όταν η τηλεομοιοτυπία έχει παραληφθεί πλέον των δέκα ημερών προ της λήξεως της προθεσμίας που ορίζεται για την άσκηση αναιρέσεως ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου, οι διατάξεις του άρθρου 43, παράγραφος 6, του Κανονισμού Διαδικασίας δεν επιφέρουν παράταση αυτής της προθεσμίας.

(βλ. σκέψεις 13 και 17)

Παραπομπή:

ΔΕΕ: διάταξη Zuazaga Meabe κατά ΓΕΕΑ, C‑325/03 P, EU:C:2005:28, σκέψη 18

3.      Οι κατά το άρθρο 45, δεύτερο εδάφιο, του Οργανισμού του Δικαστηρίου έννοιες του τυχαίου συμβάντος ή της ανωτέρας βίας προϋποθέτουν τη συνδρομή ασυνηθών δυσχερειών, ανεξάρτητων από τη βούληση του προσφεύγοντος και αναπόφευκτων, έστω και αν έχει καταβληθεί κάθε επιμέλεια. Οι έννοιες αυτές εμπεριέχουν ένα αντικειμενικό στοιχείο, το οποίο σχετίζεται με μη φυσιολογικές και ξένες προς τον ενδιαφερόμενο περιστάσεις, και ένα υποκειμενικό στοιχείο, το οποίο συνδέεται με την υποχρέωση του ενδιαφερομένου να προφυλαχθεί από τις συνέπειες του μη φυσιολογικού γεγονότος, λαμβάνοντας τα κατάλληλα μέτρα χωρίς να υποβληθεί σε υπερβολικές θυσίες. Συγκεκριμένα, ο ενδιαφερόμενος πρέπει να παρακολουθεί προσεκτικά την εξέλιξη της αρξαμένης διαδικασίας και, ιδίως, να επιδεικνύει επιμέλεια όσον αφορά την τήρηση των προβλεπομένων προθεσμιών. Συνεπώς, ανωτέρα βία δεν συντρέχει στην περίπτωση κατά την οποία ένα επιμελές και συνετό άτομο είναι αντικειμενικώς σε θέση να αποτρέψει την παρέλευση της προθεσμίας ασκήσεως προσφυγής.

Αυτό συμβαίνει όταν ο ενδιαφερόμενος αποφάσισε να αποστείλει το υπογεγραμμένο πρωτότυπο της αιτήσεως αναιρέσεως, καθώς και τα συνημμένα και τα επικυρωμένα αντίγραφα, στη Γραμματεία του Γενικού Δικαστηρίου με δέμα που παρέδωσε σε επιχείρηση παροχής ταχυδρομικών υπηρεσιών πέντε ημέρες μετά την κατάθεση της αιτήσεως αναιρέσεως με τηλεομοιοτυπία. Στην περίπτωση αυτή, η παράβαση της υποχρεώσεως που υπέχει η εν λόγω επιχείρηση έναντι του αποστολέα να παραδώσει το δέμα εντός ορισμένης προθεσμίας δεν ισοδυναμεί με τυχαίο συμβάν ή ανωτέρα βία για τον ενδιαφερόμενο.

(βλ. σκέψεις 19, 23 και 26)

Παραπομπή:

ΔΕΕ: αποφάσεις Ferriera Valsabbia κατά Επιτροπής, 209/83, EU:C:1984:274, σκέψη 22, Bayer κατά Επιτροπής, C‑195/91 P, EU:C:1994:412, σκέψεις 31 και 32, Zuazaga Meabe κατά ΓΕΕΑ, EU:C:2005:28, σκέψεις 18 και 25, και διάταξη Βέλγιο κατά Επιτροπής, C‑242/07 P, EU:C:2007:672, σκέψη 17