Υπόθεση T-75/14

Union syndicale fédérale des services publics européens et internationaux (USFSPEI)

κατά

Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου
και
Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης

«Προσφυγή ακυρώσεως – Προθεσμία ασκήσεως προσφυγής – Απαράδεκτο – Εξωσυμβατική ευθύνη – Μεταρρύθμιση του ΚΥΚ και του ΚΛΠ – Κανονισμός (ΕΕ, Ευρατόμ) 1023/2013 – Παρατυπίες κατά τη διαδικασία εκδόσεως των πράξεων – Παράλειψη διαβουλεύσεως με την επιτροπή ΚΥΚ και τις συνδικαλιστικές οργανώσεις  – Κατάφωρη παράβαση κανόνα δικαίου που απονέμει δικαιώματα σε ιδιώτες»

Περίληψη – Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου (όγδοο τμήμα)
της 16ης Νοεμβρίου 2017

1.      Προσφυγή ακυρώσεως – Προθεσμίες – Χαρακτήρας δημοσίας τάξεως – Έναρξη – Ημερομηνία δημοσιεύσεως της επίμαχης πράξεως – Υπολογισμός

(Άρθρο 263 ΣΛΕΕ· Κανονισμός Διαδικασίας του Γενικού Δικαστηρίου, άρθρα 101 και 102)

2.      Αγωγή αποζημιώσεως – Αυτοτέλεια σε σχέση με την προσφυγή ακυρώσεως – Απαράδεκτο προσφυγής ακυρώσεως που στρέφεται κατά κανονισμού – Δεν έχει επίπτωση όσον αφορά το παραδεκτό αγωγής με την οποία ζητείται αποκατάσταση της ζημίας που έχει προκληθεί από την έκδοση του ίδιου κανονισμού

3.      Εξωσυμβατική ευθύνη – Προϋποθέσεις – Έλλειψη νομιμότητας – Ζημία – Αιτιώδης συνάφεια – Μη συνδρομή μιας εκ των προϋποθέσεων – Απόρριψη της αγωγής αποζημιώσεως στο σύνολό της

(Άρθρο 340, εδ. 2, ΣΛΕΕ)

4.      Εξωσυμβατική ευθύνη – Προϋποθέσεις – Κανονιστική πράξη η οποία ενέχει επιλογές οικονομικής πολιτικής – Κατάφωρη παράβαση κανόνα δικαίου υπέρτερης τυπικής ισχύος που απονέμει δικαιώματα σε ιδιώτες – Απαιτείται να συντρέχει πρόδηλη και σοβαρή υπέρβαση των ορίων της ευρείας εξουσίας εκτιμήσεως του νομοθέτη της Ένωσης

(Άρθρο 340, εδ. 2, ΣΛΕΕ)

5.      Πράξεις των οργάνων – Διαχρονική εφαρμογή – Άμεση εφαρμογή του νέου κανόνα στα μελλοντικά αποτελέσματα καταστάσεως που έχει διαμορφωθεί υπό το κράτος του προγενέστερου κανόνα – Έκδοση του κανονισμού 1023/2013 για την τροποποίηση του κανονισμού υπηρεσιακής καταστάσεως των υπαλλήλων και του καθεστώτος που εφαρμόζεται στο λοιπό προσωπικό  – Προσβολή των κεκτημένων δικαιωμάτων – Δεν συντρέχει

(Κανονισμός Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων, άρθρα 45 § 1 και 52, και παράρτημα IVα, άρθρο 4, όπως τροποποιήθηκε με τον κανονισμό 1023/2013)

6.      Υπάλληλοι – ΚΥΚ – Κανονισμός για την τροποποίηση του ΚΥΚ – Προπαρασκευαστική διαδικασία – Διαβούλευση με την επιτροπή του κανονισμού υπηρεσιακής καταστάσεως – Εκ νέου διαβούλευση σε περίπτωση ουσιώδους τροποποιήσεως της αρχικής προτάσεως – Περιεχόμενο της σχετικής υποχρεώσεως

(Κανονισμός Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων, άρθρο 10, εδ. 2)

7.      Υπάλληλοι – ΚΥΚ – Κανονισμός για την τροποποίηση του ΚΥΚ – Προπαρασκευαστική διαδικασία – Εφαρμογή της διαδικασίας συνεννοήσεως – Άρνηση του Κοινοβουλίου να μετάσχει στην εν λόγω διαδικασία – Προσβολή του δικαιώματος των εργαζομένων στην ενημέρωση και στη διαβούλευση – Δεν συντρέχει

(Χάρτης των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, άρθρο 27)

1.      Βλ. το κείμενο της αποφάσεως.

(βλ. σκέψεις 43-54, 57-59)

2.      Βλ. το κείμενο της αποφάσεως.

(βλ. σκέψεις 65-68)

3.      Βλ. το κείμενο της αποφάσεως.

(βλ. σκέψεις 72, 73)

4.      Βλ. το κείμενο της αποφάσεως.

(βλ. σκέψεις 79-81)

5.      Οι τροποποιήσεις του άρθρου 45, παράγραφος 1, και του άρθρου 52 του ΚΥΚ καθώς και του άρθρου 4 του παραρτήματος IVα του ΚΥΚ με το άρθρο 1, παράγραφοι 27, 32 και 64, του κανονισμού 1023/2013 δεν παραβιάζουν την αρχή των κεκτημένων δικαιωμάτων των υπαλλήλων και του λοιπού προσωπικού της Ένωσης, που απορρέει, σύμφωνα με την προσφεύγουσα, από τη συμφωνία για τη μεταρρύθμιση του 2004 η οποία συνάφθηκε μεταξύ του Συμβουλίου και των συνδικαλιστικών και επαγγελματικών οργανώσεων στο πλαίσιο της εκδόσεως του κανονισμού 723/2004.

Συγκεκριμένα, πρώτον, η συμφωνία αυτή αφορά μόνον τη μεταρρύθμιση του 2004 και οι συνέπειες της συμφωνίας αυτής δεν μπορούν, επομένως, να επεκταθούν σε όλες τις μεταγενέστερες τροποποιήσεις του ΚΥΚ από τον νομοθέτη της Ένωσης, άλλως καθίσταται κενή περιεχομένου η δυνατότητά του να ασκήσει την αρμοδιότητα την οποία του απονέμει το άρθρο 336 ΣΛΕΕ.

Εξάλλου, καθόσον ο νομικός δεσμός μεταξύ των υπαλλήλων και της διοικήσεως είναι καταστατικής φύσεως, τα δικαιώματα και οι υποχρεώσεις των υπαλλήλων δύνανται να τροποποιηθούν ανά πάσα στιγμή από τον νομοθέτη.

Δεύτερον, αποτελεί, πράγματι, αρχή ότι οι νόμοι που τροποποιούν νομοθετική διάταξη, όπως οι κανονισμοί περί τροποποιήσεως του ΚΥΚ, εφαρμόζονται, αν δεν προβλέπεται εξαίρεση, στα μελλοντικά αποτελέσματα των καταστάσεων που έχουν διαμορφωθεί υπό το κράτος του προηγουμένου νόμου. Το αντίθετο ισχύει μόνο για τις καταστάσεις που γεννήθηκαν και διαμορφώθηκαν οριστικά υπό το κράτος του προγενέστερου κανόνα, οι οποίες και δημιουργούν κεκτημένα δικαιώματα. Στο πλαίσιο αυτό, ένα δικαίωμα θεωρείται κεκτημένο οσάκις το γεγονός που το δημιουργεί επέρχεται πριν από τη νομοθετική τροποποίηση. Εντούτοις, τούτο δεν ισχύει στην περίπτωση δικαιώματος του οποίου το γενεσιουργό γεγονός δεν επήλθε υπό το κράτος της νομοθεσίας που τροποποιήθηκε.

(βλ. σκέψεις 86-88, 91)

6.      Βλ. το κείμενο της αποφάσεως.

(βλ. σκέψεις 98-106)

7.      Βλ. το κείμενο της αποφάσεως.

(βλ. σκέψεις 112-116)