Language of document : ECLI:EU:C:2012:407

Υπόθεση C‑128/11

UsedSoft GmbH

κατά

Oracle International Corp.

(αίτηση του Bundesgerichtshof
για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως)

«Νομική προστασία των προγραμμάτων ηλεκτρονικών υπολογιστών — Εμπορία μεταχειρισμένων αδειών χρήσεως προγραμμάτων που έχουν μεταφορτωθεί από το διαδίκτυο — Οδηγία 2009/24/ΕΚ — Άρθρα 4, παράγραφος 2, και 5, παράγραφος 1 — Ανάλωση του δικαιώματος διανομής — Έννοια του “προσώπου που απέκτησε νομίμως”»

Περίληψη της αποφάσεως

1.        Προσέγγιση των νομοθεσιών — Δικαίωμα του δημιουργού και συγγενικά δικαιώματα — Οδηγία 2009/24 — Νομική προστασία των προγραμμάτων ηλεκτρονικών υπολογιστών — Πράξεις που υπόκεινται σε περιορισμούς — Ανάλωση του δικαιώματος διανομής αντιγράφου προγράμματος ηλεκτρονικού υπολογιστή — Προϋποθέσεις — Άδεια του δικαιούχου του δικαιώματος πνευματικής ιδιοκτησίας επί του προγράμματος για μεταφόρτωσή του και χρήση του συγκεκριμένου αντιγράφου

(Οδηγία 2009/24 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, άρθρο 4 § 2)

2.        Προσέγγιση των νομοθεσιών — Δικαίωμα του δημιουργού και συγγενικά δικαιώματα — Οδηγία 2009/24 — Νομική προστασία των προγραμμάτων ηλεκτρονικών υπολογιστών — Εξαιρέσεις από τις πράξεις που υπόκεινται σε περιορισμούς — Σύμφωνη προς τον προορισμό του προγράμματος χρήση του από πρόσωπο που το απέκτησε νομίμως — Πρόσωπο που απέκτησε νομίμως — Έννοια — Μεταγενέστερος αγοραστής ενός αντιγράφου προγράμματος ηλεκτρονικού υπολογιστή το οποίο ο πρώτος αγοραστής μεταφόρτωσε από τον ιστότοπο του δικαιούχου του δικαιώματος πνευματικής ιδιοκτησίας — Περιλαμβάνεται

(Οδηγία 2009/24 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, άρθρα 4 § 2 και 5 § 1)

1.        Το άρθρο 4, παράγραφος 2, της οδηγίας 2009/24, για τη νομική προστασία των προγραμμάτων ηλεκτρονικών υπολογιστών, έχει την έννοια ότι το δικαίωμα διανομής του αντιγράφου ενός προγράμματος ηλεκτρονικού υπολογιστή αναλώνεται εφόσον ο δικαιούχος του δικαιώματος πνευματικής ιδιοκτησίας, ο οποίος επέτρεψε, έστω και δωρεάν, τη μεταφόρτωση του αντιγράφου αυτού από το διαδίκτυο σε μέσο αποθηκεύσεως δεδομένων, παρέσχε επίσης, έναντι της καταβολής τιμήματος που συμφωνήθηκε προκειμένου να του εξασφαλιστεί αμοιβή αντίστοιχη προς την οικονομική αξία του αντιγράφου του έργου του οποίου είναι κύριος, και χρονικώς απεριόριστο δικαίωμα χρήσεως του εν λόγω αντιγράφου.

Η μεταφόρτωση ενός αντιγράφου προγράμματος ηλεκτρονικού υπολογιστή και η σύναψη συμβάσεως για την παραχώρηση άδειας χρήσεως συνθέτουν ένα αδιαχώριστο σύνολο. Πράγματι, η μεταφόρτωση ενός αντιγράφου προγράμματος ηλεκτρονικού υπολογιστή στερείται κάθε χρησιμότητας αν ο κάτοχος του συγκεκριμένου αντιγράφου δεν μπορεί να το χρησιμοποιήσει. Επομένως, οι δύο αυτές πράξεις πρέπει να εξεταστούν ως σύνολο, όσον αφορά το νομικό τους χαρακτηρισμό.

Οι σχετικές εμπορικές πράξεις συνεπάγονται μεταβίβαση του δικαιώματος κυριότητας επί του αντιγράφου του οικείου προγράμματος ηλεκτρονικού υπολογιστή, δεδομένου ότι η παροχή από τον δικαιούχο στον πελάτη προσβάσεως σε αντίγραφο του προγράμματός του και η σύναψη της σχετικής συμβάσεως για την παραχώρηση άδειας χρήσεώς του έχουν ως σκοπό να καταστήσουν δυνατή τη χρησιμοποίηση του εν λόγω αντιγράφου, σε μόνιμη βάση, από τον πελάτη έναντι της καταβολής ενός τιμήματος που συμφωνείται προκειμένου να μπορεί ο δικαιούχος να λάβει αμοιβή αντίστοιχη της οικονομικής αξίας του αντιγράφου του έργου του οποίου είναι κύριος. Συναφώς, είναι αδιάφορο αν το αντίγραφο του προγράμματος τέθηκε στη διάθεση του πελάτη από τον δικαιούχο μέσω της δυνατότητας μεταφορτώσεώς του από ιστότοπο στο διαδίκτυο ή με τη μορφή υλικού φορέα δεδομένων, όπως CD-ROM ή DVD.

(βλ. σκέψεις 44-47, 72, διατακτ. 1)

2.        Τα άρθρα 4, παράγραφος 2, και 5, παράγραφος 1, της οδηγίας 2009/24, για τη νομική προστασία των προγραμμάτων ηλεκτρονικών υπολογιστών, έχουν την έννοια ότι, σε περίπτωση που μεταπωλείται άδεια χρήσεως προγράμματος ηλεκτρονικού υπολογιστή, με συνέπεια τη μεταπώληση ενός αντιγράφου του το οποίο είχε μεταφορτωθεί από τον ιστότοπο του δικαιούχου του δικαιώματος πνευματικής ιδιοκτησίας στο διαδίκτυο, και η ως άνω άδεια είχε παραχωρηθεί στον πρώτο αγοραστή από τον δικαιούχο για χρονικώς απεριόριστη χρήση και έναντι της καταβολής τιμήματος που συμφωνήθηκε προκειμένου να εξασφαλιστεί στον δικαιούχο αμοιβή αντίστοιχη προς την οικονομική αξία του εν λόγω αντιγράφου του έργου του, ο δεύτερος αγοραστής της άδειας αυτής, όπως και κάθε μεταγενέστερος αγοραστής της, μπορούν να επικαλεστούν την προβλεπόμενη στο άρθρο 4, παράγραφος 2, της οδηγίας 2009/24 ανάλωση του δικαιώματος διανομής και, ως εκ τούτου, να θεωρηθούν πρόσωπα που νομίμως απέκτησαν αντίγραφο προγράμματος ηλεκτρονικού υπολογιστή κατά την έννοια του άρθρου 5, παράγραφος 1, της ίδιας οδηγίας, οπότε απολαύουν του δικαιώματος αναπαραγωγής όπως κατοχυρώνεται με την τελευταία αυτή διάταξη.

(βλ. σκέψη 88, διατακτ. 2)