Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Oberster Gerichtshof (Austria) w dniu 25 maja 2023 r. – J i A/Reisebüro GmbH i R GmbH
(Sprawa C-328/23, Reisebüro i R)
Język postępowania: niemiecki
Sąd odsyłający
Oberster Gerichtshof
Strony w postępowaniu głównym
Strona powodowa: J, A
Strona pozwana: Reisebüro GmbH, R GmbH
Pytania prejudycjalne
1) Czy art. 12 ust. 2 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/23021 z dnia 25 listopada 2015 r. w sprawie imprez turystycznych i powiązanych usług turystycznych (Dz.U. L 326 z dnia 11 grudnia 2015 r., s. 1) należy interpretować w ten sposób, że pod pojęciem nieuniknionych i nadzwyczajnych okoliczności występujących w miejscu docelowym lub jego najbliższym sąsiedztwie, które to okoliczności w znaczącym stopniu wpływają na realizację imprezy turystycznej lub które w znaczącym stopniu wpływają na przewóz pasażerów do miejsca docelowego i które uprawniają konsumenta do rozwiązania umowy o udział w imprezie turystycznej bez ponoszenia jakiejkolwiek opłaty za rozwiązanie i na które powołuje się podróżny, należy rozumieć okoliczności, które
– mogą już istnieć w chwili zawarcia umowy o udział w imprezie turystycznej; czy też
– nie mogą jeszcze istnieć w chwili zawarcia umowy o udział w imprezie turystycznej, lecz występują dopiero pomiędzy tą chwilą a
– złożeniem oświadczenia o rozwiązaniu lub
– chwilą rozpoczęcia imprezy turystycznej?
2) Czy art. 12 ust. 2 wspomnianej dyrektywy (UE) 2015/2302 należy interpretować w ten sposób, że nieuniknione i nadzwyczajne okoliczności, o których mowa w tym przepisie, oznaczają okoliczności, które
– nie są znane stronom w chwili zawarcia umowy o udział w imprezie turystycznej; lub
– mogą być znane stronom w chwili zawarcia umowy o udział w imprezie turystycznej; lub
– nie są przewidywalne ani możliwe do przewidzenia dla stron w chwili zawarcia umowy o udział w imprezie turystycznej; lub
– mogą być – ewentualnie według jakich konkretnych, wynikających z dyrektywy kryteriów – przewidywalne lub możliwe do przewidzenia dla stron w chwili zawarcia umowy o udział w imprezie turystycznej; lub
– są wprawdzie w ogólnych zarysach znane zaangażowanym stronom w chwili zawarcia umowy o udział w imprezie turystycznej, ale strony nie są jeszcze w stanie ocenić (a co najmniej nie są w stanie ocenić z dużym prawdopodobieństwem) ich konkretnych skutków (np. czy w wyniku panującej w miejscu wypoczynku od [tu: ponad dziesięciu] miesięcy pandemii [tu: wirusa COVID], zostaną urzędowo wprowadzone dodatkowe testy, lockdown lub ograniczenia swobody przemieszczania się); lub
– są oceniane całkowicie niezależnie od stanu wiedzy zaangażowanych osób wyłącznie na podstawie obiektywnych kryteriów – ewentualnie zgodnie z jakimi konkretnymi, wynikającymi z dyrektywy kryteriami się to ocenia?
3) Czy art. 5 wspomnianej dyrektywy (UE) 2015/2302 należy interpretować w ten sposób, że informacje udzielane podróżnemu przed zawarciem umowy – w szczególności udzielane na podstawie art. 5 ust. 1 lit. f) „informacje o formalnościach związanych z opieką zdrowotną” – obejmują również informacje o zarządzonych w związku z pandemią testach, które należy wykonać w miejscu wypoczynku, o lockdownie lub o ograniczeniach swobody przemieszczania się?
W razie udzielenia odpowiedzi twierdzącej na pytanie trzecie:
4) Czy art. 5 wspomnianej dyrektywy (UE) 2015/2302 należy interpretować w ten sposób, że w przypadku gdy strony zmienią (dostosują) warunki umowy o udział w imprezie turystycznej („dokonają zmiany rezerwacji”) w drodze wzajemnego porozumienia po zawarciu tej umowy – na przykład (jak ma to miejsce w niniejszej sprawie) w odniesieniu do poszczególnych usług turystycznych w rozumieniu art. 5 ust. 1 lit. a), takich jak usługi transportowe, trasa lub termin podróży – informacje udzielane przed zawarciem umowy, które mają zostać przekazane podróżnemu, muszą zostać ponownie przekazane w całości (nawet jeśli nie ma na nie wpływu „zmiana rezerwacji”) lub w części względnie zaktualizowane?
____________
1 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/2302 z dnia 25 listopada 2015 r. w sprawie imprez turystycznych i powiązanych usług turystycznych, zmieniająca rozporządzenie (WE) nr 2006/2004 i dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/83/UE oraz uchylająca dyrektywę Rady 90/314/EWG (Dz.U.2015, L 326, s. 1).