Αναίρεση που άσκησε στις 16 Ιανουαρίου 2009 η Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης στις 4 Νοεμβρίου 2008 στην υπόθεση F-41/06, Marcuccio κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-20/09 P)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (εκπρόσωποι: A. Dal Ferro, avvocato, C. Berardis-Kayser, J. Currall)

Αντίδικος κατ' αναίρεση: Luigi Marcuccio (Tricase, Ιταλία)

Αιτήματα της αναιρεσείουσας

Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Πρωτοδικείο:

να αναιρέσει την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση,

να αναπέμψει την υπόθεση ενώπιον του ΔΔΔ, προκειμένου αυτό να αποφανθεί επί των λοιπών λόγων του προσφεύγοντος.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Η παρούσα αναίρεση στρέφεται κατά της αποφάσεως του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης (ΔΔΔ) της 4ης Νοεμβρίου 2008, η οποία ακύρωσε την απόφαση της αναιρεσείουσας της 30ης Μαΐου 2005, με την οποία υποχρεώθηκε ο πρωτοδίκως προσφεύγων σε συνταξιοδότηση, λόγω της αναπηρίας του, την οποία διαπίστωσε η Επιτροπή Αναπηρίας. Το ΔΔΔ καθόρισε επίσης το ποσό των 3000 ευρώ ως χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης.

Η ακύρωση στηρίχθηκε αποκλειστικά στον πρώτο λόγο της προσφυγής, που αντλούνταν από έλλειψη αιτιολογίας.

Συναφώς, η αναιρεσείουσα επισημαίνει ότι, καταλήγοντας στο αποτέλεσμα αυτό, το πρωτοβάθμιο δικαστήριο πλανήθηκε περί το δίκαιο κρίνοντας, κατ' ουσίαν, ότι οι ιατροί που παρεμβαίνουν σε διαδικασία περί διαπιστώσεως αναπηρίας βάσει των άρθρων 53, 59 και 78 του ΚΥΚ, πρέπει να παρέχουν, προς στήριξη των πορισμάτων τους, αιτιολογία παρόμοια με εκείνη που απαιτείται στο πλαίσιο της διαδικασίας περί επαγγελματικής ασθένειας ή ατυχήματος του άρθρου 73. Έτσι, πάντα κατά την Επιτροπή, υπήρξε εκ μέρους του ΔΔΔ σύγχυση των δύο διαδικασιών, με αποτέλεσμα την αδικαιολόγητη επιβάρυνση της διαδικασίας περί διαπιστώσεως αναπηρίας.

____________