Ανακοίνωση στην ΕΕ

 

SEQ CHAPTER \h \r 1

Προσφυγή των Vereniging Werkgroep Commerciële Jachthavens Zuidelijke Randmeren κ.λπ. κατά της Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, που ασκήθηκε στις 24 Μαρτίου 2004

(Υπόθεση T-117/04)

(Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική)

Οι Vereniging Werkgroep Commerciële Jachthavens Zuidelijke Randmeren, εγκατεστημένη στο Zeewolde (Κάτω Χώρες), Jachthaven Zijl Zeewolde B.V., εγκατεστημένη στο Zeewolde (Κάτω Χώρες), Maatschappij tot exploitatie van onroerende goederen Wolderwijd II B.V., εγκατεστημένη στο Zeewolde (Κάτω Χώρες), Jachthaven Strand-Horst B.V., εγκατεστημένη στο Ermelo (Κάτω Χώρες), Recreatiegebied Erkemederstrand V.O.F., εγκατεστημένη στο Zeewolde (Κάτω Χώρες), Jachthaven- en Campingbedrijf Nieuwboer B.V., εγκατεστημένη στο Bunschoten-Spakenburg (Κάτω Χώρες) και Jachthaven Naarden B.V., εγκατεστημένη Naarden (Κάτω Χώρες), εκπροσωπούμενες από τους δικηγόρους T.R. Ottervanger και. A.S. Bijleveld, άσκησαν στις 24 Μαρτίου 2004 ενώπιον του Πρωτοδικείου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων προσφυγή κατά της Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων.

Οι προσφεύγουσες ζητούν από το Πρωτοδικείο:

να ακυρώσει την απόφαση της Επιτροπής της 17ης Δεκεμβρίου 2003, υπ' αριθ. C(2003)3890 τελικό, για τις ενισχύσεις που χορηγήθηκαν σε λιμένες αναψυχής μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα στις Κάτω Χώρες, και να θεωρήσει τη χορηγηθείσα ενίσχυση ως παράνομη λειτουργική ενίσχυση.

να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Με την προσβαλλομένη απόφαση η Επιτροπή έκρινε ότι, όσον αφορά τους επίμαχους λιμένες αναψυχής, δεν πρόκειται περί κρατικής ενισχύσεως, υπό την έννοια του άρθρου 87, παράγραφος 1, ΕΚ. Κατά την Επιτροπή, όσον αφορά τον λιμένα αναψυχής του Wieringermeer δεν παρέχεται πλεονέκτημα και όσον αφορά τους λιμένες αναψυχής του Enkhuizen και του Nijkerk το μέτρο ενισχύσεως δεν επηρεάζει τις συναλλαγές μεταξύ των κρατών μελών.

Οι προσφεύγουσες, προς στήριξη της προσφυγής τους, ισχυρίζονται ότι η Επιτροπή εφάρμοσε και ερμήνευσε εσφαλμένως το άρθρο 87, παράγραφος 1, ΕΚ. Οι προσφεύγουσες ισχυρίζονται, πρώτον, ότι η Επιτροπή υπέπεσε σε πρόδηλο σφάλμα εκτιμήσεως θεωρώντας ότι το μέτρο ενισχύσεως ως προς τους λιμένες αναψυχής του Enkhuizen και του Nijkerk δεν επηρεάζει τις συναλλαγές μεταξύ των κρατών μελών. Κατά τις προσφεύγουσες, οι δραστηριότητες των λιμένων αναψυχής εμπίπτουν σε έναν τομέα διεθνούς τουρισμού και δεν έχουν καμία αυστηρώς τοπική λειτουργία.

Οι προσφεύγουσες ισχυρίζονται περαιτέρω ότι η Επιτροπή υπέπεσε επίσης σε πρόδηλο σφάλμα εκτιμήσεως κατά τον υπολογισμό του ποσού της κρατικής ενισχύσεως προς τον λιμένα αναψυχής του Nijkerk. Κατά τις προσφεύγουσες, η Επιτροπή κακώς έλαβε ως αφετηρία το ότι η κατ' εκτίμηση αξία του λιμένα αναψυχής ορίστηκε με βάση το ότι ο λιμένας δεν έχει υποστεί ρύπανση και τυγχάνει της προσήκουσας συντηρήσεως.

Κατά τις προσφεύγουσες, πρόκειται περί κρατικής ενισχύσεως και προς τον λιμένα αναψυχής του Wieringermeer.

Οι προσφεύγουσες προβάλλουν, τέλος, παραβίαση της υποχρεώσεως αιτιολογήσεως και παράβαση του άρθρου 253 ΕΚ.

____________