Προσφυγή της 9ης Μαρτίου 2023 – VC κατά EU-OSHA

(Υπόθεση T-126/23)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Διάδικοι

Προσφεύγων: VC (εκπρόσωποι: J. Rodríguez Cárcamo και S. Centeno Huerta, δικηγόροι)

Καθού: Ευρωπαϊκός Οργανισμός για την Ασφάλεια και την Υγεία στην Εργασία (EU-OSHA)

Αιτήματα

Ο προσφεύγων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

να ακυρώσει στο σύνολό της, δυνάμει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ, την απόφαση 2023/01, της 18ης Ιανουαρίου 2023, του προσωρινού εκτελεστικού διευθυντή του EU-OSHA, σχετικά με τον αποκλεισμό της Deloitte Consulting από τη συμμετοχή σε διαδικασίες σύναψης δημόσιων συμβάσεων, επιχορηγήσεις, βραβεία, ανάθεση συμβάσεων και χρηματοδοτικά μέσα που καλύπτονται από τον γενικό προϋπολογισμό της ΕΕ, καθώς και από τη συμμετοχή σε διαδικασίες ανάθεσης συμβάσεων που καλύπτονται από το ΕΤΑ βάσει του κανονισμού (ΕΕ) 2018/1877 ¹ του Συμβουλίου,

επικουρικώς, δυνάμει του άρθρου 261 ΣΛΕΕ και του άρθρου 143, παράγραφος 9, του κανονισμού 2018/1046 ¹ (δημοσιονομικός κανονισμός), να αντικαταστήσει το μέτρο του αποκλεισμού με οικονομική κύρωση και/ή να ακυρώσει το άρθρο 4 της προσβαλλόμενης απόφασης σχετικά με το μέτρο δημοσίευσης,

να καταδικάσει τον EU-OSHA στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής, ο προσφεύγων προβάλλει πέντε λόγους.

Με τον πρώτο λόγο προβάλλεται παράβαση του άρθρου 106, παράγραφος 2, του κανονισμού 966/2012 ¹ , όπως τροποποιήθηκε με τον κανονισμό 2015/1929 ² (στο εξής: δημοσιονομικός κανονισμός, όπως εφαρμόζεται από τον Ιανουάριο του 2016), σε συνδυασμό με το δικαίωμα αποτελεσματικής δικαστικής προστασίας, το οποίο προστατεύεται από το άρθρο 47 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, την αξία του κράτους δικαίου, που διακηρύσσεται στο άρθρο 19, παράγραφος 1, ΣΕΕ, την αρχή της καλόπιστης συνεργασίας, η οποία κατοχυρώνεται στο άρθρο 4 παράγραφος 3, ΣΕΕ και το άρθρο 325, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ. Επισημαίνεται ότι η προσβαλλόμενη απόφαση δεν συμμορφώθηκε προς την απόφαση περί αναστολής εκτελέσεως που εξέδωσε η αρμόδια εθνική δικαστική αρχή.

Με τον δεύτερο λόγο προβάλλονται παράβαση του άρθρου 106, παράγραφος 7, στοιχείο α΄, του δημοσιονομικού κανονισμού, όπως εφαρμόζεται από τον Ιανουάριο του 2016 (που αντιστοιχεί στο άρθρο 136, παράγραφος 6, στοιχείο α΄, του δημοσιονομικού κανονισμού), και σοβαρή πλάνη εκτιμήσεως. Τονίζεται ότι ο αρμόδιος διατάκτης, λόγω της σοβαρής πλάνης εκτιμήσεως, έκρινε ότι τα διορθωτικά μέτρα που έλαβε ο προσφεύγων δεν αρκούσαν προκειμένου να μην εφαρμοστεί το μέτρο αποκλεισμού.

Με τον τρίτο λόγο προβάλλεται παράβαση του περιεχομένου του άρθρου 106, παράγραφοι 3 και 7, στοιχεία α΄ και δ΄, του δημοσιονομικού κανονισμού, όπως εφαρμόζεται από τον Ιανουάριο του 2016, σε συνδυασμό με την αρχή της αναλογικότητας, καθόσον ο αρμόδιος διατάκτης υπέπεσε σε πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως.

Με τον τέταρτο λόγο προβάλλεται παράβαση του άρθρου 140, παράγραφος 1, του δημοσιονομικού κανονισμού (που αντιστοιχεί στο άρθρο 106, παράγραφος 16, του δημοσιονομικού κανονισμού, όπως εφαρμόζεται από τον Ιανουάριο του 2016), του άρθρου 140, παράγραφος 2, στοιχείο βʹ, του δημοσιονομικού κανονισμού (που αντιστοιχεί στο άρθρο 106, παράγραφος 17, στοιχείο βʹ, του δημοσιονομικού κανονισμού, όπως εφαρμόζεται από τον Ιανουάριο του 2016) και του άρθρου 136, παράγραφος 3, του δημοσιονομικού κανονισμού, λόγω έλλειψης αιτιολογίας της απόφασης περί δημοσίευσης.

Με τον πέμπτο λόγο προβάλλεται παράβαση του άρθρου 106, παράγραφος 13, στοιχείο α΄, του δημοσιονομικού κανονισμού, όπως εφαρμόζεται από τον Ιανουάριο του 2016. Επισημαίνεται ότι ο αρμόδιος διατάκτης δεν εξέτασε την επιβολή χρηματικής κύρωσης ως μέτρο εναλλακτικό της απόφασης περί αποκλεισμού και, ως εκ τούτου, η απόφαση πρέπει να ακυρωθεί λόγω έλλειψης αιτιολογίας. Εν πάση περιπτώσει, ζητείται από το Γενικό Δικαστήριο, σε περίπτωση που αποφασίσει να μην ακυρώσει στο σύνολό της την προσβαλλόμενη απόφαση, να αντικαταστήσει το μέτρο αποκλεισμού με κύρωση η οποία θα είναι εύλογη, λαμβανομένων υπόψη των συγκεκριμένων περιστάσεων, σύμφωνα με το άρθρο 261 ΣΛΕΕ και το άρθρο 143, παράγραφος 9, του δημοσιονομικού κανονισμού.

____________

¹ Κανονισμός (ΕE) 2018/1877 του Συμβουλίου, της 26ης Νοεμβρίου 2018, σχετικά με τον δημοσιονομικό κανονισμό που εφαρμόζεται στο 11ο Ευρωπαϊκό Ταμείο Ανάπτυξης και την κατάργηση του κανονισμού (ΕΕ) 2015/323 (EE 2018, L 307, σ. 1).

¹ Κανονισμός (ΕE, Ευρατόμ) 2018/1046 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 18ης Ιουλίου 2018, σχετικά με τους δημοσιονομικούς κανόνες που εφαρμόζονται στον γενικό προϋπολογισμό της Ένωσης, την τροποποίηση των κανονισμών (ΕΕ) αριθ. 1296/2013, (ΕΕ) αριθ. 1301/2013, (ΕΕ) αριθ. 1303/2013, (ΕΕ) αριθ. 1304/2013, (ΕΕ) αριθ. 1309/2013, (ΕΕ) αριθ. 1316/2013, (ΕΕ) αριθ. 223/2014, (ΕΕ) αριθ. 283/2014 και της απόφασης αριθ. 541/2014/ΕΕ και για την κατάργηση του κανονισμού (ΕΕ, Ευρατόμ) αριθ. 966/2012 (ΕΕ 2018, L 193, σ. 1).

¹ Κανονισμός (ΕE, Ευρατόμ) 966/2012 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 25ης Οκτωβρίου 2012, σχετικά με τους δημοσιονομικούς κανόνες που εφαρμόζονται στον γενικό προϋπολογισμό της Ένωσης και την κατάργηση του κανονισμού (ΕΚ, Ευρατόμ) αριθ. 1605/2002 του Συμβουλίου (ΕΕ 2012, L 298, σ. 1).

¹ Κανονισμός (ΕE, Ευρατόμ) 2015/1929 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 28ης Οκτωβρίου 2015, για την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΕ, Ευρατόμ) αριθ. 966/2012 σχετικά με τους δημοσιονομικούς κανόνες που εφαρμόζονται στον γενικό προϋπολογισμό της Ένωσης (ΕΕ 2015, L 286, σ. 1).