Απόφαση του Δικαστηρίου (έκτο τμήμα) της 3ης Φεβρουαρίου 2022 [αίτηση του Bundesfinanzhof (Γερμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] – B AG κατά Finanzamt A
(Υπόθεση C-515/20)1
[Προδικαστική παραπομπή – Φόρος προστιθέμενης αξίας (ΦΠΑ) – Οδηγία 2006/112/ΕΚ – Άρθρο 122 – Μειωμένος συντελεστής όσον αφορά τις παραδόσεις καυσόξυλων – Διαφοροποίηση αναλόγως των αντικειμενικών χαρακτηριστικών και ιδιοτήτων των προϊόντων – Μορφές ξύλων που προορίζονται για καύση, εξυπηρετούν την ίδια ανάγκη του καταναλωτή και τελούν σε ανταγωνισμό – Αρχή της φορολογικής ουδετερότητας]
Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική
Αιτούν δικαστήριο
Bundesfinanzhof
Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης
B AG
κατά
Finanzamt A
Διατακτικό
Κατ’ ορθήν ερμηνείαν του άρθρου 122 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Νοεμβρίου 2006, σχετικά με το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας, ως καυσόξυλα κατά το εν λόγω άρθρο νοούνται όλα τα ξύλα τα οποία, βάσει των αντικειμενικών ιδιοτήτων τους, προορίζονται αποκλειστικώς για καύση.
Το άρθρο 122 της οδηγίας 2006/112 έχει την έννοια ότι κράτος μέλος το οποίο, κατ’ εφαρμογήν του άρθρου αυτού, θεσπίζει μειωμένο συντελεστή φόρου προστιθέμενης αξίας για τις παραδόσεις καυσόξυλων μπορεί να περιορίσει το πεδίο εφαρμογής του συντελεστή σε ορισμένες μόνον κατηγορίες παραδόσεων καυσόξυλων παραπέμποντας στη Συνδυασμένη Ονοματολογία, υπό την επιφύλαξη της τηρήσεως της αρχής της φορολογικής ουδετερότητας.
Η αρχή της φορολογικής ουδετερότητας έχει την έννοια ότι δεν απαγορεύει τον βάσει του εθνικού δικαίου αποκλεισμό της παραδόσεως θρυμμάτων ξύλου από το ευνοϊκό καθεστώς του μειωμένου συντελεστή φόρου προστιθέμενης αξίας, του οποίου εντούτοις απολαύουν, βάσει του εν λόγω δικαίου, οι παραδόσεις άλλων μορφών καυσόξυλων, υπό την επιφύλαξη ότι, στην αντίληψη του μέσου καταναλωτή, τα θρύμματα ξύλου δεν μπορούν να υποκαταστήσουν τις εν λόγω λοιπές μορφές καυσόξυλων, όπερ εναπόκειται στο αιτούν δικαστήριο να εξακριβώσει.
____________
1 ΕΕ C 28 της 25.1.2021.