Sprawa T‑283/08 P-DEP

Pavlos Longinidis

przeciwko

Europejskiemu Centrum Rozwoju Kształcenia Zawodowego (Cedefop)

Postępowanie – Ustalenie kosztów – Honorarium adwokata – Reprezentacja organu Unii przez adwokata – Wynagrodzenie ryczałtowe – Koszty podróży i pobytu pełnomocnika będącego członkiem personelu – Koszty przekładów – Koszty podlegające zwrotowi – Sytuacja materialna skarżącego

Streszczenie – postanowienie Sądu (izba odwołań) z dnia 11 grudnia 2014 r.

1.      Postępowanie sądowe – Koszty – Spór w zakresie kosztów podlegających zwrotowi – Pojęcie – Brak wymogu sprzeciwienia się przez stronę obciążoną kosztami żądaniu zwrotu kosztów

(regulamin postępowania przed Sądem, art. 92 § 1)

2.      Postępowanie sądowe – Koszty – Ustalenie – Koszty podlegające zwrotowi – Pojęcie – Okoliczności, jakie należy wziąć pod uwagę – Sytuacja materialna strony obciążonej kosztami – Wyłączenie

[regulamin postępowania przed Sądem, art. 91 lit. b)]

3.      Postępowanie sądowe – Koszty – Ustalenie – Koszty podlegające zwrotowi – Niezbędne wydatki poczynione przez strony – Pojęcie – Honoraria wypłacane przez instytucję, organ lub jednostkę organizacyjną Unii ich adwokatowi – Zaliczenie – Naruszenie zasady równego traktowania skarżących z powodu skorzystania z usług adwokata w niektórych sprawach, a w innych nie – Brak

[statut Trybunału, art. 19 akapit pierwszy, art. 53 akapit pierwszy; regulamin postępowania przed Sądem, art. 91 lit. b)]

4.      Postępowanie sądowe – Koszty – Ustalenie – Ustalenie dokonane na podstawie precyzyjnych wskazówek dostarczonych przez wnioskodawcę lub, w ich braku, na podstawie zasady słuszności przez sąd Unii – Ryczałtowy charakter wynagrodzenia adwokata – Brak wpływu na swobodną ocenę sądu Unii

[regulamin postępowania przed Sądem, art. 91 lit. b)]

5.      Postępowanie sądowe – Koszty – Ustalenie – Koszty podlegające zwrotowi – Pojęcie – Udział kilku adwokatów – Przesłanka – Istnienie okoliczności szczególnych

[regulamin postępowania przed Sądem, art. 91 lit. b)]

6.      Postępowanie sądowe – Koszty – Ustalenie – Koszty podlegające zwrotowi – Pojęcie – Niezbędne wydatki poczynione przez strony – Koszty tłumaczeń zewnętrznych dotyczące tłumaczenia pism procesowych składanych przez instytucje Unii – Wyłączenie [rozporządzenie Rady nr 1, zmienione rozporządzeniem nr 517/2013, art. 1; regulamin postępowania przed Sądem, art. 35 § 3, art. 43 § 2, art. 91 lit. b)]

1.      Należy przypomnieć, że zgodnie z art. 92 § 1 regulaminu postępowania przed Sądem w razie sporu dotyczącego kosztów podlegających zwrotowi Sąd, na wniosek zainteresowanej strony i po wysłuchaniu uwag strony przeciwnej, wydaje postanowienie niepodlegające zaskarżeniu.

Wobec powyższego, aby nie pozbawić skuteczności (effet utile) postępowania przewidzianego w tym przepisie, którego celem jest wydanie ostatecznego orzeczenia w sprawie kosztów postępowania, nie można przyjąć, że spór w rozumieniu tego artykułu powstaje tylko w przypadku, gdy strona, do której strona wygrywającą sprawę skierowała żądanie zwrotu poniesionych kosztów, sprzeciwia się temu żądaniu w sposób wyraźny i całkowity.

(por. pkt 12, 13)

2.      Z art. 91 lit. b) regulaminu postępowania przed Sądem wynika, że koszty podlegające zwrotowi ograniczają się, po pierwsze, do tych, które zostały poniesione w związku z postępowaniem przed Sądem, a po drugie, do tych, które były w tym celu niezbędne. W tym względzie Sąd winien dokonać swobodnej oceny danych zebranych w sprawie, mając na uwadze przedmiot i charakter sporu, jego znaczenie dla prawa Unii, jak również stopień trudności sprawy, nakład pracy, jakiego wymagało postępowanie sporne od uczestniczących w nim pełnomocników lub doradców, oraz interes ekonomiczny, z jakim spór wiązał się dla stron. Ustalając koszty podlegające zwrotowi, Sąd bierze pod uwagę wszystkie okoliczności sprawy do chwili wydania postanowienia ustalającego koszty, w tym niezbędne wydatki związane z postępowaniem w sprawie ustalenia kosztów.

Natomiast sytuacja materialna strony, którą obciążono kosztami, nie wchodzi w skład kryteriów, w świetle których sąd Unii określa wysokość kosztów podlegających zwrotowi w ramach postępowania w sprawie ustalenia kosztów.

(por. pkt 19–21, 67)

3.      Z art. 19 akapit pierwszy statutu Trybunału Sprawiedliwości, mającego zastosowanie do postępowania przed Sądem na mocy art. 53 akapit pierwszy tego statutu, wynika, że instytucjom Unii, w odniesieniu do sposobu, w jaki chcą być reprezentowane lub wspierane przed sądem Unii, przysługuje swoboda decyzji o skorzystaniu ze wsparcia adwokata. Do celów stosowania wspomnianego przepisu należy utożsamić jednostki organizacyjne Unii ze wspomnianymi instytucjami.

A zatem o ile fakt, że jednostka organizacyjna Unii korzysta ze wsparcia pełnomocnika i adwokata zewnętrznego, nie ma znaczenia przy ocenie, czy te koszty potencjalnie podlegają zwrotowi, ponieważ co do zasady nic nie pozwala na ich wykluczenie, o tyle może mieć on wpływ na określenie wysokości kosztów poniesionych na potrzeby postępowania, które ostatecznie podlegają zwrotowi. W tym względzie nie można mówić o naruszeniu zasady równego traktowania skarżących, jeżeli pozwana jednostka organizacyjna Unii postanawia w niektórych sprawach skorzystać z usług adwokata, podczas gdy w innych jest reprezentowana przez pełnomocników będących członkami jej personelu.

W istocie każda inna ocena, uzależniająca możliwość żądania przez jednostkę organizacyjną Unii zwrotu całości lub części honorarium wypłaconego adwokatowi od wykazania obiektywnej konieczności skorzystania z jego usług, stanowiłaby w rzeczywistości pośrednie ograniczenie swobody gwarantowanej w art. 19 akapit pierwszy statutu Trybunału i oznaczałaby konieczność zastąpienia przez sąd Unii oceny instytucji i jednostek odpowiedzialnych za organizację ich służb swoją własną oceną. Zadanie takie nie jest zaś do pogodzenia ani z art. 19 akapit pierwszy statutu Trybunału, ani z prawem instytucji i jednostek organizacyjnych Unii do decydowania o swojej wewnętrznej organizacji w kontekście prowadzenia spraw przed sądami Unii.

(por. pkt 24–26)

4.      Zobacz tekst orzeczenia.

(por. pkt 28, 31)

5.      Zobacz tekst orzeczenia.

(por. pkt 50)

6.      Koszty dotyczące przekładów, jakie instytucje i organy Unii mają obowiązek przedłożyć Sądowi na mocy art. 43 § 2 regulaminu postępowania, nie mogą być uznane za koszty podlegające zwrotowi. Zresztą Sąd wyłącznie w odniesieniu do interwenientów uznaje, pod pewnymi warunkami, że koszty przekładu mają charakter niezbędny.

W tym względzie, co się tyczy skargi wniesionej w języku greckim przeciwko organowi Unii, którego pełnomocnicy nie władają tym językiem i skorzystali ze wsparcia adwokata zewnętrznego mówiącego po grecku, skorzystanie z tego wsparcia należy uznać za wystarczające do umożliwienia wspomnianemu organowi pracy w ramach postępowania sądowego w języku greckim, zgodnie z obowiązkami przewidzianymi w art. 35 § 3 regulaminu postępowania przed Sądem i w art. 1 rozporządzenia nr 1 w sprawie określenia systemu językowego Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej, zmienionego rozporządzeniem nr 517/2013. Natomiast przyjęcie, że koszty przekładu są kosztami podlegającymi zwrotowi, prowadziłoby do dyskryminacji ze względu na język, ponieważ koszty takie nie zostałyby poniesione przez organ Unii, gdyby skarżący wybrał inny język postępowania, w którym wspomniany organ byłby w stanie pracować.

(por. pkt 61, 62, 64)