Προσφυγή-αγωγή της 25ης Οκτωβρίου 2006 - Leclercq κατά Επιτροπής
(Υπόθεση T-299/06)
Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική
Διάδικοι
Προσφεύγουσα-ενάγουσα: Sylvie Leclercq (εκπρόσωποι: S. Rodrigues, C. Bernard-Glanz, δικηγόροι)
Καθής-εναγομένη: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων
Αιτήματα της προσφεύγουσας-ενάγουσας
Η προσφεύγουσα-ενάγουσα ζητεί από το Πρωτοδικείο:
να κρίνει παραδεκτή την προσφυγή-αγωγή·
να ακυρώσει την απόφαση της Επιτροπής της 27ης Ιουλίου 2006, με την οποία δεν επετράπη στην προσφεύγουσα-ενάγουσα η ζητηθείσα πρόσβαση στα έγγραφα της Επιτροπής·
να καταδικάσει την καθής-εναγομένη στα δικαστικά έξοδα·
να υποχρεώσει την καθής-εναγομένη, βάσει της εξωσυμβατικής της ευθύνης, να καταβάλει στην προσφεύγουσα-ενάγουσα το ποσό των 50 ευρώ ημερησίως από την ημερομηνία εκδόσεως της επίδικης αποφάσεως.
Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα
Με την προσφυγή-αγωγή, η προσφεύγουσα-ενάγουσα ζητεί την ακύρωση της αποφάσεως της Επιτροπής της 27ης Ιουλίου 2006, την οποία έλαβε ο Γενικός Γραμματέας της Επιτροπής απορρίπτοντας την αίτησή της να της επιτραπεί η πρόσβαση σε απόσπασμα των βάσεων δεδομένων περιέχον πληροφορίες σχετικές με τους υπαλλήλους της Επιτροπής. Οι λόγοι της αρνήσεως που προέβαλε η Επιτροπή συνίσταντο στο ότι η αίτηση υπερέβαινε το πεδίο εφαρμογής του κανονισμού 1049/2001
1 καθόσον, στην παρούσα περίπτωση, δεν επρόκειτο για αίτηση προσβάσεως σε υπάρχον έγγραφο που βρισκόταν στην κατοχή του οργάνου κατά την έννοια του εν λόγω κανονισμού.
Προς στήριξη της προσφυγής-αγωγής, η προσφεύγουσα-ενάγουσα επικαλείται δύο λόγους. Ο πρώτος αντλείται από την παράβαση του άρθρου 3, στοιχείο α΄, του κανονισμού 1049/2001, καθόσον, στην προσβαλλόμενη απόφαση, η Επιτροπή εξαιρεί από την έννοια του εγγράφου μια βάση δεδομένων. Η προσφεύγουσα-ενάγουσα υποστηρίζει ότι η Επιτροπή υπέπεσε σε πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως προβαίνοντας στην εξαίρεση αυτή η οποία δεν προβλέπεται από τον κανονισμό και αντιβαίνει στην ευρεία ερμηνεία που αρμόζει, κατά τη γνώμη της, στην έννοια του εγγράφου κατά τον κανονισμό 1049/2001.
Ο δεύτερος λόγος αντλείται από την παράβαση του άρθρου 4 του κανονισμού 1049/2001 και της υποχρεώσεως αιτιολογήσεως, καθόσον η Επιτροπή δεν ανέφερε, στην προσβαλλόμενη απόφαση, ως προς τι η γνωστοποίηση του ζητηθέντος εγγράφου θα έθιγε την προστασία δημοσίου ή ιδιωτικού συμφέροντος ώστε να μη χορηγηθεί η πρόσβαση βάσει μιας από τις εξαιρέσεις που προβλέπει το άρθρο 4 του κανονισμού.
Η προσφεύγουσα-ενάγουσα ισχυρίζεται ότι η συμπεριφορά της Επιτροπής, καθ' υπόθεση παράνομη ως αντιβαίνουσα στον κανονισμό 1049/2001, συνεπάγεται την εξωσυμβατική ευθύνη της δυνάμει του άρθρου 288, δεύτερο εδάφιο, ΕΚ. Ζητεί, συνεπώς, αποζημίωση για την αποκατάσταση της ζημίας και την ικανοποίηση της ηθικής βλάβης τις οποίες ισχυρίζεται ότι της προξένησε η συμπεριφορά αυτή της Επιτροπής.
____________1 - Κανονισμός (ΕΚ) 1049/2001του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 30ής Μαΐου 2001, για την πρόσβαση του κοινού στα έγγραφα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, του Συμβουλίου και της Επιτροπής (ΕΕ L 145, σ. 43)