Sprawa T‑164/14

Calberson GE

przeciwko

Komisji Europejskiej

Klauzula arbitrażowa – Program dostaw produktów rolnych do Rosji – Dostawy wołowiny – Niewykonanie umowy przez agencję interwencyjną – Prawo znajdujące zastosowanie – Przedawnienie – Opóźnione zwolnienie niektórych zabezpieczeń dostaw – Częściowa zapłata faktury przewozowej – Niewystarczająca zapłata niektórych faktur w walucie obcej – Odsetki za zwłokę

Streszczenie – wyrok Sądu (siódma izba) z dnia 18 lutego 2016 r.

1.      Postępowanie sądowe – Wniesienie sprawy do Sądu na podstawie klauzuli arbitrażowej – Umowa przewozu towarów – Prawo znajdujące zastosowanie

(konwencja rzymska z dnia 19 czerwca 1980 r.; rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady nr 593/2008, art. 3, 5; rozporządzenia Komisji: nr 111/1999, nr 1799/1999)

2.      Postępowanie sądowe – Pismo wszczynające postępowanie – Wymogi formalne – Określenie przedmiotu sporu – Zwięzłe przedstawienie powołanych zarzutów – Ogólne odesłanie do innych pism załączonych do skargi – Niedopuszczalność

[statut Trybunału Sprawiedliwości, art. 21 akapit pierwszy, art. 53 akapit pierwszy; regulamin postępowania przed Sądem (1991), art. 44 § 1 lit. c)]

3.      Postępowanie sądowe – Wniesienie sprawy do Sądu na podstawie klauzuli arbitrażowej – Żądanie wzajemne wraz z odsetkami za zwłokę – Dopuszczalność – Przesłanki

(rozporządzenia Komisji: nr 111/1999, art. 10 ust. 2; nr 1799/1999)

1.      Prawem znajdującym zastosowanie do umowy zawartej przez Unię jest prawo w wyraźny sposób przewidziane w umowie, przy czym ustalenia umowne, w których znajduje wyraz zgodna wola stron, muszą mieć pierwszeństwo przed każdym innym kryterium, które może być stosowane jedynie w razie milczenia umowy. W wypadku milczenia umowy sąd Unii powinien ustalić, jakie prawo znajduje zastosowanie, w oparciu o zasady ogólnie przyjęte w państwach członkowskich oraz przy wykorzystaniu zasad prawa międzynarodowego prywatnego, zwłaszcza zasad określonych w Konwencji rzymskiej z dnia 19 czerwca 1980 r. o prawie właściwym dla zobowiązań umownych, zastąpionej rozporządzeniem nr 593/2008 (Rzym I).

W tym względzie, co się tyczy umowy przewozu towarów zawartej między Komisją a przedsiębiorstwem w następstwie przeprowadzenia postępowania przetargowego na podstawie rozporządzenia nr 1799/1999 w sprawie dostaw wołowiny do Rosji, zgodnie z rozporządzeniem nr 111/1999 określającym ogólne zasady stosowania rozporządzenia nr 2802/98, jeżeli przewoźnik ma miejsce zamieszkania we Francji, a z załącznika II do rozporządzenia nr 1799/1999 wynika, że przyjęcie wołowiny przeznaczonej na wywóz do Rosji miało miejsce we Francji, to spór dotyczący wspomnianej umowy należy rozstrzygnąć w oparciu o postanowienia tej umowy, czyli w świetle przepisów rozporządzeń nr 111/1999 i nr 1799/1999, a w sprawach nieuregulowanych we wspomnianych rozporządzeniach, w świetle prawa francuskiego.

(por. pkt 23, 25–28)

2.      Zobacz tekst orzeczenia.

(por. pkt 61)

3.      W dziedzinie zapłaty odsetek za zwłokę w kontekście umowy zawartej w ramach zamówienia publicznego, w przypadku gdy umowa przewozu nie przewiduje, że strona umowy popada w zwłokę z mocy prawa wskutek samego upływu terminu, o opóźnieniu w zapłacie można mówić dopiero z chwilą wezwania dłużnika do zapłaty.

Ponadto co się tyczy umowy zawartej między Komisją a przedsiębiorstwem w następstwie przeprowadzenia postępowania przetargowego na podstawie rozporządzenia nr 1799/1999 w sprawie dostaw wołowiny do Rosji, zgodnie z rozporządzeniem nr 111/1999 określającym ogólne zasady stosowania rozporządzenia nr 2802/98, art. 10 ust. 2 rozporządzenia nr 111/1999 stanowi, iż do żądania dokonania płatności należy załączyć różne dokumenty towarzyszące, w których braku płatność nie może zostać dokonana. W konsekwencji samo wystawienie faktury nie uprawnia do otrzymania płatności.

(por. pkt 74, 77)