Language of document : ECLI:EU:C:2021:509


 


 



Postanowienie Trybunału (szósta izba) z dnia 22 czerwca 2021 r. –
Prosecutor of the regional prosecutor’s office in Ruse, Bułgaria

(sprawa C206/20)(1)

Odesłanie prejudycjalne – Artykuł 99 regulaminu postępowania przed Trybunałem – Współpraca wymiarów sprawiedliwości w sprawach karnych – Europejski nakaz aresztowania – Decyzja ramowa 2002/584/WSiSW – Artykuł 8 ust. 1 lit. c) – Europejski nakaz aresztowania wydany przez prokuraturę państwa członkowskiego w celu przeprowadzenia postępowania karnego na podstawie środka polegającego na pozbawieniu wolności wydanego przez ten sam organ – Brak kontroli sądowej przed przekazaniem osoby, której dotyczy wniosek – Konsekwencje – Skuteczna ochrona sądowa – Karta praw podstawowych Unii Europejskiej – Artykuł 47

1.      Pytania prejudycjalne – Postępowanie prejudycjalne w trybie przyspieszonym – Warunki – Okoliczności uzasadniające szybkie rozpatrzenie

(statut Trybunału Sprawiedliwości, art. 23a; regulamin postępowania przed Sądem, art. 105 § 1)

(zob. pkt 32–34)

2.      Pytania prejudycjalne – Odpowiedź niebudząca jakiejkolwiek uzasadnionej wątpliwości – Odpowiedź, która może zostać w sposób jednoznaczny wyprowadzona z orzecznictwa – Stosowanie art. 99 regulaminu postępowania

(art. 267 TFUE; regulamin postępowania przed Trybunałem, art. 99)

(zob. pkt 36, 37)

3.      Współpraca policyjna – Współpraca wymiarów sprawiedliwości w sprawach karnych – Decyzja ramowa w sprawie europejskiego nakazu aresztowania i procedury wydawania osób między państwami członkowskimi – Wydanie europejskiego nakazu aresztowania w celu przeprowadzenia postępowania karnego – Europejski nakaz aresztowania i orzeczenie krajowe stanowiące podstawę wydania tego nakazu wydane przez prokuratora, którego można uznać za wydający nakaz organ sądowy w rozumieniu art. 6 ust. 1 decyzji ramowej – Brak kontroli sądowej tych orzeczeń w wydającym nakaz państwie członkowskim przed przekazaniem osoby, której dotyczy wniosek przez państwo członkowskie wykonujące nakaz – Przestrzeganie wymogów skutecznej ochrony sądowej – Brak

[karta praw podstawowych, art. 47; decyzja ramowa 2002/584, zmieniona decyzją ramową 2009/299, art. 6 ust. 1, art. 8 ust. 1 lit. c)]

(zob. pkt 49, 51, 54.))

Sentencja

Artykuł 8 ust. 1 lit. c) decyzji ramowej Rady 2002/584/WSiSW z dnia 13 czerwca 2002 r. w sprawie europejskiego nakazu aresztowania i procedury wydawania osób między państwami członkowskimi, zmienionej decyzją ramową Rady 2009/299/WSiSW z dnia 26 lutego 2009 r., w związku z art. 47 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej i orzecznictwem Trybunału należy interpretować w ten sposób, że wymogi skutecznej ochrony sądowej, z której powinna korzystać osoba, wobec której wydano europejski nakaz aresztowania w celu przeprowadzenia postępowania karnego, nie są spełnione wówczas, gdy zarówno europejski nakaz aresztowania, jak i orzeczenie sądowe stanowiące podstawę jego wydania zostały wydane przez prokuratora, którego można uznać za „wydający nakaz organ sądowy” w rozumieniu art. 6 ust. 1 tej decyzji ramowej, zmienionej decyzją ramową 2009/299, lecz wspomniany europejski nakaz aresztowania lub wspomniane orzeczenie sądowe nie może podlegać kontroli sądowej w wydającym nakaz państwie członkowskim przed przekazaniem osoby, której dotyczy wniosek, przez wykonujące nakaz państwo członkowskie.


1 Dz.U. C 262 z 10.8.2020.