Υπόθεση T–161/13

First Islamic Investment Bank Ltd

κατά

Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης

«Κοινή εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφάλειας – Περιοριστικά μέτρα κατά του Ιράν με σκοπό να εμποδισθεί η διάδοση των πυρηνικών όπλων – Δέσμευση κεφαλαίων – Πλάνη εκτιμήσεως – Υποχρέωση αιτιολογήσεως – Δικαιώματα άμυνας – Δικαίωμα αποτελεσματικής δικαστικής προστασίας – Αναλογικότητα»

Περίληψη – Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου (πρώτο τμήμα)
της 22ας Σεπτεμβρίου 2015

1.      Προσφυγή ακυρώσεως – Προθεσμίες – Έναρξη – Πράξη που συνεπάγεται περιοριστικά μέτρα κατά προσώπου ή οντότητας – Πράξη που δημοσιεύεται και κοινοποιείται στους αποδέκτες – Διεύθυνση του ενδιαφερομένου η οποία είναι γνωστή κατά το χρονικό σημείο της εκδόσεως της πράξεως – Προθεσμία που αρχίζει να τρέχει από την ημερομηνία της ατομικής κοινοποιήσεως – Βάρος αποδείξεως

[Άρθρο 263, εδ. 6, ΣΛΕΕ· Κανονισμός Διαδικασίας του Γενικού Δικαστηρίου (1991), άρθρο 102 § 2· απόφαση 2010/413/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου, άρθρο 24 § 3· κανονισμός 267/2012 του Συμβουλίου, άρθρο 46 § 3]

2.      Ευρωπαϊκή Ένωση – Δικαστικός έλεγχος της νομιμότητας των πράξεων των θεσμικών οργάνων – Περιοριστικά μέτρα κατά του Ιράν – Μέτρα που λαμβάνονται στο πλαίσιο της καταπολεμήσεως της διαδόσεως των πυρηνικών όπλων – Έκταση του ελέγχου

(Αποφάσεις του Συμβουλίου 2010/413/ΚΕΠΠΑ και 2012/829/ΚΕΠΠΑ· κανονισμοί του Συμβουλίου 267/2012 και 1264/2012)

3.      Πράξεις των οργάνων – Αιτιολόγηση – Υποχρέωση αιτιολογήσεως – Έκταση – Περιοριστικά μέτρα κατά του Ιράν – Δέσμευση των κεφαλαίων προσώπων, οντοτήτων ή οργανισμών που μετέχουν ή παρέχουν στήριξη στη διάδοση των πυρηνικών όπλων – Ελάχιστες απαιτήσεις

(Άρθρο 296 ΣΛΕΕ· αποφάσεις του Συμβουλίου 2010/413/ΚΕΠΠΑ και 2012/829/ΚΕΠΠΑ· κανονισμοί του Συμβουλίου 267/2012 και 1264/2012)

4.      Δίκαιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης – Αρχές – Δικαιώματα άμυνας – Περιοριστικά μέτρα κατά του Ιράν – Δέσμευση των κεφαλαίων προσώπων, οντοτήτων ή οργανισμών που μετέχουν ή παρέχουν στήριξη στη διάδοση των πυρηνικών όπλων – Δικαίωμα προσβάσεως στα έγγραφα – Δικαίωμα το οποίο προϋποθέτει σχετική αίτηση προς το Συμβούλιο – Τήρηση εύλογης προθεσμίας – Παραβίαση – Συνέπειες

(Αποφάσεις του Συμβουλίου 2010/413/ΚΕΠΠΑ και 2012/829/ΚΕΠΠΑ· κανονισμοί του Συμβουλίου 267/2012 και 1264/2012)

5.      Κοινή εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφάλειας – Περιοριστικά μέτρα κατά του Ιράν – Δέσμευση κεφαλαίων ατόμων, οντοτήτων ή φορέων που συμμετέχουν ή παρέχουν στήριξη στη διάδοση των πυρηνικών όπλων – Περιορισμός του δικαιώματος ιδιοκτησίας και του δικαιώματος ελεύθερης ασκήσεως οικονομικής δραστηριότητας – Παραβίαση της αρχής της αναλογικότητας – Δεν υφίσταται

1.      Βλ. το κείμενο της αποφάσεως.

(βλ. σκέψεις 23–29)

2.      Βλ. το κείμενο της αποφάσεως.

(βλ. σκέψεις 42–44)

3.      Βλ. το κείμενο της αποφάσεως.

(βλ. σκέψεις 69–74)

4.      Σε ό,τι αφορά περιοριστικά μέτρα κατά του Ιράν όπως η δέσμευση των κεφαλαίων των οντοτήτων που παρέχουν στήριξη στην Ιρανική Κυβέρνηση, όταν έχουν κοινοποιηθεί στην ενδιαφερόμενη οντότητα επαρκώς ακριβείς πληροφορίες που της παρέχουν τη δυνατότητα να καταστήσει λυσιτελώς γνωστή την άποψή της επί των εις βάρος της στοιχείων που λαμβάνει υπόψη του το Συμβούλιο, η αρχή του σεβασμού των δικαιωμάτων άμυνας δεν συνεπάγεται ότι το θεσμικό αυτό όργανο υποχρεούται να παράσχει με δική του πρωτοβουλία πρόσβαση στα έγγραφα που περιέχει ο φάκελός του. Το Συμβούλιο οφείλει να παράσχει πρόσβαση σε όλα τα μη εμπιστευτικά διοικητικά έγγραφα που αφορούν το επίμαχο μέτρο μόνον κατόπιν αιτήσεως του ενδιαφερομένου.

Συναφώς, εφόσον από την εφαρμοστέα νομοθεσία δεν ορίζεται ακριβής προθεσμία, το Συμβούλιο υποχρεούται να παράσχει πρόσβαση στα οικεία έγγραφα εντός ευλόγου προθεσμίας. Πάντως, κατά την εξέταση του ευλόγου χαρακτήρα του διαρρεύσαντος χρονικού διαστήματος, πρέπει να λαμβάνεται υπόψη ότι, στο μέτρο που το ενδιαφερόμενο πρόσωπο ή οντότητα δεν διαθέτει δικαίωμα ακροάσεως πριν από την αρχική εγγραφή του ονόματός του στους καταλόγους των προσώπων και οντοτήτων τους οποίους αφορούν τα περιοριστικά μέτρα, η πρόσβαση στον φάκελο συνιστά γι’ αυτούς την πρώτη ευκαιρία να λάβουν γνώση των εγγράφων επί των οποίων στηρίχθηκε το Συμβούλιο για την εν λόγω εγγραφή και συνεπώς έχει ιδιαίτερη σημασία για την άμυνά τους.

Εντούτοις, η μη κοινοποίηση ή η καθυστερημένη κοινοποίηση εγγράφου επί του οποίου στηρίχθηκε το Συμβούλιο για να λάβει ή να διατηρήσει σε ισχύ τα περιοριστικά μέτρα έναντι μιας οντότητας δεν συνιστά προσβολή των δικαιωμάτων άμυνας δικαιολογούσα την ακύρωση των οικείων πράξεων παρά μόνον αν αποδεικνύεται ότι τα επίμαχα περιοριστικά μέτρα δεν θα είχαν εγκύρως ληφθεί ή διατηρηθεί σε ισχύ αν το μη κοινοποιηθέν έγγραφο δεν λαμβανόταν υπόψη ως επιβαρυντικό στοιχείο.

(βλ. σκέψεις 79, 80, 84)

5.      Βλ. το κείμενο της αποφάσεως.

(βλ. σκέψεις 94–99)