Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου (πρώτο τμήμα)
της 10ης Δεκεμβρίου 2013 — von Storch κ.λπ. κατά ΕΚΤ

(Υπόθεση T‑492/12)

«Προσφυγή ακυρώσεως — Αποφάσεις της ΕΚΤ — Τεχνικά χαρακτηριστικά των οριστικών νομισματικών συναλλαγών του Ευρωσυστήματος — Μέτρα για τη διατήρηση της διαθεσιμότητας ασφαλειών — Προσωρινά μέτρα όσον αφορά τις πράξεις κύριας αναχρηματοδοτήσεως του Ευρωσυστήματος και την καταλληλότητα των ασφαλειών — Πράξη που δεν αφορά άμεσα τους προσφεύγοντες — Απαράδεκτο»

1.                     Προσφυγή ακυρώσεως — Φυσικά ή νομικά πρόσωπα — Πράξεις δεκτικές προσφυγής — Έννοια — Πράξεις παράγουσες δεσμευτικά έννομα αποτελέσματα — Πράξεις μεταβάλλουσες τη νομική κατάσταση του προσφεύγοντος — Αποφάσεις της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας με τις οποίες εγκρίνονται μέτρα που αφορούν τις πράξεις αναχρηματοδοτήσεως του Ευρωσυστήματος καθώς και την καταλληλότητα και τη διαθεσιμότητα ασφαλειών — Πράξη που δεν παράγει δεσμευτικά έννομα αποτελέσματα ως προς τον προσφεύγοντα — Απαράδεκτο (Άρθρο 263, εδ. 4, ΣΛΕΕ· Κατευθυντήρια γραμμή της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας ΕΚΤ/2012/23) (βλ. σκέψεις 29, 32, 38, 42)

2.                     Θεμελιώδη δικαιώματα — Δικαίωμα αποτελεσματικής ένδικης προστασίας — Έλεγχος νομιμότητας των πράξεων της Ένωσης — Σχετικές λεπτομέρειες — Προστασία του δικαιώματος αυτού από τον δικαστή της Ένωσης ή από τα εθνικά δικαστήρια ανάλογα με τη νομική φύση της προσβαλλομένης πράξεως — Δυνατότητα ασκήσεως προσφυγής ακυρώσεως ή υποβολής αιτήσεως προδικαστικής αποφάσεως για την εκτίμηση του κύρους (Άρθρα 263 ΣΛΕΕ, 267 ΣΛΕΕ, 268 ΣΛΕΕ, 277 ΣΛΕΕ και 340, εδ. 2, ΣΛΕΕ· Χάρτης των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, άρθρο 47) (βλ. σκέψεις 44-46)

3.                     Ευρωπαϊκή Ένωση — Δικαστικός έλεγχος της νομιμότητας των πράξεων των θεσμικών οργάνων — Πράξεις γενικής ισχύος — Τα φυσικά ή νομικά πρόσωπα πρέπει να ακολουθούν την οδό της προβολής ενστάσεως λόγω ελλείψεως νομιμότητας ή της αιτήσεως προδικαστικής αποφάσεως για την εκτίμηση του κύρους — Υποχρέωση των εθνικών δικαστηρίων να εφαρμόζουν τους εθνικούς δικονομικούς κανόνες κατά τρόπο ώστε να καθίσταται δυνατή η αμφισβήτηση της νομιμότητας των πράξεων της Ένωσης — Παροχή δυνατότητας ασκήσεως προσφυγής ακυρώσεως ενώπιον του δικαστή της Ένωσης σε περίπτωση ανυπαρξίας μέσων παροχής έννομης προστασίας ενώπιον του εθνικού δικαστή — Αποκλείεται (Άρθρο 19 § 1, εδ. 2, ΣΕΕ· άρθρα 263 ΣΛΕΕ, 267 ΣΛΕΕ και 277 ΣΛΕΕ) (βλ. σκέψεις 47, 48)

Αντικείμενο

Αίτημα ακυρώσεως, αφενός, της αποφάσεως της ΕΚΤ της 6ης Σεπτεμβρίου 2012 σχετικά με διάφορα τεχνικά χαρακτηριστικά των οριστικών νομισματικών συναλλαγών του Ευρωσυστήματος στις δευτερογενείς αγορές κρατικών ομολόγων και, αφετέρου, της αποφάσεως της ΕΚΤ, της 6ης Σεπτεμβρίου 2012, σχετικά με τη λήψη πρόσθετων μέτρων για τη διατήρηση της διαθεσιμότητας ασφαλειών ούτως ώστε να συνεχίσει να εξασφαλίζεται η πρόσβαση των αντισυμβαλλομένων στις πράξεις παροχής ρευστότητας του Ευρωσυστήματος και, επικουρικώς, της κατευθυντήριας γραμμής 2012/641/ΕΕ της ΕΚΤ, της 10ης Οκτωβρίου 2012, που τροποποιεί την κατευθυντήρια γραμμή ΕΚΤ/2012/18 σχετικά με συμπληρωματικά προσωρινά μέτρα όσον αφορά τις πράξεις κύριας αναχρηματοδότησης του Ευρωσυστήματος και την καταλληλότητα των ασφαλειών (ΕΚΤ/2012/23) (ΕΕ L 284, σ. 14).

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο διατάσσει:

1) Απορρίπτει την προσφυγή ως απαράδεκτη.

2) Ο A. Sven von Storch και οι 5 216 λοιποί προσφεύγοντες των οποίων τα ονόματα αναφέρονται στο παράρτημα της παρούσας διατάξεως φέρουν τα δικά τους δικαστικά έξοδα καθώς και τα έξοδα της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ).