ΔΙΑΤΑΞΗ ΤΟΥ ΓΕΝΙΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ (αναιρετικό τμήμα)
της 11ης Σεπτεμβρίου 2013
Υπόθεση T‑475/11 P
Luigi Marcuccio
κατά
Ευρωπαϊκής Επιτροπής
«Αίτηση αναιρέσεως — Υπαλληλική υπόθεση — Επιστροφή των εξόδων που μπορούν να αναζητηθούν — Έλλειψη εννόμου συμφέροντος — Αίτηση αναιρέσεως προδήλως απαράδεκτη»
Αντικείμενο: Αίτηση αναιρέσεως που υποβλήθηκε κατά της διατάξεως του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης (δεύτερο τμήμα) της 20ής Ιουνίου 2011, F‑67/10, Marcuccio κατά Επιτροπής.
Απόφαση: Η αίτηση αναιρέσεως απορρίπτεται. Ο Luigi Marcuccio φέρει τα δικαστικά έξοδά του, καθώς και τα έξοδα στα οποία υποβλήθηκε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή.
Περίληψη
Αναίρεση — Έννομο συμφέρον — Προϋπόθεση — Αίτηση αναιρέσεως δυνάμενη να προσπορίσει όφελος στον διάδικο που την άσκησε
Η ύπαρξη εννόμου συμφέροντος του αναιρεσείοντος προϋποθέτει ότι η αναίρεση μπορεί, με το αποτέλεσμα που θα επιτύχει, να του προσπορίσει όφελος.
(βλ. σκέψη 13)
Παραπομπή:
ΔΕΕ: 19 Οκτωβρίου 1995, C‑19/93 P, Rendo κ.λπ. κατά Επιτροπής, Συλλογή 1995, σ. I‑3319, σκέψη 13· 13 Ιουλίου 2000, C‑174/99 P, Κοινοβούλιο κατά Richard, Συλλογή 2000, σ. I‑6189, σκέψη 33· 19 Ιανουαρίου 2006, C‑82/04 P, Audi κατά ΓΕΕΑ, που δεν έχει δημοσιευθεί στη Συλλογή, σκέψη 20