Απόφαση του Δικαστηρίου (πέμπτο τμήμα) της 20ής Ιουνίου 2013 [αίτηση του Tribunal administratif (Λουξεμβούργο) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] – Elodie Giersch, Benjamin Marco Stemper, Julien Taminiaux, Xavier Renaud Hodin, Joëlle Hodin κατά Μεγάλου Δουκάτου του Λουξεμβούργου
(Υπόθεση C-20/12) 1
(Ελεύθερη κυκλοφορία των προσώπων – Ίση μεταχείριση – Κοινωνικά πλεονεκτήματα – Κανονισμός (ΕΟΚ) 1612/68 – Άρθρο 7, παράγραφος 2 – Οικονομικό βοήθημα για ανώτατες σπουδές – Προϋπόθεση διαμονής στο κράτος μέλος που χορηγεί το βοήθημα – Μη χορήγηση του βοηθήματος σε σπουδαστές, υπηκόους της Ένωσης που δεν διαμένουν στο οικείο κράτος μέλος, ο πατέρας ή η μητέρα των οποίων εργάζεται ως μεθοριακός εργαζόμενος στο εν λόγω κράτος μέλος – Έμμεση δυσμενής διάκριση – Δικαιολογία – Στόχος περί αυξήσεως του ποσοστού των κατοίκων που είναι πτυχιούχοι ανωτάτης εκπαιδεύσεως – Πρόσφορος χαρακτήρας – Αναλογικότητα)
Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική
Αιτούν δικαστήριο
Tribunal administratif
Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης
Elodie Giersch, Benjamin Marco Stemper, Julien Taminiaux, Xavier Renaud Hodin, Joëlle Hodin
κατά
Μεγάλου Δουκάτου του Λουξεμβούργου
παρισταμένου του: Didier Taminiaux
Αντικείμενο
Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως – Tribunal administratif (Λουξεμβούργο) – Ερμηνεία του άρθρου 7, παράγραφος 2, του κανονισμού (ΕΟΚ) 1612/68 του Συμβουλίου, της 15ης Οκτωβρίου 1968, περί της ελεύθερης κυκλοφορίας των εργαζομένων στο εσωτερικό της Κοινότητας (ΕΕ ειδ. έκδ. 05/001, σ. 33) – Επιτρεπτό εθνικής κανονιστικής ρυθμίσεως που εξαρτά τη χορήγηση οικονομικού βοηθήματος για ανώτερες σπουδές από προϋπόθεση περί κατοικίας που ισχύει τόσο για τους ημεδαπούς σπουδαστές όσο και τους σπουδαστές υπηκόους άλλου κράτους μέλους – Κοινωνικό πλεονέκτημα υπό την έννοια του προπαρατεθέντος κανονισμού – Διαφορετική μεταχείριση μεταξύ των τέκνων των ημεδαπών εργαζομένων και των τέκνων των διακινουμένων εργαζομένων – Δικαιολογία
Διατακτικό
Το άρθρο 7, παράγραφος 2, του κανονισμού (ΕΟΚ) 1612/68 του Συμβουλίου, της 15ης Οκτωβρίου 1968, περί της ελεύθερης κυκλοφορίας των εργαζομένων στο εσωτερικό της Κοινότητας, όπως τροποποιήθηκε με την οδηγία 2004/38/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 29ης Απριλίου 2004, έχει την έννοια ότι αντιτάσσεται, καταρχήν, σε νομοθεσία κράτους μέλους, όπως η επίμαχη στην κύρια δίκη, η οποία εξαρτά τη χορήγηση οικονομικού βοηθήματος για ανώτατες σπουδές από προϋπόθεση διαμονής του σπουδαστή στο εν λόγω κράτος μέλος και καθιερώνει διαφορετική μεταχείριση, η οποία συνιστά έμμεση δυσμενή διάκριση, μεταξύ των προσώπων που διαμένουν στο οικείο κράτος μέλος και εκείνων τα οποία, χωρίς να διαμένουν στο κράτος μέλος αυτό, είναι τέκνα μεθοριακών εργαζομένων οι οποίοι ασκούν δραστηριότητα στο εν λόγω κράτος μέλος.
Παρότι ο σκοπός της αυξήσεως του ποσοστού των κατοίκων που είναι πτυχιούχοι ανωτάτης εκπαιδεύσεως προκειμένου να προαχθεί η ανάπτυξη της οικονομίας του ίδιου κράτους μέλους συνιστά θεμιτό σκοπό, δυνάμενο να δικαιολογήσει τέτοια διαφορετική μεταχείριση, και παρότι μια προϋπόθεση διαμονής, όπως η προβλεπόμενη από την επίμαχη στην κύρια δίκη εθνική νομοθεσία, μπορεί να εγγυηθεί την επίτευξη του προαναφερθέντος σκοπού, εντούτοις, μια τέτοια προϋπόθεση βαίνει πέραν του αναγκαίου ορίου για την επίτευξη του επιδιωκόμενου σκοπού, στο μέτρο που δεν επιτρέπει τη συνεκτίμηση άλλων στοιχείων δυνητικά αντιπροσωπευτικών του πραγματικού βαθμού συνδέσμου του αιτούντος το προαναφερθέν οικονομικό βοήθημα με την κοινωνία ή την αγορά εργασίας του οικείου κράτους μέλους, όπως του γεγονότος ότι ένας εκ των γονέων, ο οποίος εξακολουθεί να συντηρεί τον σπουδαστή, είναι μεθοριακός εργαζόμενος που κατέχει σταθερή θέση εργασίας στο κράτος μέλος αυτό και έχει ήδη εργαστεί σε αυτό επί μακρό χρονικό διάστημα.
____________1 ΕΕ C 98 της 31.3.2012.