Language of document :

Προσφυγή της 7ης Ιανουαρίου 2011 - Iran Insurance κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση T-12/11)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Iran Insurance Company (Τεχεράνη, Ιράν) (εκπρόσωπος: D. Luff, δικηγόρος)

Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

να ακυρώσει την παράγραφο 21 του μέρους Β του παραρτήματος της απόφασης 2010/644/ΚΕΠΠΑ1 του Συμβουλίου, της 25ης Οκτωβρίου 2010, και την παράγραφο 21 του μέρους Β του παραρτήματος VIII του κανονισμού (ΕΕ) 961/20102 του Συμβουλίου, της 25ης Οκτωβρίου 2010, σχετικά με περιοριστικά μέτρα κατά του Ιράν και να ακυρώσει την περιεχόμενη στο έγγραφο του Συμβουλίου απόφαση, το οποίο παραλήφθηκε στις 23 Νοεμβρίου 2010·

να αναγνωρίσει ότι το άρθρο 20, παράγραφος 1, στοιχείο β΄, της απόφασης 2010/413/ΚΕΠΠΑ3 του Συμβουλίου της 26ης Ιουλίου 2010 και τα άρθρα 16, παράγραφος 2 και 26 του κανονισμού 961/2010 του Συμβουλίου δεν έχουν εφαρμογή έναντι της προσφεύγουσας· και

να καταδικάσει το Συμβούλιο στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Με την προσφυγή, η προσφεύγουσα ζητεί, βάσει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ, την ακύρωση της παραγράφου 21 του μέρους B του παραρτήματος της απόφασης 2010/644/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου, της 25ης Οκτωβρίου 2010, και της παραγράφου 21 του μέρους B του παραρτήματος VIII του κανονισμού (ΕΕ) 961/2010 του Συμβουλίου, της 25ης Οκτωβρίου 2010, σχετικά με περιοριστικά μέτρα κατά του Ιράν, καθώς και την ακύρωση των άρθρων 16, παράγραφος 2 και 26 του κανονισμού 961/2010 του Συμβουλίου, της 25ης Οκτωβρίου 2010, στο μέρος που αφορούν την προσφεύγουσα και την ακύρωση της περιεχόμενης στο έγγραφο του Συμβουλίου προς την προσφεύγουσα στις 28 Οκτωβρίου 2010 απόφασης.

Προς στήριξη των αιτημάτων της, η προσφεύγουσα προβάλλει τους ακόλουθους λόγους ακύρωσης:

Πρώτον, η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι το Δικαστήριο είναι αρμόδιο να ελέγξει την παράγραφο 21 του μέρους Β του παραρτήματος της απόφασης 2010/644/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου και την παράγραφο 21 του μέρους B του παραρτήματος VIII του κανονισμού 961/2010 του Συμβουλίου, καθώς και την απόφαση της 28ης Οκτωβρίου 2010 και τη συμμόρφωσή τους προς τις γενικές αρχές του ευρωπαϊκού δικαίου.

Επιπρόσθετα, οι ειδικότεροι λόγοι για τη συμπερίληψη της προσφεύγουσας στον κατάλογο είναι εσφαλμένοι και οι προϋποθέσεις του άρθρου 20, παράγραφος 1, στοιχείο β΄, της απόφασης 2010/413/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου και του άρθρου 16, παράγραφος 2, στοιχεία α΄ και β΄, του κανονισμού 961/2010 του Συμβουλίου δεν πληρούνται. Οι διατάξεις αυτές πρέπει να κριθούν ανεφάρμοστες έναντι της προσφεύγουσας. Το Συμβούλιο υπέπεσε σε πρόδηλη πλάνη περί τα πράγματα και περί το δίκαιο. Κατά συνέπεια, η παράγραφος 21 του μέρους B του παραρτήματος της απόφασης 2010/644/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου, της 25ης Οκτωβρίου 2010, όπως επίσης και η παράγραφος 21 του μέρους B του παραρτήματος VIII του κανονισμού 961/2010 του Συμβουλίου, της 25ης Οκτωβρίου 2010, πρέπει να ακυρωθούν.

Προς στήριξη της υπό κρίση προσφυγής, προβάλλεται επίσης ότι ο κανονισμός του 2010 και η απόφαση του 2010 προσβάλλουν τα δικαιώματα άμυνας της προσφεύγουσας και, ειδικότερα, το δικαίωμά της σε δίκαιη δίκη δεδομένου ότι δεν της προσκομίσθηκε κανένα αποδεικτικό στοιχείο ή έγγραφο προς στήριξη των ισχυρισμών του Συμβουλίου και οι ισχυρισμοί στην απόφαση και τον κανονισμό του 2010 είναι όλως αόριστοι, ελάχιστα σαφείς και δεν καθιστούν δυνατή την αντίκρουσή τους από την Iran Insurance Company. Επιπλέον, η προσφεύγουσα δεν είχε πρόσβαση στον φάκελο και δεν της αναγνωρίσθηκε δικαίωμα ακρόασης. Τούτο συνιστά, επίσης, έλλειψη αιτιολογίας.

Περαιτέρω, το άρθρο 24, παράγραφος 3, της απόφασης 2010/413/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου προβλέπει ότι το Συμβούλιο οφείλει να κοινοποιεί την απόφασή του, μαζί με τους λόγους συμπερίληψης στον κατάλογο, και το άρθρο 24, παράγραφος 4, της απόφασης 2010/413/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου προβλέπει επανεξέταση της απόφασης οσάκις υποβάλλονται παρατηρήσεις. Το Συμβούλιο παρέβη αμφότερες τις διατάξεις. Καθώς τα άρθρα 24, παράγραφος 3 και 24, παράγραφος 4 της απόφασης 2010/413/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου επαναλαμβάνονται και στα άρθρα 36, παράγραφος 3 και 36, παράγραφος 4, του κανονισμού 961/2010 του Συμβουλίου, υπάρχει παράβαση και των τελευταίων αυτών διατάξεων.

Υποστηρίζεται, επίσης, ότι το Συμβούλιο, κατά την εκτίμηση της κατάστασης της προσφεύγουσας, παραβίασε την αρχή της χρηστής διοίκησης.

Επιπρόσθετα, το Συμβούλιο, κατά την εκτίμηση της κατάστασης της προσφεύγουσας, παραβίασε την αρχή της προστασίας της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης.

Η προσφεύγουσα υποστηρίζει, επίσης, ότι το Συμβούλιο ενήργησε κατά παράβαση του δικαιώματος ιδιοκτησίας της προσφεύγουσας και της αρχής της αναλογικότητας. Το άρθρο 20, παράγραφος 1, στοιχείο β΄, της απόφασης 2010/413/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου και το άρθρο 16, παράγραφος 2, του κανονισμού 961/2010 του Συμβουλίου πρέπει να κηρυχθούν ανεφάρμοστα έναντι της προσφεύγουσας. Περαιτέρω, απαγορεύοντας αδιακρίτως τις συμβάσεις ασφάλισης και αντασφάλισης προς όλες τις ιρανικές οντότητες, το άρθρο 12 της απόφασης 2010/423/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου και το άρθρο 26 του κανονισμού 961/2010 του Συμβουλίου παραβιάζουν και την αρχή της αναλογικότητας. Επομένως, οι διατάξεις αυτές πρέπει να κηρυχθούν ανεφάρμοστες έναντι της προσφεύγουσας.

Επιπλέον, η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι ο κανονισμός 961/2010 του Συμβουλίου αντιβαίνει στα άρθρα 215, παράγραφος 2 και 3, ΣΛΕΕ, ως νομική του βάση, καθώς και στο άρθρο 40 ΣΕΕ.

Τέλος, η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι ο κανονισμός του 2010 και η απόφαση του 2010 εκδόθηκαν κατά παράβαση της αρχής της ισότητας και της απαγόρευσης των διακρίσεων.

____________

1 - Απόφαση 2010/644/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου, της 25ης Οκτωβρίου 2010, για την τροποποίηση της απόφασης 2010/413/ΚΕΠΠΑ για περιοριστικά μέτρα κατά του Ιράν και για την κατάργηση της κοινής θέσης 2007/140/ΚΕΠΠΑ (ΕΕ 2010 L 281, σ. 81).

2 - Κανονισμός (ΕΕ) 961/2010 του Συμβουλίου, της 25ης Οκτωβρίου 2010, σχετικά με περιοριστικά μέτρα κατά του Ιράν και την κατάργηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 423/2007 (ΕΕ 2010 L 281, σ. 1).

3 - Απόφαση του Συμβουλίου, της 26ης Ιουλίου 2010, για περιοριστικά μέτρα κατά του Ιράν και για την κατάργηση της κοινής θέσης 2007/140/ΚΕΠΠΑ (ΕΕ 2010 L 195, σ. 39).