Προσφυγή της 28ης Μαΐου 2020 – ACMO κ.λπ. κατά ΕΣΕ

(Υπόθεση T-330/20)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγοντες: ACMO Sàrl (Λουξεμβούργο, Λουξεμβούργο) και 69 άλλοι προσφεύγοντες (εκπρόσωποι: T. Soames, N. Chesaites, lawyers και R. East, Solicitor)

Καθού: Ενιαίο Συμβούλιο Εξυγίανσης (ΕΣΕ)

Αιτήματα

Οι προσφεύγοντες ζητούν από το Γενικό Δικαστήριο:

να ακυρώσει το άρθρο 2 της αποφάσεως SRB/EES/2020/52 του Ενιαίου Συμβουλίου Εξυγίανσης, της 17ης Μαρτίου 2020, για το αν πρέπει να χορηγηθεί αποζημίωση στους μετόχους και τους πιστωτές σε σχέση με τις δράσεις εξυγίανσης που έχουν πραγματοποιηθεί για την Banco Popular Español SA (στο εξής: προσβαλλόμενη απόφαση)· και/ή

να ακυρώσει το άρθρο 1 της προσβαλλομένης αποφάσεως· και/ή

να ακυρώσει το άρθρο 3 της προσβαλλομένης αποφάσεως· και/ή

επικουρικώς, να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση στο σύνολό της·

να καταδικάσει το καθού στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής τους οι προσφεύγοντες προβάλλουν τρεις λόγους ακυρώσεως.

Με τον πρώτο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται ότι η προσβαλλόμενη απόφαση και, ειδικότερα, η κρίση ότι, βάσει του άρθρου 76, παράγραφος 1, στοιχείο ε΄, του κανονισμού (ΕΕ) 806/2014 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου¹ (Άρθρο 2), δεν οφείλεται αποζημίωση στους πιστωτές (περιλαμβανομένων των προσφευγόντων) ενέχει πρόδηλα σφάλματα εκτιμήσεως και νομικά σφάλματα και, επομένως, προσβάλλει το δικαίωμα ιδιοκτησίας των προσφευγόντων. Συγκεκριμένα, οι προσφεύγοντες προβάλλουν ότι το ΕΣΕ υπέπεσε σε πρόδηλα σφάλματα εκτιμήσεως και νομικά σφάλματα, καθόσον εξέδωσε την προσβαλλόμενη απόφαση στηριζόμενο στην έκθεση αποτίμησης (στο εξής: έκθεση αποτίμησης 3) και στο σχετικό «διευκρινιστικό έγγραφο», τα οποία συντάχθηκαν από τη Deloitte Réviseurs d’Entreprises (στο εξής: Deloitte) και επισυνάπτονται στην προσβαλλόμενη απόφαση, βάσει των οποίων κρίθηκε ότι οι προσφεύγοντες δεν θα ανακτούσαν τίποτε αν η Banco Popular είχε υπαχθεί σε κανονική διαδικασία αφερεγγυότητας στην Ισπανία.

Με τον δεύτερο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται ότι η απόφαση του ΕΣΕ να αναθέσει στην Deloitte τη διενέργεια της Αποτίμησης 3 ενείχε πρόδηλα σφάλματα εκτιμήσεως και/ή νομικά σφάλματα, καθόσον η Deloitte δεν πληρούσε το θεμελιώδες κριτήριο της ανεξαρτησίας που προβλέπει το άρθρο 20, παράγραφος 16, του κανονισμού (ΕΕ) 806/2014.

Με τον τρίτο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται ότι το ΕΣΕ παρανόμως μεταβίβασε στην Deloitte την αποφασιστική αρμοδιότητα που του ανατίθεται από τον κανονισμό (ΕΕ) 806/2014, παραβιάζοντας την διατυπωθείσα από την ενωσιακή νομολογία αρχή στην πολύ σημαντική υπόθεση 9/56 Meroni ² .

____________

¹ Κανονισμός (ΕΕ) 806/2014 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 15ης Ιουλίου 2014, περί θεσπίσεως ενιαίων κανόνων και διαδικασίας για την εξυγίανση πιστωτικών ιδρυμάτων και ορισμένων επιχειρήσεων επενδύσεων στο πλαίσιο ενός Ενιαίου Μηχανισμού Εξυγίανσης και ενός Ενιαίου Ταμείου Εξυγίανσης και τροποποιήσεως του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1093/2010 (ΕΕ 2014, L 225, σ. 1).

² Απόφαση της 13ης Ιουνίου 1958, Meroni κατά High Authority, υπόθεση 9/56, EU:C:1958:7.