Postanowienie Sądu (piąta izba) z dnia 26 listopada 2014 r. –
Léon Van Parys przeciwko Komisji
(sprawa T‑171/14)
Skarga o stwierdzenie nieważności – Unia celna – Pismo Komisji informujące o utrzymaniu zawieszenia terminu na podjęcie decyzji dotyczącej umorzenia należności celnych – Wniosek o wydanie orzeczenia przez sąd – Brak właściwości Sądu – Brak interesu prawnego – Oczywista niedopuszczalność
1. Skarga o stwierdzenie nieważności – Właściwość sądu Unii – Żądania wydania wyroku deklaratoryjnego – Niedopuszczalność (art. 263 TFUE) (por. pkt 15)
2. Skarga o stwierdzenie nieważności – Akty podlegające zaskarżeniu – Akty przygotowawcze – Wykluczenie – Pismo Komisji informujące o utrzymaniu zawieszenia terminu na podjęcie decyzji dotyczącej umorzenia należności celnych – Wykluczenie (art. 263 TFUE) (por. pkt 20–22, 27, 28)
3. Skarga o stwierdzenie nieważności – Wyrok stwierdzający nieważność – Skutki – Obowiązek podjęcia działań zapewniających wykonanie wyroku – Zakres – Decyzja oparta niekoniecznie na tym samym uzasadnieniu co uzasadnienie zawarte w akcie, którego nieważność została stwierdzona (art. 266 TFUE) (por. pkt 32–34)
Przedmiot
| Z jednej strony żądanie – stwierdzenia nieważności pisma Komisji z dnia 24 stycznia 2014 r. informującego skarżącą o utrzymaniu zawieszenia terminu na podjęcie decyzji dotyczącej umorzenia należności celnych przewidzianego w art. 907 rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2454/93 z dnia 2 lipca 1993 r. ustanawiającego przepisy w celu wykonania rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 ustanawiającego Wspólnotowy kodeks celny (Dz.U. L 253, s. 1), a z drugiej strony żądanie wydania orzeczenia stwierdzającego, że art. 909 rozporządzenia nr 2454/94 wywołał skutki względem skarżącej w następstwie wydania wyroku Sądu z dnia 19 marca 2013 r., Firma Van Parys/Komisja (T‑324/10, Zb.Orz., EU:T:2013:136) |
Sentencja
1) | | Skarga zostaje odrzucona. |
2) | | Firma Léon Van Parys pokrywa własne koszty oraz koszty poniesione przez Komisję Europejską. |