Υπόθεση C–388/14
Timac Agro Deutschland GmbH
κατά
Finanzamt Sankt Augustin
(αίτηση του Finanzgericht Köln
για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως)
«Προδικαστική παραπομπή – Φορολογική νομοθεσία – Φόρος εταιριών – Ελευθερία εγκαταστάσεως – Μόνιμη επιχειρηματική εγκατάσταση στην αλλοδαπή – Αποφυγή της διπλής φορολογίας διά της απαλλαγής των εσόδων της κείμενης στην αλλοδαπή μόνιμης επιχειρηματικής εγκαταστάσεως – Συνεκτίμηση των ζημιών μιας τέτοιας μόνιμης επιχειρηματικής εγκαταστάσεως – Επανενσωμάτωση των ζημιών που είχαν προηγουμένως εκπέσει σε περίπτωση μεταβιβάσεως της κείμενης στην αλλοδαπή επιχειρηματικής εγκαταστάσεως – Οριστικές ζημίες»
Περίληψη – Απόφαση του Δικαστηρίου (τρίτο τμήμα)
της 17ης Δεκεμβρίου 2015
1. Ελευθερία εγκαταστάσεως – Φορολογική νομοθεσία – Φόρος εταιριών – Σύμβαση για την αποφυγή της διπλής φορολογίας που απαλλάσσει τα εισοδήματα μιας μόνιμης επιχειρηματικής εγκαταστάσεως ευρισκόμενης σε κράτος μέλος άλλο από αυτό της έδρας της εταιρίας στην οποία ανήκει η εν λόγω μόνιμη επιχειρηματική εγκατάσταση – Εθνική νομοθεσία που επιτρέπει στην εν λόγω ημεδαπή εταιρία τη συνεκτίμηση των ζημιών τις οποίες κατέγραψε η μόνιμη επιχειρηματική εγκατάσταση – Επανενσωμάτωση των ζημιών που είχαν προηγουμένως εκπέσει σε περίπτωση μεταβιβάσεως της μόνιμης επιχειρηματικής εγκαταστάσεως σε ανήκουσα στον ίδιο όμιλο αλλοδαπή εταιρία – Επιτρέπεται – Όρια – Έκπτωση των οριστικών ζημιών
(Άρθρο 49 ΣΛΕΕ)
2. Ελευθερία εγκαταστάσεως – Φορολογική νομοθεσία – Φόρος εταιριών – Συνεκτίμηση από ημεδαπή εταιρία των ζημιών μιας μόνιμης επιχειρηματικής εγκαταστάσεως ευρισκόμενης σε κράτος μέλος άλλο από αυτό της εν λόγω εταιρίας – Σύμβαση για την αποφυγή της διπλής φορολογίας που απονέμει αποκλειστική αρμοδιότητα φορολογήσεως των αποτελεσμάτων της μόνιμης επιχειρηματικής εγκαταστάσεως στο άλλο αυτό κράτος μέλος – Εθνική νομοθεσία που αποκλείει την εν λόγω συνεκτίμηση σε περίπτωση μεταβιβάσεως της εν λόγω εγκαταστάσεως στο κράτος που έχει την έχει αποκλειστική αρμοδιότητα φορολογήσεως – Κατάσταση η οποία δεν είναι συγκρίσιμη προς αυτήν μιας μόνιμης επιχειρηματικής εγκαταστάσεως η οποία ευρίσκεται στο κράτος της έδρας της ημεδαπής εταιρίας
(Άρθρο 49 ΣΛΕΕ)
1. Το άρθρο 49 ΣΛΕΕ πρέπει να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι δεν αντιτίθεται σε φορολογικό καθεστώς κράτους μέλους δυνάμει του οποίου, αν ημεδαπή εταιρία μεταβιβάσει μια ευρισκόμενη σε άλλο κράτος μέλος μόνιμη επιχειρηματική εγκατάσταση σε αλλοδαπή εταιρία ανήκουσα στον ίδιο όμιλο με την πρώτη εταιρία, οι ζημίες της μεταβιβασθείσας εγκαταστάσεως που είχαν προηγουμένως εκπέσει επανενσωματώνονται στο φορολογητέο αποτέλεσμα της μεταβιβάζουσας εταιρίας σε περίπτωση που, δυνάμει συμβάσεως για την αποφυγή της διπλής φορολογίας, τα έσοδα μιας τέτοιας μόνιμης επιχειρηματικής εγκαταστάσεως απαλλάσσονται από τον φόρο στο κράτος μέλος στο οποίο εδρεύει η εταιρία στην οποία ανήκε η εγκατάσταση αυτή.
Εφόσον όμως η μεταβιβάζουσα ημεδαπή εταιρία αποδεικνύει ότι οι ζημίες που επανενσωματώνονται είναι οριστικές ζημίες υπό την έννοια της αποφάσεως Marks & Spencer, C–446/03, ο αποκλεισμός της δυνατότητας της εταιρίας αυτής να εκπέσει, από τα φορολογητέα στο κράτος μέλος της έδρας της κέρδη, τις ζημίες μιας ευρισκόμενης στην αλλοδαπή εγκαταστάσεως αντιβαίνει στο άρθρο 49 ΣΛΕΕ.
(βλ. σκέψεις 53, 58, διατακτ. 1)
2. Το άρθρο 49 ΣΛΕΕ πρέπει να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι δεν αντιτίθεται σε φορολογικό καθεστώς κράτους μέλους βάσει του οποίου, αν ημεδαπή εταιρία μεταβιβάσει μια ευρισκόμενη σε άλλο κράτος μέλος μόνιμη επιχειρηματική εγκατάσταση σε αλλοδαπή εταιρία ανήκουσα στον ίδιο όμιλο με την πρώτη εταιρία, αποκλείεται για την ημεδαπή εταιρία η δυνατότητα συνεκτιμήσεως στη φορολογική της βάση των ζημιών της μεταβιβασθείσας εγκαταστάσεως σε περίπτωση που, δυνάμει συμβάσεως για την αποφυγή της διπλής φορολογίας, η αποκλειστική αρμοδιότητα φορολογήσεως των αποτελεσμάτων της εν λόγω εγκαταστάσεως ανήκει στο κράτος μέλος στο οποίο αυτή ευρίσκεται.
Ειδικότερα, εφόσον το κράτος μέλος της έδρας της εν λόγω εταιρίας δεν ασκεί φορολογική αρμοδιότητα επί των αποτελεσμάτων μιας τέτοιας μόνιμης επιχειρηματικής εγκαταστάσεως, η κατάσταση μιας ευρισκόμενης σε άλλο κράτος μέλος μόνιμης επιχειρηματικής εγκαταστάσεως δεν είναι συγκρίσιμη προς εκείνη μιας μόνιμης επιχειρηματικής εγκαταστάσεως στο πρώτο κράτος μέλος όσον αφορά τα μέτρα που έχει προβλέψει το εν λόγω πρώτο κράτος για την αποφυγή ή τον περιορισμό της διπλής φορολογήσεως των κερδών ημεδαπής εταιρίας.
(βλ. σκέψεις 65, 66, διατακτ. 2)