POSTANOWIENIE PREZESA PIERWSZEJ IZBY SĄDU DO SPRAW SŁUŻBY PUBLICZNEJ

z dnia 29 września 2009 r.

Sprawa F-18/05 RENV

D

przeciwko

Komisji Wspólnot Europejskich

Służba publiczna – Urzędnicy – Przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania po uchyleniu rozstrzygnięcia – Choroba zawodowa – Wniosek o uznanie zawodowego podłoża nasilenia choroby, na którą cierpi skarżący – Artykuł 73 regulaminu pracowniczego – Wykreślenie – Koszty

Przedmiot: Skarga wniesiona na podstawie art. 236 WE i art. 152 EWEA, w której D żąda stwierdzenia nieważności odmownej decyzji Komisji z dnia 4 maja 2004 r. w sprawie wniosku o uznanie zawodowego podłoża choroby lub nasilenia choroby, na którą cierpi, uniemożliwiającej mu pełnienie obowiązków na stanowisku w swojej kategorii odpowiadającym jego grupie zaszeregowania.

Orzeczenie: Sprawa F‑18/05 RENV D przeciwko Komisji zostaje wykreślona z rejestru Sądu. Komisja pokrywa, poza całością własnych kosztów postępowania przed Sądem i Sądem Pierwszej Instancji, połowę kosztów poniesionych przez skarżącego w tych postępowaniach. Skarżący pokrywa połowę własnych kosztów postępowania przed Sądem i Sądem Pierwszej Instancji. Axa Belgium, występująca w charakterze interwenienta na poparcie żądań Komisji pokrywa własne koszty.

Streszczenie

Postępowanie – Koszty – Cofnięcie skargi uzasadnione postępowaniem strony przeciwnej

(regulamin Sądu Pierwszej Instancji, art. 87 § 5; regulamin postępowania przed Sądem do spraw Służby Publicznej, art. 122)

Zgodnie z art. 87 § 5 regulaminu Sądu Pierwszej Instancji, mającego zastosowanie odpowiednio w sprawach zawisłych przed Sądem do spraw Służby Publicznej przed wejściem w życie jego własnego regulaminu, strona cofająca skargę zostaje obciążona kosztami, jeżeli strona przeciwna wniosła o to w swoich uwagach dotyczących cofnięcia skargi. Jednakże, na żądanie strony cofającej skargę, koszty pokrywa strona przeciwna, jeśli wydaje się to uzasadnione ze względu na jej postępowanie.

Należy jednak podzielić koszty w przypadku cofnięcia skargi w następstwie decyzji instytucji o zmianie, po upływie czterech lat, swojej zaskarżonej przez skarżącego decyzji odmownej w sprawie uznania zawodowego podłoża choroby, jeżeli skarga została cofnięta zaledwie na trzy dni robocze przed rozprawą i niemal rok po zapadnięciu wspomnianej decyzji, a dla instytucji zapadło korzystne orzeczenie w postępowaniu odwoławczym w tej samej sprawie.

(zob. pkt 10–14)