Language of document : ECLI:EU:F:2009:120

WYROK SĄDU DO SPRAW SŁUŻBY PUBLICZNEJ

(trzecia izba)

z dnia 23 września 2009 r.

Sprawa F-22/05 RENV

Neophytos Neophytou

przeciwko

Komisji Wspólnot Europejskich

Służba publiczna – Przekazanie sprawy Sądowi do ponownego rozpoznania po uchyleniu rozstrzygnięcia – Konkurs otwarty – Niewpisanie na listę rezerwy kadrowej – Komisja konkursowa – Powołanie

Przedmiot: Skarga wniesiona na podstawie art. 236 WE i art. 152 EWEA, w której N. Neophytou żąda w istocie stwierdzenia nieważności odmownej decyzji komisji konkursowej konkursu otwartego EPSO/A/1/03 z dnia 24 września 2004 r. w sprawie wpisania go na listę rezerwy kadrowej opublikowaną w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (Dz.U. C 285 A, s. 3).

Orzeczenie: Skarga zostaje oddalona. Komisja pokrywa, poza całością własnych kosztów postępowania przed Sądem i Sądem Pierwszej Instancji, połowę kosztów poniesionych przez skarżącego w tych postępowaniach. Skarżący pokrywa połowę własnych kosztów postępowania przed Sądem i Sądem Pierwszej Instancji.

Streszczenie

1.      Postępowanie – Skarga – Zarzut dotyczący naruszenia zakresu stosowania prawa – Stwierdzenie z urzędu

2.      Europejski Urząd Doboru Kadr (EPSO) – Ustalenie zakresu kompetencji zarządu i dyrektora EPSO – Powołanie członków komisji konkursowej – Właściwość dyrektora EPSO

(decyzja sekretarzy generalnych Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji, sekretarza Trybunału Sprawiedliwości, sekretarzy generalnych Trybunału Obrachunkowego, Komitetu Ekonomiczno-Społecznego i Komitetu Regionów oraz przedstawiciela Europejskiego Rzecznika Praw Obywatelskich 2002/621, art. 6, 8)

3.      Europejski Urząd Doboru Kadr (EPSO) – Powołanie członków komisji konkursowej – Powołanie przez dyrektora EPSO – Naruszenie zakresu kompetencji organu powołującego – Brak

4.      Urzędnicy – Zatrudnienie – Konkurs – Komisja konkursowa – Skład

(regulamin pracowniczy, załącznik III, art. 3 akapit drugi)

1.      Zarzut oparty na zakresie stosowania prawa stanowi bezwzględną przyczynę nieważności i Sąd rozpatruje go z urzędu. Sąd naruszyłby bowiem powagę swego urzędu sądu orzekającego o zgodności z prawem, gdyby powstrzymał się od stwierdzenia, nawet w przypadku braku sprzeciwu stron w tej kwestii, że zaskarżona do niego decyzja została wydana na podstawie normy, której nie można zastosować do danego przypadku, i gdyby w wyniku tego wydał orzeczenie w przedmiocie zawisłego przed nim sporu, sam stosując tę normę. W tym względzie „prawo” należy rozumieć nie jako „ustawę” w formalnym znaczeniu tego słowa, lecz jako wszelkiego rodzaju przepisy ogólne i powszechnie obowiązujące znajdujące zastosowanie do danego sporu.

(zob. pkt 56–58)

Odesłanie:

Sąd Pierwszej Instancji: sprawy połączone od T‑576/93 do T‑582/93 Browet i in. przeciwko Komisji, 15 lipca 1994 r., Rec. s. II‑677, pkt 35

Sąd do spraw Służby Publicznej: sprawa F‑31/07 Putterie-De-Beukelaer przeciwko Komisji, 21 lutego 2008 r., Zb.Orz.SP s. I‑A‑1‑0000, II‑A‑1‑0000, pkt 51, odwołanie w toku przed Sądem Pierwszej Instancji, sprawa T‑160/08 P

2.      Kompetencje zarządu Europejskiego Urzędu Doboru Kadr (EPSO) nie są ustalone za pomocą przepisu ogólnego, lecz wyliczenia wszystkich spoczywających na nim zadań, zgodnie z art. 6 decyzji 2002/621 w sprawie organizacji i działania EPSO. Wyliczenie to, z konieczności enumeratywne, nie może być interpretowane rozszerzająco.

Natomiast kompetencje dyrektora EPSO określa przepis ogólny. Zgodnie z art. 8 ust. 1 decyzji 2002/621 dyrektor jest bowiem odpowiedzialny za sprawne funkcjonowanie EPSO. W zakresie kompetencji zarządu działa on z jego upoważnienia. Zapewnia on zarządowi obsługę sekretarską, składa sprawozdania z wykonywania swoich obowiązków i przedkłada mu wszelkie propozycje dotyczące sprawnego funkcjonowania EPSO.

Kompetencje zarządu są zatem związane z ustaleniem sposobu funkcjonowania i organizacji EPSO, jego ogólnej polityki oraz jego budżetu, podczas gdy dyrektor jest właściwy do spraw bieżącego zarządzania EPSO.

Z tego wynika, że skoro powołania członków komisji konkursowej nie można przypisać którejś z kompetencji zarządu, o których mowa w art. 6 decyzji 2002/621, należy uznać, że decyzja o powołaniu takich członków jest zadaniem wchodzącym w zakres bieżącego zarządzania EPSO, a zatem należącym do jego dyrektora.

(zob. pkt 92–97)

3.      Okoliczność, że dyrektor Europejskiego Urzędu Doboru Kadr (EPSO) wyznaczył członków komisji konkursowej poprzez kontrasygnatę dokumentu sporządzonego przez służby EPSO, w którym zebrano propozycje przekazane przez instytucje, nie oznacza, że organ powołujący nie wykonywał faktycznie swoich kompetencji. Po pierwsze bowiem, gdy wspomniany organ podejmuje decyzję na podstawie propozycji, fakt, iż jego decyzja jest zgodna z zaproponowanym mu rozwiązaniem, nie może sam w sobie oznaczać, że nie wykonuje on swoich kompetencji. Przeciwne rozstrzygnięcie byłoby równoznaczne z odmówieniem temu organowi możliwości przyjęcia decyzji zgodnej z przedstawioną mu propozycją. Po drugie, z zastrzeżeniem, że przestrzegana jest określona w obowiązujących przepisach procedura, organ administracji może swobodnie określić praktyczne zasady podejmowania decyzji, a decyzja nie może być poddana krytyce tylko dlatego, że sposób jej wydania polegał na złożeniu pod jej treścią daty i podpisu przez osobę odpowiedzialną za jej wydanie.

(zob. pkt 107–109)

4.      Artykuł 3 akapit drugi załącznika III do regulaminu pracowniczego stanowi: „[w] przypadku konkursów otwartych wspólnych dla dwóch lub większej liczby instytucji, komisja konkursowa składa się z przewodniczącego wyznaczanego przez organ powołujący […] oraz członków wyznaczonych na wniosek tych instytucji przez organ powołujący […], jak również członków powoływanych w drodze porozumienia między komitetami pracowniczymi tych instytucji, w taki sposób, aby zapewnić ich równą reprezentację”. Wyrażenie „w taki sposób, aby zapewnić ich równą reprezentację” należy rozumieć tak, że odnosi się ono do wyznaczenia przez organ powołujący oraz komitety pracownicze „członków” innych niż przewodniczący. Takie rozumienie znajduje potwierdzenie w wykładni tego przepisu wynikającej z jego kontekstu. Przepis ten należy bowiem interpretować w świetle art. 3 akapit pierwszy załącznika III do regulaminu pracowniczego, który w odniesieniu do konkursów organizowanych przez pojedynczą instytucję stanowi, że komisja konkursowa składa się z przewodniczącego wyznaczonego przez organ powołujący oraz członków wyznaczonych przez organ powołujący i komitet pracowniczy, z których każdy powołuje taką samą ich liczbę.

Tym samym art. 3 akapit drugi załącznika III do regulaminu pracowniczego może być rozumiany tylko w ten sposób, że w razie konkursu otwartego wspólnego dla dwóch lub większej liczby instytucji, komisja konkursowa składa się z przewodniczącego wyznaczanego przez organ powołujący oraz z członków wyznaczonych w takiej samej liczbie z jednej strony przez wspomniany organ na wniosek instytucji, a z drugiej strony przez komitety pracownicze instytucji, na podstawie ich wspólnych uzgodnień.

(zob. pkt 112–114, 116)