Skarga wniesiona w dniu 14 marca 2014 r. – Freitas przeciwko Parlamentowi i Radzie

(Sprawa T-185/14)

Język postępowania: francuski

Strony

Strona skarżąca: José Freitas (Porto, Portugalia) (przedstawiciel: J.-P. Hordies, adwokat)

Strony pozwane: Rada Unii Europejskiej i Parlament Europejski

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

uznanie skargi za dopuszczalną i zasadną;

stwierdzenie nieważności art. 1 ust. 2 lit. b) dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/55/UE z dnia 20 listopada 2013 r. zmieniającej dyrektywę 2005/36/WE w sprawie uznawania kwalifikacji zawodowych i rozporządzenie (UE) nr 1024/2012 w sprawie współpracy administracyjnej za pośrednictwem systemu wymiany informacji na rynku wewnętrznym („rozporządzenie w sprawie IMI”), opublikowanej w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej w dniu 28 grudnia 2013 r. (L 354/132);

obciążenie stron pozwanych kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi dwa zarzuty.

Zarzut pierwszy dotyczący naruszenia art. 49 TFUE, ponieważ zawód notariusza objęty jest zakresem stosowania art. 49 TFUE dotyczącego swobody przedsiębiorczości i nie wchodzi w zakres wykonywania władzy publicznej w rozumieniu art. 51 TFUE. Zawodu notariusza nie można zatem wykluczyć z zakresu stosowania dyrektywy 2005/36/WE .Zarzut drugi dotyczący naruszenia zasady proporcjonalności, ponieważ notariusze powoływani na mocy urzędowego aktu organów publicznych są wykluczeni w sposób generalny i bezwzględny z zakresu stosowania dyrektywy 2005/36/WE.