Αναίρεση που άσκησε στις 30 Μαρτίου 2011 ο Guido Strack κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης (δεύτερο τμήμα) στις 20 Ιανουαρίου 2011 στην υπόθεση F-121/07, Strack κατά Επιτροπής
(Υπόθεση T-198/11 P)
Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική
Διάδικοι
Αναιρεσείων: Guido Strack (εκπρόσωπος: Η. Tettenborn, δικηγόρος)
Αντίδικος κατ' αναίρεση: Ευρωπαϊκή Επιτροπή
Αιτήματα του αναιρεσείοντος
Ο αναιρεσείων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:
- να αναιρέσει πλήρως την απόφαση του Δικαστηρίου Δημοσίας Διοίκησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης (δεύτερο τμήμα) της 20ής Ιανουαρίου 2011 στην υπόθεση F-121/07,
- να ακυρώσει τη διάταξη του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης (δεύτερο τμήμα) της 17ης Σεπτεμβρίου 2009 στην υπόθεση F-121/07, καθόσον με αυτή απορρίφθηκε η αίτηση του προσφεύγοντος για την έκδοση ερήμην αποφάσεως,
- να ακυρώσει τις αποφάσεις του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με τις οποίες η αρχικώς ανατεθείσα στο πρώτο τμήμα υπόθεση F-121/07 παραπέμφθηκε εκ των υστέρων στο δεύτερο τμήμα,
- να ακυρώσει της εκδοθείσα στο πλαίσιο της διαδικασίας στην υπόθεση F-121/07 απόφαση του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με την οποία αυτό δεν έλαβε υπόψη ή δεν έκανε δεκτό το από 2 Απριλίου 2009 δικόγραφο του προσφεύγοντος και την σε αυτό περιεχόμενη αίτηση του προσφεύγοντος για υποβολή πρόσθετου αιτήματος,
- να αποφανθεί λαμβάνοντας υπόψη τα αιτήματα του προσφεύγοντος από το δικόγραφο στη διαδικασία F-121/07 και από το δικόγραφο του προσφεύγοντος στη διαδικασία της 2ας Απριλίου 2009 και να καταδικάσει την καθής σύμφωνα με τα εν λόγω αιτήματα και τα περαιτέρω αιτήματα του προσφεύγοντος από τη διαδικασία F-121/07,
- να καταδικάσει την Επιτροπή στο σύνολο των δικαστικών εξόδων,
- επιπλέον, παραπέμποντας στην αντίστοιχη πάγια νομολογία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ο προσφεύγων ζητεί αποζημίωση λόγω υπερβολικής διάρκειας της διαδικασίας ύψους τουλάχιστον 2.500 ευρώ, τον καθορισμό του ακριβούς ποσού της οποίας αφήνει στη διακριτική ευχέρεια του Γενικού Δικαστηρίου.
Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα
Προς στήριξη της αναιρέσεως ο αναιρεσείων προβάλλει τριάντα δύο λόγους αναιρέσεως.
Με αυτούς προβάλλει, μεταξύ άλλων: αναρμοδιότητα του δικαστικού σχηματισμού που εξέδωσε τις προσβαλλόμενες αποφάσεις, παράνομη άρνηση εκδόσεως ερήμην αποφάσεως, παράνομο χαρακτήρα των παρατάσεων προθεσμιών που χορηγήθηκαν στην Επιτροπή, απόρριψη υποβολής πρόσθετου αιτήματος, παράλειψη της επιβαλλόμενης συνδέσεως της διαδικασίας με άλλες διαδικασίες μεταξύ των διαδίκων, εσφαλμένη παρουσίαση των πραγματικών περιστατικών με την προκαταρκτική έκθεση ακροατηρίου και στην αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση, μεροληψία του εισηγητή δικαστή, παράβαση του γλωσσικού καθεστώτος του ΔΔΔ και δυσμενή διάκριση λόγω γλώσσας εις βάρος του αναιρεσείοντος, καθώς επίσης παράλειψη μεταφράσεως διαδικαστικών εγγράφων.
Επιπλέον, ο αναιρεσείων ισχυρίζεται ότι το Δικαστήριο Δημοσίας Διοίκησης υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο και δεν αιτιολόγησε επαρκώς την απόφασή του. Τούτο δε όσον αφορά, μεταξύ άλλων, την ερμηνεία και την εφαρμογή των άρθρων 11, 25, 26, 26α και 90 επ. του κανονισμού υπηρεσιακής κατάστασης των υπαλλήλων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, των άρθρων 6, 8 και 13 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για την Προστασία των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και των Θεμελιωδών Ελευθεριών, των άρθρων 8, 41, 42, 47 και 52 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, των άρθρων 6 επ. του κανονισμού (EΚ) 1049/2001
1 και των άρθρων 11 επ. του κανονισμού (EΚ) 45/2001
2.