Sprawa T‑171/12

Peri GmbH

przeciwko

Urzędowi Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) (OHIM)

Wspólnotowy znak towarowy – Zgłoszenie trójwymiarowego wspólnotowego znaku towarowego – Kształt napinacza – Bezwzględna podstawa odmowy rejestracji – Brak charakteru odróżniającego – Artykuł 7 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 207/2009

Streszczenie – wyrok Sądu (ósma izba) z dnia 25 września 2014 r.

1.      Wspólnotowy znak towarowy – Postępowanie odwoławcze – Skarga do sądu Unii – Właściwość Sądu – Kontrola zgodności z prawem decyzji izb odwoławczych – Stwierdzenie nieważności lub zmiana z przyczyn, które wystąpiły po wydaniu decyzji – Wyłączenie

(rozporządzenie Rady nr 207/2009, art. 65 ust. 2, art. 76)

2.      Wspólnotowy znak towarowy – Postępowanie odwoławcze – Skarga do sądu Unii – Ograniczenie wykazu towarów i usług po wydaniu decyzji przez Izbę Odwoławczą – Konsekwencje

(regulamin postępowania przed Sądem, art. 135 § 4; rozporządzenie Rady nr 207/2009, art. 43 ust. 1)

3.      Wspólnotowy znak towarowy – Definicja i uzyskanie wspólnotowego znaku towarowego – Bezwzględne podstawy odmowy rejestracji – Znaki towarowe pozbawione charakteru odróżniającego – Ocena charakteru odróżniającego – Kryteria

[rozporządzenie Rady nr 207/2009, art. 7 ust. 1 lit. b)]

4.      Wspólnotowy znak towarowy – Definicja i uzyskanie wspólnotowego znaku towarowego – Bezwzględne podstawy odmowy rejestracji – Znaki towarowe pozbawione charakteru odróżniającego – Trójwymiarowy znak towarowy tworzony przez kształt samego towaru – Charakter odróżniający – Kryteria oceny

[rozporządzenie Rady nr 207/2009, art. 7 ust. 1 lit. b)]

5.      Wspólnotowy znak towarowy – Definicja i uzyskanie wspólnotowego znaku towarowego – Bezwzględne podstawy odmowy rejestracji – Znaki towarowe pozbawione charakteru odróżniającego

[rozporządzenie Rady nr 207/2009, art. 7 ust. 1 lit. b)]

1.      Zobacz tekst orzeczenia.

(por. pkt 13, 14)

2.      Co do zasady ograniczenie, w rozumieniu art. 43 ust. 1 rozporządzenia nr 207/2009, zawartego w zgłoszeniu wykazu towarów lub usług, które nastąpiło po wydaniu przez izbę odwoławczą decyzji zaskarżonej przed Sądem, nie może mieć wpływu na zgodność z prawem tej decyzji, bowiem tylko ona jest przedmiotem postępowania w sprawie skargi przed Sądem. Należy jednak wskazać, że decyzja izby odwoławczej Urzędu Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) może zostać zaskarżona przed Sądem także jedynie w odniesieniu do części towarów lub usług ujętych w wykazie zawartym w zgłoszeniu danego wspólnotowego znaku towarowego. W takim przypadku wspomniana decyzja staje się ostateczna dla pozostałych towarów i usług ujętych w tym wykazie.

I tak, oświadczenie zgłaszającego znak towarowy złożone w postępowaniu przed Sądem, a zatem po wydaniu decyzji przez izbę odwoławczą, zgodnie z którym wycofuje on swe zgłoszenie w stosunku do niektórych towarów objętych początkowo zgłoszeniem, może być interpretowane jako oświadczenie, że zaskarżona decyzja jest kwestionowana jedynie w zakresie dotyczącym pozostałych z rozpatrywanych towarów, lub jako częściowe cofnięcie skargi, w przypadku gdyby oświadczenie to zostało złożone na dalszym etapie postępowania przed Sądem.

Jeżeli jednak zgłaszający znak towarowy – poprzez ograniczenie wykazu towarów objętych zgłoszeniem wspólnotowego znaku towarowego – nie zamierza wycofać ani jednego towaru z tego wykazu, lecz jedynie dokonać zmiany jednej lub więcej niż jednej właściwości, to nie można wykluczyć, iż zmiana ta może mieć wpływ na badanie wspólnotowego znaku towarowego przeprowadzane przez poszczególne instancje Urzędu w toku postępowania administracyjnego. W tych okolicznościach umożliwienie dokonania tego typu zmiany na etapie postępowania w sprawie skargi przed Sądem byłoby równoznaczne z zakazaną przez art. 135 § 4 regulaminu postępowania przed Sądem zmianą przedmiotu sporu w toku postępowania. Dlatego też tego typu ograniczenie nie może być uwzględnione przez Sąd w ramach badania zasadności skargi.

(por. pkt 18–21)

3.      Zobacz tekst orzeczenia.

(por. pkt 31, 32)

4.      Kryteria oceny odróżniającego charakteru znaków towarowych tworzonych przez wygląd samego towaru nie różnią się od kryteriów stosowanych do innych kategorii znaków. Jednakże przy stosowaniu tych kryteriów należy uwzględnić okoliczność, że sposób postrzegania znaku towarowego przez właściwy krąg odbiorców niekoniecznie będzie taki sam w przypadku trójwymiarowego znaku towarowego, który odpowiada wyglądowi zewnętrznemu samego towaru, jak w przypadku znaku słownego lub graficznego, którym jest oznaczenie niemające związku z wyglądem oznaczonych nim towarów. W braku bowiem elementów graficznych lub tekstowych przeciętni konsumenci nie mają w zwyczaju wyciągać wniosków na temat pochodzenia towarów na podstawie ich kształtu czy kształtu ich opakowania i dlatego ustalenie istnienia charakteru odróżniającego w przypadku znaku trójwymiarowego może okazać się trudniejsze niż w przypadku znaku słownego czy graficznego. Ponadto im bardziej kształt, o którego rejestrację w charakterze znaku towarowego wystąpiono, przypomina najbardziej prawdopodobny kształt, który przybierze dany towar, tym bardziej prawdopodobne jest, że ów kształt pozbawiony będzie charakteru odróżniającego w rozumieniu art. 7 ust. 1 lit. b) rozporządzenia nr 207/2009 w sprawie wspólnotowego znaku towarowego. W tych okolicznościach tylko znak, który w sposób znaczący odbiega od normy lub zwyczajów branżowych i z tego względu może pełnić podstawową funkcję wskazywania pochodzenia, nie jest pozbawiony charakteru odróżniającego w rozumieniu art. 7 ust. 1 lit. b) rozporządzenia nr 207/2009.

(por. pkt 33–35)

5.      Oznaczenie trójwymiarowe tworzone przez kształt napinacza, o którego rejestrację wystąpiono dla „deskowań do betonu i ich akcesoriów z metalu” oraz „deskowań do betonu i ich akcesoriów nie z metalu”, należących do klas 6 i 19 w rozumieniu porozumienia nicejskiego, jest pozbawione w odniesieniu do tych towarów charakteru odróżniającego w rozumieniu art. 7 ust. 1 lit. b) rozporządzenia nr 207/2009 w sprawie wspólnotowego znaku towarowego w zakresie, w jakim dla wyspecjalizowanych odbiorców z Unii przedstawiony napinacz wykazuje jedynie niewielkie różnice w stosunku do innych towarów tego rodzaju. Rozpatrywany napinacz nie wydaje się bowiem posiadać na tyle niezwykłego charakteru, by można było stwierdzić, że już samo jego trójwymiarowe przedstawienie pozwala postrzegać zgłoszony znak towarowy jako samoistnie zdolny do odróżniania oznaczonych nim towarów od towarów konkurencji.

(por. pkt 37, 38, 43)