WYROK SĄDU (izba ds. odwołań)
z dnia 8 października 2013 r.
Sprawa T‑167/12 P
Rada Unii Europejskiej
przeciwko
AY
Odwołanie – Służba publiczna – Urzędnicy – Awans – Postępowanie w sprawie awansu (2010) – Porównanie osiągnięć – Dalsze kształcenie zawodowe –Przejście egzaminów w ramach programu kształcenia urzędników grupy funkcyjnej AST w procedurze certyfikacji dającej dostęp do grupy funkcyjnej AD – Przeinaczenie dowodów
Przedmiot: Odwołanie mające na celu częściowe uchylenie wyroku Sądu do spraw Służby Publicznej Unii Europejskiej (pierwsza izba) z dnia 8 lutego 2012 r. w sprawie F‑23/11 AY przeciwko Radzie.
Orzeczenie: Wyrok Sądu do spraw Służby Publicznej Unii Europejskiej (pierwsza izba) z dnia 8 lutego 2012 r. w sprawie F‑23/11 AY przeciwko Radzie zostaje uchylony w zakresie, w jakim Sąd do spraw Służby Publicznej stwierdził nieważność odmownej decyzji Rady Unii Europejskiej w sprawie awansowania AY do grupy AST 9 w ramach postępowania w sprawie awansu (2010) i obciążył Radę całością kosztów postępowania (pkt 1 i 4 sentencji tego wyroku). Sprawa zostaje przekazana do ponownego rozpoznania przez Sąd do spraw Służby Publicznej. Rozstrzygnięcie o kosztach nastąpi w orzeczeniu kończącym postępowanie w sprawie.
Streszczenie
1. Odwołanie – Zarzuty – Błąd w ustaleniach faktycznych – Niedopuszczalność – Dokonywana przez Sąd kontrola oceny okoliczności faktycznych i dowodów – Wykluczenie, z wyjątkiem przypadku ich przeinaczenia
(art. 257 TFUE; (statut Trybunału Sprawiedliwości, załącznik I, art. 11 ust. 1)
2. Urzędnicy – Awans – Porównanie osiągnięć – Uznanie administracyjne – Informacje, które mogą zostać uwzględnione – Przejście egzaminów w procedurze certyfikacji
(regulamin pracowniczy, art. 24a, 43, art. 45 ust. 1)
1. Zobacz tekst orzeczenia.
(zob. pkt 25, 28)
Odesłanie:
Sąd, sprawa T‑222/07 P Kerstens przeciwko Komisji, 8 września 2008 r., RecFP s. I‑B‑1‑37, II‑B‑1‑267, pkt 60–62 i przytoczone tam orzecznictwo
2. Administracji przysługuje szeroki zakres uznania przy ocenie osiągnięć, które należy uwzględnić w ramach decyzji o awansie na podstawie art. 45 regulaminu pracowniczego, który jest jednak ograniczony koniecznością dokonania starannego i bezstronnego porównania kandydatur w interesie służby i zgodnie z zasadą równego traktowania. Obowiązek staranności spoczywający na administracji wymaga w szczególności, by podejmując decyzję w sprawie sytuacji urzędnika, organ powołujący brał pod uwagę wszystkie okoliczności mogące wpłynąć na tę decyzję, przy czym powinien mieć na względzie nie tylko interes służby, ale również interes danego urzędnika.
W związku z tym organ powołujący nie może nie brać pod uwagę w ramach porównania osiągnięć mogących ubiegać się o awans urzędników okoliczności, że jeden z urzędników został wytypowany do wzięcia udziału w programie szkoleń w celu certyfikacji i zdał egzaminy zaświadczające o tym, że przeszedł to szkolenie z pomyślnym wynikiem, choć fakt ten nie nadaje mu sam w sobie żadnych praw do awansu do wyższej grupy zaszeregowania w grupie funkcyjnej AST ani nawet żadnego automatycznego pierwszeństwa.
W tym kontekście organ powołujący jest obowiązany na mocy art. 24a regulaminu pracowniczego brać pod uwagę dalsze kształcenie zawodowe odbyte przez urzędnika w celu rozwoju kariery jako część składową jego osiągnięć.
Niemniej jednak organ powołujący korzysta z kompetencji regulaminowych do przeprowadzenia porównania osiągnięć, o którym mowa w art. 45 regulaminu pracowniczego, według procedury czy metody, które uzna za najwłaściwsze.
W tym względzie obowiązek wzięcia pod uwagę odbytego przez urzędnika dalszego kształcenia zawodowego wyraża się w szczególności w treści sprawozdań z oceny, dotyczących kwalifikacji, wydajności i zachowania w ramach służby, sporządzanych zgodnie z art. 43 regulaminu pracowniczego i stanowi jeden z trzech elementów, o których mowa jest wprost w art. 45 ust. 1 regulaminu pracowniczego, które należy brać pod uwagę przy porównywaniu osiągnięć do celów awansu.
W związku z powyższym organ administracji może również uwzględnić certyfikację urzędnika do celów porównania jego osiągnięć w ramach brania pod uwagę dotyczącego go sprawozdania, gdyż sprawozdanie to ukazuje osiągnięcia urzędnika.
(zob. pkt 33–38)
Odesłanie:
Sąd: sprawa T‑132/03 Casini przeciwko Komisji, 15 września 2005 r., Zb.Orz.FP s. I‑A‑253, II‑1169, pkt 52–54; sprawa T‑156/05 Lantzoni przeciwko Trybunałowi Sprawiedliwości, 27 września 2006 r., Zb.Orz.FP s. I‑A‑2‑189, II‑A‑2‑969, pkt 88 i przytoczone tam orzecznictwo; sprawa T‑473/07 P Komisja przeciwko Berrisford, 2 kwietnia 2009 r., Zb.Orz.FP s. I‑B‑1‑17, II‑B‑1‑85, pkt 42; sprawa T‑51/08 P Komisja przeciwko Dittert, 30 listopada 2011 r., pkt 54