Αναίρεση που άσκησε στις 22 Νοεμβρίου 2007 το Βασίλειο της Σουηδίας κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Πρωτοδικείο (τμήμα μείζονος συνθέσεως) στις 12 Σεπτεμβρίου 2007 στην υπόθεση T-36/04: Association de la presse internationale ASBL (API) κατά Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων
(Υπόθεση C-514/07 P)
Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική
Διάδικοι
Αναιρεσείον: Βασίλειο της Σουηδίας (εκπρόσωποι: A. Falk και S. Johanesson)
Λοιποί διάδικοι κατ' αναίρεση: Association de la presse internationale ASBL (API) και Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων
Αιτήματα του αναιρεσείοντος
Το αναιρεσείον ζητεί από το Δικαστήριο:
να αναιρέσει το σημείο 2 του διατακτικού της αποφάσεως του Πρωτοδικείου της 12ης Σεπτεμβρίου 2007 στην υπόθεση T-36/04,
να ακυρώσει στο σύνολό της την απόφαση της Επιτροπής της 20ής Νοεμβρίου 2003, σύμφωνα με τα αιτήματα της API ενώπιον του Πρωτοδικείου, τούτο δε και όσον αφορά την άρνηση παροχής προσβάσεως στα υπομνήματα της Επιτροπής στις υποθέσεις T-209/01, Honeywell κατά Επιτροπής, και C-203/03, Επιτροπή κατά Αυστρίας, και
να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.
Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα
1. Με την αναιρεσιβαλλομένη απόφαση, το Πρωτοδικείο παραβίασε το κοινοτικό δίκαιο, διότι δεν έκρινε την απόφαση της Επιτροπής άκυρη στο σύνολό της.
2. Το Πρωτοδικείο, αφενός μεν, διαπίστωσε ότι, κατά το άρθρο 4, παράγραφος 2, του κανονισμού (ΕΚ) 1049/2001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 30ής Μαΐου 2001, για την πρόσβαση του κοινού στα έγγραφα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, του Συμβουλίου και της Επιτροπής
1, τα κοινοτικά όργανα υποχρεούνται να εξετάζουν αν η γνωστοποίηση μπορεί να προσβάλει ειδικά και συγκεκριμένα το συμφέρον που προστατεύεται από μια εξαίρεση. Μόνον αν τούτο συμβαίνει μπορεί η εξαίρεση να στηρίξει την άρνηση γνωστοποιήσεως του περιεχομένου ενός εγγράφου. Η εξέταση αυτή πρέπει να πραγματοποιείται για κάθε κατ' ιδίαν έγγραφο. Το αναιρεσείον συντάσσεται με την κρίση αυτή.
3. Αφετέρου δε, το Πρωτοδικείο κατέληξε ωστόσο ότι η Επιτροπή στη συγκεκριμένη περίπτωση δεν ήταν υποχρεωμένη να προβεί στην εξέταση αυτή, λόγω του ότι υπάρχει γενική επιταγή περί τηρήσεως του απορρήτου των υπομνημάτων σε εκκρεμείς υποθέσεις μέχρι την περάτωση της προφορικής διαδικασίας επί της υποθέσεως. Αυτή η γενική επιταγή περί τηρήσεως του απορρήτου βασίζεται εν μέρει στο δικαίωμα δίκαιης δίκης ενώπιον αμερόληπτου δικαστηρίου και εν μέρει στο ότι Επιτροπή πρέπει να είναι σε θέση να υπερασπίσει τα συμφέροντά της, ως διάδικος της υποθέσεως. Ως εκ τούτου, το Πρωτοδικείο έκρινε ότι η Επιτροπή δεν προέβη σε εσφαλμένη εκτίμηση αρνούμενη την πρόσβαση στα υπομνήματα.
4. Κατά την άποψη του αναιρεσείοντος, η τελευταία αυτή διαπίστωση δεν συμβιβάζεται με την υποχρέωση εξετάσεως του ζητήματος της γνωστοποιήσεως με γνώμονα το περιεχόμενο του συγκεκριμένου εγγράφου. Συνεπώς, με την απόφασή του το Πρωτοδικείο παραβίασε το κοινοτικό δίκαιο.
____________1 - ΕΕ L 145, σ. 43