POSTANOWIENIE SĄDU DO SPRAW SŁUŻBY PUBLICZNEJ
UNII EUROPEJSKIEJ
(pierwsza izba)

z dnia 7 listopada 2013 r.

Sprawa F‑60/12

CA

przeciwko

Komisji Europejskiej

Służba publiczna – Urzędnicy – Skarga wszczynająca postępowanie – Wymogi formalne – Przedstawienie powołanych zarzutów – Skarga oczywiście niedopuszczalna

Przedmiot:      Skarga wniesiona na podstawie art. 270 TFUE, znajdującego zastosowanie do traktatu EWEA na mocy jego art. 106a, w której CA żąda stwierdzenia nieważności swoich sprawozdań z oceny za 2010 r., stwierdzenia nieważności decyzji Komisji Europejskiej o przyznaniu jej dwóch punktów awansu w tym okresie, ponownego przeprowadzenia jej oceny oraz przyznania jej liczby punktów koniecznej do uzyskania przez nią awansu z mocą wsteczną od dnia 1 stycznia 2011 r. i zasądzenie od Komisji kwoty w wysokości 20 000 EUR.

Orzeczenie:      Skarga zostaje odrzucona jako oczywiście niedopuszczalna. CA pokrywa własne koszty i zostaje obciążona kosztami poniesionymi przez Komisję Europejską.

Streszczenie

Postępowanie sądowe – Skarga wszczynająca postępowanie – Wymogi formalne – Jasne i precyzyjne przedstawienie podnoszonych zarzutów

[statut Trybunału Sprawiedliwości, art. 21 akapit pierwszy; załącznik I, art. 7 ust. 3; regulamin postępowania przed Sądem do spraw Służby Publicznej, art. 35 § 1 lit. e)]

Na podstawie art. 35 § 1 lit. e) regulaminu postępowania przed Sądem do spraw Służby Publicznej skarga powinna wskazywać przywołane zarzuty i argumenty co do prawa i stanu faktycznego. Wspomniane zarzuty i argumenty powinny być przedstawione na tyle jasno i precyzyjnie, by umożliwiały stronie pozwanej przygotowanie obrony, a Sądowi rozstrzygnięcie w przedmiocie skargi, jeśli zajdzie taka potrzeba bez dodatkowych informacji. W celu zapewnienia pewności prawa i prawidłowego administrowania wymierzaniem sprawiedliwości do tego, by skarga była dopuszczalna, konieczne jest, by istotne okoliczności faktyczne i prawne, na których została oparta, wynikały w sposób spójny i zrozumiały z samej treści skargi. Jest tak tym bardziej, że zgodnie z art. 7 ust. 3 załącznika sI do statutu Trybunału Sprawiedliwości część pisemna postępowania przed Sądem do spraw Służby Publicznej obejmuje zasadniczo tylko jedną wymianę pism procesowych, chyba że Sąd ten postanowi inaczej. Ta cecha szczególna postępowania przed Sądem do spraw Służby Publicznej wyjaśnia, dlaczego – w odróżnieniu od rozwiązań przyjętych w postępowaniu przed Trybunałem Sprawiedliwości lub Sądem zgodnie z art. 21 akapit pierwszy statutu Trybunału – zarzuty i argumenty nie mogą być przedstawione w skardze w streszczonej formie.

(zob. pkt 11)

Odesłanie:

Sąd Pierwszej Instancji: sprawa T‑85/92 De Hoe przeciwko Komisji, 28 kwietnia 1993 r., pkt 20

Sąd do spraw Służby Publicznej: sprawy połączone F‑134/07 i F‑8/08 Adjemian i in. przeciwko Komisji, 4 czerwca 2009 r., pkt 76; sprawa F‑102/09 Bennett i in. przeciwko OHIM, 15 września 2011 r., pkt 115; sprawa F‑123/10 Bancale i Buccheri przeciwko Komisji, 1 lutego 2012 r., pkt 38; sprawa F‑12/10 Kerstens przeciwko Komisji, 8 marca 2012 r., pkt 68