Αναίρεση που άσκησε στις 8 Απριλίου 2025 ο Andrey Melnichenko κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (πρώτο τμήμα) στις 22 Ιανουαρίου 2025 στην υπόθεση T-271/22, Melnichenko κατά Συμβουλίου
(Υπόθεση C-270/25 P)
Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική
Διάδικοι
Αναιρεσείων: Andrey Melnichenko (εκπρόσωποι: A. Miron, D. Müller, H. Bajer Pellet, C. Zatschler SC, A. Beauchemin, avocats)
Λοιποί διάδικοι στην αναιρετική διαδικασία: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης και Ευρωπαϊκή Επιτροπή
Αιτήματα
Ο αναιρεσείων ζητεί από το Δικαστήριο:
να αναιρέσει την απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 22ας Ιανουαρίου 2025, Melnichenko κατά Συμβουλίου, T-271/22 στο σύνολό της∙ και
να εκδικάσει τις προσφυγές επί της ουσίας και να ακυρώσει τις προσβαλλόμενες πράξεις, κατά το μέρος που αφορούν τον αναιρεσείοντα∙ και
να καταδικάσει το Συμβούλιο στα δικαστικά έξοδα αμφοτέρων των βαθμών δικαιοδοσίας∙ ή
επικουρικώς, να αναπέμψει την υπόθεση στο Γενικό Δικαστήριο.
Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα
1. Το Γενικό Δικαστήριο εσφαλμένως έκρινε ότι το άρθρο 215 ΣΛΕΕ επιτρέπει την επιβολή περιοριστικών μέτρων σε πρόσωπα που δεν συνδέονται με τον πρωταρχικό στόχο ή την επίμαχη κατάσταση.
Το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο όσον αφορά τον προσδιορισμό της νομικής βάσης των περιοριστικών μέτρων.
Παραβλέποντας τις προϋποθέσεις που προβλέπονται στη νομική βάση, το Γενικό Δικαστήριο ερμήνευσε εσφαλμένα το κριτήριο ζ΄, κρίνοντας ότι δεν απαιτείται να υπάρχει σύνδεση με την Κυβέρνηση της Ρωσικής Ομοσπονδίας ή με την επίμαχη κατάσταση.
2. Το Γενικό Δικαστήριο έσφαλε κατά την εκτίμηση της καταλληλότητας και της αναλογικότητας των προσβαλλόμενων πράξεων.
Το Γενικό Δικαστήριο δεν προέβη σε «πλήρη έλεγχο» των προσβαλλόμενων πράξεων και, κατά συνέπεια, παραβίασε το δίκαιο της Ένωσης και τη νομολογία του Δικαστηρίου. Δεν αξιολόγησε δεόντως κατά πόσον τα περιοριστικά μέτρα είναι αναγκαία και ανταποκρίνονται πράγματι στους σκοπούς που επιδιώκει το Συμβούλιο.
Το Γενικό Δικαστήριο έσφαλε κατά την εκτίμηση της αναλογικότητας των προσβαλλόμενων πράξεων στη συγκεκριμένη κατάσταση στην οποία βρισκόταν ο αναιρεσείων, παραλείποντας να εξετάσει αν οι προσβαλλόμενες πράξεις ανταποκρίνονται πράγματι στον επιδιωκόμενο σκοπό ή σχετίζονται επαρκώς με αυτόν ή αν ο χαρακτηρισμός του αναιρεσείοντος θα συνέβαλε στους σκοπούς του Συμβουλίου.
3. Το Γενικό Δικαστήριο ερμήνευσε και εφάρμοσε εσφαλμένα το κριτήριο ζ΄ όσον αφορά τον αναιρεσείοντα.
Το Γενικό Δικαστήριο παραβίασε το δίκαιο της Ένωσης ερμηνεύοντας το κριτήριο ζ΄ ως κριτήριο που απαιτεί να αποδειχθεί μόνον η ύπαρξη «οικονομικών συμφερόντων» προκειμένου ορισμένο πρόσωπο να χαρακτηριστεί ως «εξέχων επιχειρηματίας». Το γράμμα και το περιεχόμενο του κριτηρίου ζ΄ δεν επιτρέπουν την εν λόγω ερμηνεία.
Το Γενικό Δικαστήριο παρέβλεψε τους εγγενείς περιορισμούς του δικαστικού ελέγχου δυνάμει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ, υποκαθιστώντας τη δική του εκτίμηση με εκείνη του Συμβουλίου, όπως εκτίθεται στις προσβαλλόμενες πράξεις.
Το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο καθόσον, βασιζόμενο στο γεγονός ότι ο αναιρεσείων ήταν ο κατά διακριτική ευχέρεια δικαιούχος του Firstline Trust, κατέληξε στο νομικό συμπέρασμα ότι το Συμβούλιο δεν έσφαλε κατά την εκτίμησή του κρίνοντας ότι ο αναιρεσείων ήταν ο «ιδιοκτήτης» της EuroChem και της SUEK για τους σκοπούς του κριτηρίου ζ΄.
Το Γενικό Δικαστήριο παραποίησε τα αποδεικτικά στοιχεία διαπιστώνοντας ότι ο αναιρεσείων ήταν ο «ιδρυτής» του Firstline Trust.
4. Το Γενικό Δικαστήριο εσφαλμένως έκρινε ότι το γεγονός ότι ο αναιρεσείων αποσύρθηκε από το Trust δεν συνιστά μεταβολή της καταστάσεώς του και ότι η σύζυγος του αναιρεσείοντος αποτελούσε ξεχωριστό πρόσωπο.
5. Η απαίτηση του Γενικού Δικαστηρίου περί μεταβίβασης σε τρίτο πρόσωπο επιβάλλει παράνομη, δυσανάλογη και ανέφικτη προϋπόθεση για τη διαγραφή από τον κατάλογο, προσβάλλοντας θεμελιώδη δικαιώματα και υπερβαίνοντας τα νόμιμα όρια των περιοριστικών μέτρων.
Το Γενικό Δικαστήριο παραβίασε το δίκαιο της Ένωσης απαιτώντας από τον αναιρεσείοντα τη μεταβίβαση της EuroChem ή της SUEK σε τρίτο πρόσωπο. Δεδομένου ότι δεν έχει κανένα δικαίωμα ή μέσο να επιτύχει την εν λόγω μεταβίβαση, το Γενικό Δικαστήριο «παγώνει» την κατάσταση του αναιρεσείοντος και παραβλέπει τον θεμελιώδη προληπτικό, προσωρινό και αναστρέψιμο χαρακτήρα των περιοριστικών μέτρων.
Το Γενικό Δικαστήριο παραβίασε περαιτέρω το δίκαιο της Ένωσης, δεδομένου ότι η οριστική μεταβίβαση σε τρίτο πρόσωπο συνιστά δυσανάλογη και μη ανεκτή παρέμβαση στο δικαίωμα ιδιοκτησίας, πλήττοντας αυτή καθεαυτήν την ουσία του δικαιώματος. Ο εν λόγω περιορισμός δεν προβλέπεται από τον νόμο και δεν είναι προσωρινός ή αναστρέψιμος.
____________