Dlaczego wielojęzyczność?
Budowa wspólnej przestrzeni europejskiej, która rozpoczęła się po II wojnie światowej, była przede wszystkim projektem gospodarczym. Stała się ona również projektem jednoczącym narody, charakteryzującym się dzieleniem wspólnych wartości i różnorodnością ekspresji kulturowej, zwłaszcza językowej. Unia Europejska znajduje się w centrum codziennego życia około 450 milionów obywateli Europy. Aby komunikować się ze wszystkimi obywatelami oraz zagwarantować równe traktowanie, przejrzystość i dostępność orzecznictwa, niezależnie od krajowego systemu prawnego, do którego obywatele ci należą, Unia musi posługiwać się ich językiem.
W praktyce oznacza to umiejętność słuchania i wyrażania się w 24 językach, które zostały uznane za języki urzędowe Unii Europejskiej, ponieważ są albo językami urzędowymi, albo jednym z języków urzędowych jednego lub kilku państw członkowskich. Wraz z przystąpieniem nowych państw członkowskich liczba języków urzędowych z 4 (niemiecki, francuski, włoski, niderlandzki) wzrosła obecnie do 24. Unia, posługując się wszystkimi tymi językami, może porozumiewać się z obywatelami wszystkich państw członkowskich. Wielojęzyczność jest zatem wymogiem demokratycznym gwarantującym równość języków i dostępność instytucji europejskich dla wszystkich obywateli Unii: dzięki specjalistom w dziedzinie tłumaczeń pisemnych i ustnych w instytucjach Unii Europejskiej obywatele europejscy mogą zwracać się do instytucji Unii w swoim języku, a instytucje odpowiadają im w tym samym języku.
Wymóg ten był przedmiotem pierwszego rozporządzenia przyjętego przez EWG, rozporządzenia nr 1/58 „w sprawie określenia systemu językowego Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej”.
Unia jest Unią opartą na rządach prawa, które muszą być równe dla wszystkich i w związku z tym wywoływać skutki prawne zrozumiałe dla każdego, pomimo wielości języków i różnorodności porządków prawnych. Oznacza to, że niezależnie od języka, w którym zostały sporządzone przepisy i orzecznictwo Unii, mające wpływ na codzienne życie obywateli, muszą być one zrozumiałe w ten sam sposób we wszystkich językach urzędowych i we wszystkich krajowych systemach prawnych.
Trybunałowi Sprawiedliwości Unii Europejskiej powierzono w traktatach zadanie zapewnienia przestrzegania wspólnego prawa, którego wykładnia i stosowanie są z definicji wielojęzyczne. Wielojęzyczność postępowań jest zatem nieodzownym wymogiem, gwarantującym uczciwe procesy i zapewniającym obywatelom Europy dostęp do wymiaru sprawiedliwości i orzecznictwa jako źródła prawa. Działalność Trybunału jest zorganizowana w taki sposób, aby mógł on wykonywać swoje zadanie niezależnie od języka, w którym sprawa została wniesiona. Wszyscy obywatele Europy mają zatem dostęp do europejskiego wymiaru sprawiedliwości i orzecznictwa w swoim języku.
Zobacz także
