Toren Montesquieu

Charles-Louis de Secondat, baron de La Brède et de Montesquieu (1689‑1755), was advocaat, rechter en schrijver. Hij is beroemd om zijn werk “De l'esprit des lois” (“Over de geest van de wetten”) dat hij publiceerde in 1748, na jarenlange reizen door Europa, tijdens welke hij de politieke systemen, de economie, het klimaat, de geschiedenis en de gewoonten van de landen die hij bezocht bestudeerde. Daarmee wordt hij niet alleen gezien als een van de eerste rechtsvergelijkers, maar ook als een voorloper van de moderne sociologie. Montesquieu pleitte voor een nieuwe verdeling van de staatsmachten, die los van elkaar zouden moeten staan maar tegelijkertijd van elkaar afhankelijk zouden moeten zijn, om hun evenwicht te waarborgen. Daarmee legde hij de basis voor het beginsel van de scheiding der machten, dat tegenwoordig als het fundament van elke democratie wordt beschouwd.

Door te kiezen voor Montesquieu, wiens denken heeft bijgedragen aan de ontwikkeling van het beginsel van onafhankelijke rechtspraak, herinnert het Hof van Justitie van de Europese Unie aan de waarden die de lidstaten gemeen hebben en die de identiteit zelf van de Unie als autonome rechtsorde definiëren.

De Montesquieu-toren maakt deel uit van de vierde uitbreiding van het Paleis.

De gouden kleur van de toren komt van het metaalweefsel van geanodiseerd aluminium dat als zonwering wordt gebruikt. Het gebruik van ditzelfde metaalweefsel in de andere gebouwen maakt, dankzij het ritme van het vlechtwerk, de glans van de textuur en het reliëf van de plooien van het metaalweefsel, het complex tot één geheel.

Toen de tweelingtorens Montesquieu en Comenius werden ingewijd in december 2008, waren zij met hun 26 verdiepingen en hoogte van 103 meter de hoogste gebouwen van het land. Deze hoogte is nu overtroffen door de Rocca-toren.