ΤΑ ΕΛΑΤΤΩΜΑΤΙΚΑ ΠΡΟΪΟΝΤΑ

Το Δικαστήριο είχε επίσης την ευκαιρία να αποσαφηνίσει τα δικαιώματα που έχουν οι καταναλωτές στην περίπτωση κατά την οποία αυτοί ισχυρίζονται ότι το προϊόν που τους παραδόθηκε εμφανίζει ελάττωμα.

Το 2015 το Δικαστήριο υπενθύμισε ότι τα ελαττώματα που εμφανίζονται εντός έξι μηνών από την παράδοση του αγαθού τεκμαίρεται ότι υπήρχαν κατά τον χρόνο της παράδοσης. Επομένως, ο καταναλωτής οφείλει μεν να αποδείξει την ύπαρξη του ελαττώματος και την εμφάνισή του εντός έξι μηνών, δεν οφείλει όμως να αποδείξει την αιτία του ελαττώματος ή ότι η αιτία αυτή μπορεί να καταλογιστεί στον πωλητή (απόφαση της 4ης Ιουνίου 2015, Froujke Faber, C-497/13).

Σε περίπτωση αντικατάστασης ελαττωματικού προϊόντος, ο καταναλωτής δεν υποχρεούται να αποζημιώσει τον πωλητή για τη χρήση του ελαττωματικού αγαθού στην οποία προέβη (απόφαση της 17ης Απριλίου 2008, Quelle, C-404/06). Εξάλλου, ο πωλητής υποχρεούται να απομακρύνει το ελαττωματικό αγαθό και να εγκαταστήσει το νέο, απαλλαγμένο ελαττωμάτων, αγαθό ή να επιβαρυνθεί με τα έξοδα που απαιτούνται για τις ενέργειες αυτές (απόφαση της 16ης Ιουνίου 2011, Gebr. Weber και Putz, C-65/09 και C-87/09).

Τέλος, ελλείψει ομοφωνίας στην επιστημονική κοινότητα, το ελάττωμα ενός εμβολίου και η αιτιώδης συνάφεια μεταξύ του εμβολίου αυτού και μιας ασθένειας μπορούν να αποδειχθούν με δέσμη σοβαρών, ακριβών και συγκλινουσών ενδείξεων, όπως η χρονική εγγύτητα μεταξύ της χορήγησης του εμβολίου και της εκδήλωσης της ασθένειας, η έλλειψη προσωπικού και οικογενειακού ιστορικού του εμβολιασθέντος, καθώς και η ύπαρξη σημαντικού αριθμού καταγεγραμμένων περιπτώσεων (απόφαση της 21ης Ιουνίου 2017, W κ.λπ., C-621/15).