ΟΙ ΕΚΤΑΚΤΕΣ ΠΕΡΙΣΤΑΣΕΙΣ

Οι αερομεταφορείς δεν υποχρεούνται να αποζημιώνουν τους επιβάτες όταν συντρέχουν «έκτακτες περιστάσεις». Το Δικαστήριο έχει κληθεί επανειλημμένα να διευκρινίσει και να συγκεκριμενοποιήσει την έννοια αυτή.

Το Δικαστήριο έκρινε ειδικότερα ότι η πρόσκρουση της κινητής σκάλας επιβίβασης σε αεροσκάφος καθώς και, καταρχήν, απρόβλεπτα τεχνικά προβλήματα, όπως είναι μια βλάβη ή η αντικατάσταση πρόωρα φθαρμένου ανταλλακτικού, δεν συνιστούν έκτακτες περιστάσεις. Έτσι, οι αερομεταφορείς δεν μπορούν να απαλλάσσονται από την υποχρέωση αποζημίωσης όταν τέτοια τεχνικά προβλήματα είναι συνήθη κατά τη λειτουργία ενός αεροσκάφους και δεν εκφεύγουν του ελέγχου του αερομεταφορέα, στον οποίο απόκειται να εξασφαλίζει τη συντήρησή τους (απόφαση της 17ης Σεπτεμβρίου 2015, van der Lans, C-257/14). Εντούτοις, διευκρίνισε ότι ορισμένα τεχνικά προβλήματα μπορούνναθεωρηθούνέκτακτεςπεριστάσεις(γιαπαράδειγμακρυφάκατασκευαστικά ελαττώματα που θέτουν σε κίνδυνο την ασφάλεια των αεροσκαφών που ήδη εκτελούν πτήσεις ή ακόμη πράξεις δολιοφθοράς ή τρομοκρατίας στα αεροσκάφη) (διάταξη της 14ης Νοεμβρίου 2014, Siewert κ.λπ., C-394/14).
Το Δικαστήριο δέχθηκε επίσης ότι το κλείσιμο μέρους του ευρωπαϊκού εναέριου χώρου λόγω της έκρηξης του ηφαιστείου Eyjafjallajökull στην Ισλανδία ήταν μια έκτακτη περίσταση, όπως και η σύγκρουση μεταξύ αεροσκάφους και πτηνού, καθώς και ο χρόνος που χρειάστηκε εξουσιοδοτημένος προς τούτο εμπειρογνώμονας για να προβεί στους απαραίτητους λόγω της σύγκρουσης αυτής ελέγχους ασφαλείας (απόφαση της 31ης Ιανουαρίου 2013, McDonagh, C-12/11· απόφαση της 4ης Μαΐου 2017, Pešková και Peška, C-315/15).