WYSYŁKOWA SPRZEDAŻ PRODUKTÓW LECZNICZYCH LUB WYROBÓW MEDYCZNYCH

W następstwie wyroku Decker z 1998 r. Trybunał Sprawiedliwości miał okazję uszczegółowić swe orzecznictwo, w szczególności w dziedzinie wysyłkowej sprzedaży produktów leczniczych i wyrobów medycznych.

Państwo członkowskie nie może zabronić sprzedaży wysyłkowej produktów leczniczych dopuszczonych do obrotu i niewymagających recepty. Natomiast może być uzasadniony krajowy zakaz sprzedaży wysyłkowej produktów leczniczych wymagających recepty. Umożliwienie wysyłkowego dostarczenia tych produktów leczniczych, bez kontroli, może bowiem zwiększyć ryzyko, że recepty będą przedmiotem nadużyć lub nieprawidłowego wykorzystania. Ponadto możliwość, że etykieta na produkcie leczniczym będzie zredagowana w innym języku, może mieć bardziej szkodliwe skutki w przypadku produktów leczniczych wymagających recepty (11 grudnia 2003 r., Deutscher Apothekerverband, C-322/01).
Wreszcie państwo członkowskie nie może określić jednolitych cen wydawanych na receptę produktów leczniczych, ponieważ określenie takich cen mogłoby utrudnić dostęp do rynku aptekom zagranicznym i aptekom wysyłkowym (19 października 2016 r., Deutsche Parkinson Vereinigung, C-148/15).